"Bahçelerde maydonoz...Ben pırasa isterim. Annemi çok özledim. Yaşasın 23 Nisan!"
Dilerim doğrudan insan hayatına etki eden bir mesleğiniz yoktur. Vâh ki ne vâh! İşte buna üzülürüm.
Okuduğunuzu zerre anlamıyorsunuz, boşa o ailenin günahını almışsınız. Sıkıntı, gürültüden ziyade sizin anlama potansiyelinizde. Kim acındırıyor kendini, kim drametize ediyor yaşadıklarını; aslanlar gibi tek başına çocuğunu yetiştiren, komşu zorbalığına rağmen yılmayıp çocuğu için çözümler üreten konu sahibi mi, ya da ona bu uğurda yardımcı olmaya çalışıp beyin fırtınası yapan kadınlar mı?
Yoksa, okuduklarını anlamaktan bîhaber olup, sınavda başarısız olmasını komşuya bağlayan, birde bunu abartıp" Yoksa biri mi öldü bla bla..."dediler diye başarısızlığının üstünü saçma ve gülünç bahanelerle sıvayan siz mi?