ama en önce kendimi affediyorum

8 saniyeye gittim bugün.. Belki izlemişsinizdir.Filmin sonunda kız bu salondan birini affederek çıkın diyor.Ve ben o salondan içimdeki herkesi affederek çıktım.
Meğer ne hırslar varmış meğer ne çok pişman etmek isteyişlerim varmış.Ama affediyorum ya gerçekten hepsini affediyorum.
Arkadamdan konuşan eski dostlarımı affediyorum.
Ailemi affediyorum.
Küçükken matematik kitabım olmayışıyla dalga geçen o kızı affediyorum.
Affediyorum herhangi bir sırada önüme geçen insanları.
Affediyorum seni eski sevgilim.Çünkü seni pişman etmeye dair bütün hırslarım seni eskide bırakmıyordu.Sen eskisin,sen bugünü haketmeyecek bir insansın.
Sen benim tüm iyi niyetimi çalan insansın,emeklerimi önemsemeyen insansın,umut veripte çalan insansın.Ama yinede affediyorum seni.Biliyorum ki nefret bile hakedene duyulur.Ben senden nefret etmiyorum.Çünkü kötülüğü göremeyecek kadar kör ve yalanlarla insanları yanında tutmaya çalışacak kadar da aciz bir insansın ama yinede affediyorum seni.
Bu bir dert mi demeyin.Bu bir çözüm.Kızdığınız,hırslandığınız ne varsa affedin sizde.Onlar kendini kazanmış sanarak kaybediyorlar.
Ben bugün herşeyi,herkesi affetmenin huzurundayım.Ama en çokta kendimi affettim..
İçimi dökmek istedim..Okuduysanız binlerce teşekkür ederim.

Allah affetsin, o affettikten sonra ben de affederim, neticede kalpleri evirip çeviren Allah.
 
8 saniyeye gittim bugün.. Belki izlemişsinizdir.Filmin sonunda kız bu salondan birini affederek çıkın diyor.Ve ben o salondan içimdeki herkesi affederek çıktım.
Meğer ne hırslar varmış meğer ne çok pişman etmek isteyişlerim varmış.Ama affediyorum ya gerçekten hepsini affediyorum.
Arkadamdan konuşan eski dostlarımı affediyorum.
Ailemi affediyorum.
Küçükken matematik kitabım olmayışıyla dalga geçen o kızı affediyorum.
Affediyorum herhangi bir sırada önüme geçen insanları.
Affediyorum seni eski sevgilim.Çünkü seni pişman etmeye dair bütün hırslarım seni eskide bırakmıyordu.Sen eskisin,sen bugünü haketmeyecek bir insansın.
Sen benim tüm iyi niyetimi çalan insansın,emeklerimi önemsemeyen insansın,umut veripte çalan insansın.Ama yinede affediyorum seni.Biliyorum ki nefret bile hakedene duyulur.Ben senden nefret etmiyorum.Çünkü kötülüğü göremeyecek kadar kör ve yalanlarla insanları yanında tutmaya çalışacak kadar da aciz bir insansın ama yinede affediyorum seni.
Bu bir dert mi demeyin.Bu bir çözüm.Kızdığınız,hırslandığınız ne varsa affedin sizde.Onlar kendini kazanmış sanarak kaybediyorlar.
Ben bugün herşeyi,herkesi affetmenin huzurundayım.Ama en çokta kendimi affettim..
İçimi dökmek istedim..Okuduysanız binlerce teşekkür ederim.


ben de gidip izledim :)))
ne güzel sen de içten bi etki oluşmuş..

kişisel gelişim filmi :))
 
kaynanam ve kocam
sizleri affetmiyorum affedemiyorum
Allah affetsin sizleri
 
8 saniyeye gittim bugün.. Belki izlemişsinizdir.Filmin sonunda kız bu salondan birini affederek çıkın diyor.Ve ben o salondan içimdeki herkesi affederek çıktım.
Meğer ne hırslar varmış meğer ne çok pişman etmek isteyişlerim varmış.Ama affediyorum ya gerçekten hepsini affediyorum.
Arkadamdan konuşan eski dostlarımı affediyorum.
Ailemi affediyorum.
Küçükken matematik kitabım olmayışıyla dalga geçen o kızı affediyorum.
Affediyorum herhangi bir sırada önüme geçen insanları.
Affediyorum seni eski sevgilim.Çünkü seni pişman etmeye dair bütün hırslarım seni eskide bırakmıyordu.Sen eskisin,sen bugünü haketmeyecek bir insansın.
Sen benim tüm iyi niyetimi çalan insansın,emeklerimi önemsemeyen insansın,umut veripte çalan insansın.Ama yinede affediyorum seni.Biliyorum ki nefret bile hakedene duyulur.Ben senden nefret etmiyorum.Çünkü kötülüğü göremeyecek kadar kör ve yalanlarla insanları yanında tutmaya çalışacak kadar da aciz bir insansın ama yinede affediyorum seni.
Bu bir dert mi demeyin.Bu bir çözüm.Kızdığınız,hırslandığınız ne varsa affedin sizde.Onlar kendini kazanmış sanarak kaybediyorlar.
Ben bugün herşeyi,herkesi affetmenin huzurundayım.Ama en çokta kendimi affettim..
İçimi dökmek istedim..Okuduysanız binlerce teşekkür ederim.
İnsanın kendini affetmesi en zoru.
Bunu başarmak ne büyük bir şey, umarım ben de yapabilirim.
Adınıza çok sevindim, selamlar.
 
