Almanya'ya Geldiğime Milyon Defa Pişman Oldum :((

gozdece89 .!.:

Herkese merhaba, ben foruma yeni üye oldum. Türkiye'de üniversite okuyorum. Bir ay önce Erasmus programı kapsamında değişim öğrencisi olarak buraya geldim. Ama başlıkta da dediğim gibi defalarca pişman oldum. Burada bunları anlatabileceğim 1 tane bile arkadaşım yok, ve dertleşmeye o kadar ihtiyacım var ki anlatamam.

Benim buraya gelme amaçlarım dilimi geliştirmek, yurtdışı tecrübesi yaşamak ve farklı kültürlerden arkadaşlar edinmekti. Ben Almanya'ya 1 ay önce geldim. Ben geldiğimde dersler başlayalı 1 hafta olmuştu, ama ben Türkiye'de hasta olduğum için 1 hafta geç gelebildim. Diğer Erasmus öğrencileriyle (hepsi yabancı) çabucak kaynaşırız, arkadaş oluruz diye düşünmüştüm ama öyle birşey olmadı! Onlar çoktan kendi aralarında kaynaşmışlar ve tanışmışlardı, bana kötü davranmasalar da çok da dostça da davranmadılar, mesela beni biryerlere davet edebilirlerdi etmediler. Ben de şimdi burada yalnızlıktan kıvranıyorum. Dışarı gitmek, gezmek istiyorum ama yalnız başıma gezmekten sıkılıyorum ve utanıyorum. Çok çekingen ve özgüvensiz birine dönüştüm, hani "ezik" tabir edilenler olur ya! Türkiye'de bu kadar da değildim ama burda noldu da özgüvenim sıfırın altına düştü anlayamadım.

Türkiye'de aynı üni.de okuduğum bir erkek arkadaşım var, ilişkimiz ciddi. O benim buraya gelmemi hiç istememişti. Şimdi telefonda filan ona dert yakınacak oluyorum, "gitmeseydin, ben sana gitme demedim mi" diyor. Artık ona da dert yakınamıyorum. Gözyaşlarımı içime akıtıyorum.

Bir de burda insanlar çok soğuk. Bir adres sorsan burun kıvırıyorlar. Çok da genellemeyeyim arada iyi olanları da var ama soğuk olanları bir de üstüne kabalık yapınca iyice çekilmez oluyor. Metro sistemi çok karışık. İlk geldiğim zamanlarda devamlı metrolarda trenlerde yönümü kaybedip durdum, hayır sorsan yardım eden de yok. Zaten ben Almanca bilmiyorum, Almanlar da İngilizce konuşamıyor. İlk geldiğim günlerde kendimi gerizekalı gibi hissediyordum, çünkü metro haritasından hiçbirşey anlamıyor habire kaybolup duruyordum. Trende bazı eşyalarımı kaybettim bulamadılar. Erkek arkadaşımın bana hediye ettiği yüzük kayboldu, maddi ve manevi değeri çok yüksekti bulunamadı. Moralim o kadar bozuk ki...

Alışverişe gitmek zulüm... Herşey Almanca hiçbirşey anlamıyorum. Aradığımı bulamıyorum. Saçlarım iğrenç halde, Türkiye'de sık sık kuaföre giderdim burda saçımın yarısına kadar dip boyam geldi insanlar bakıp duruyor ama hiçbirşey yapamıyorum. Kendi kendime "iyi bok yedin Gözde, iyi bok yedin de geldin buraya" deyip duruyorum. Bu şekilde burda 6 ayı nasıl geçireceğim arkadaşlar??? Ölümdeb bin defa daha beter..

Genişletmek için tıkla...