İnsanın kendini affetmesi en zoru.
Bunu başarmak ne büyük bir şey, umarım ben de yapabilirim.
Adınıza çok sevindim, selamlar.
İnşallah yapabilirsiniz.İnsanın kendine kızması psikolojide çok zararlı birşeymiş.Aksine ben bir insanım ve hatam lüksüm var.Bundan sora daha dikkatli olacağım dememiz gerekmiş.
 
en iyisi bunu yapmak aslında niye üzerimizde bir yükle dolaşalım ki dimi? benimde affedemediklerim var fazlasıyla. keşke affedebilsemde üzerimden ağırlık kalksa
İşte tamda bu.Zihnimizde bir yer var ve biz kızdıklarımızı,pişman etmek istediklerimizi,nefret ettiklerimizi oraya atıyoruz.Ne gerek var? Yeterince zihnimizde,kalbimizde kalmadılar mı?
Bence unutmanın en iyi yolu affetmek.O insanı yok saymak..Nefretle yok sayamazsınız.
 
İnşallah yapabilirsiniz.İnsanın kendine kızması psikolojide çok zararlı birşeymiş.Aksine ben bir insanım ve hatam lüksüm var.Bundan sora daha dikkatli olacağım dememiz gerekmiş.
Ah olması gerekeni biliyorum fakat uygulamada tökezliyorum.
İnsanlara kin tutmam mesela, aşırı empatik bir yapım vardır. Sonuçlarla değil de sebeplerle ilgilenirim. Haliyle onları affetmem hiç zor olmuyor.
Fakat iş kendime geldiğinde çok acımasız olabiliyorum.
Hatta bana yapılan hatada bile kendime şunu soruyorum" sen nerede ne yaptın ki böyle bir yanlış yapıldı sana" :)
Sanırım kendimi hırpalamak daha kolay.
 
Ben affedemıyorum nasıl basardınız bunu?
Fılm nasıl onerıyorsanız hemen gıtcemm...
Ya ben filmle mi ilgili bilmiyorum sadece o cümle bende farkındalık yarattı.Bence gidin.Hani belki sizde aynı etkiyi yaratmayacak.Gerçek yaşanmış bir hikayeden alınmış film.Ben sevdim.Mesela arkadaşım ben affetmiyorum yinede dedi.
Bu birazda sizin henüz hazır olup olmadığınızla ilgili
 
bende bi çok şeyi affettim zamanında ve çok hafifledim kendimi yıprattığımı farketmiştim çünkü affettikçe insan kendine iyilik yapıyor :) bi kaç şey var affedemediğim onlarıda halledersem tümden kuş gibi olacağım nefsime yenik düşüyorum sanırım :KK70:
 
Ah olması gerekeni biliyorum fakat uygulamada tökezliyorum.
İnsanlara kin tutmam mesela, aşırı empatik bir yapım vardır. Sonuçlarla değil de sebeplerle ilgilenirim. Haliyle onları affetmem hiç zor olmuyor.
Fakat iş kendime geldiğinde çok acımasız olabiliyorum.
Hatta bana yapılan hatada bile kendime şunu soruyorum" sen nerede ne yaptın ki böyle bir yanlış yapıldı sana" :)
Sanırım kendimi hırpalamak daha kolay.

Biz böyleyiz.Aldatılsak bile kendimizde arıyoruz ne eksiğimiz da aldatıldık diye.Hatamız bile yokken kendimizi sorguluyoruz.
Aslında insanın kendini hırpalaması çok kolay gelse de bence çok zor.Ben ağlamaktan,üzülmekten bıktım.
Daha fazla üzülemeyeceğim için artıkutluyum.Değerimin farkına vardım.Mesela eski erkek arkadaşım beni o kadar değersiz hissettirmişti ki.Kendimi işe yaramaz,çirkin birşey zanneder olmuştum.Ama şimdi bakın ayrılalı 2 ay geçti ve benim etrafımda o kadar çok tanışmak isteyen kişi çıktı ki.Yani tabiki hiç birini kabul etmedim şu aşamada.Ama farkettim ki hata bende değilmiş.Beni tanıyan yada tanımayan biri hayatıma giriyorsa sorun bende değilmiş.
Biri yazmıştı bundan sonraki aşama üzülmemize izin vermemek.Bu aşamaya geldim galiba.Hadi inşallah umarım başarırım :)
 
X