Dini meselerde evladına,dostuna,yakın gördüklerine sürekli ikazlarda bulunabilrsin. ama etrafındaki herkese bunu yapamazsın.insanlar ters bir tepki verdiklerinde haklılardır,sen haksız duruma düşersin. "sana ne" dediklerinde,"sen de kim olyorsun" dediklerinde verecek cevabın olmaz.
Bu durumun özgürce savunamamakla da birilgisi yokdiye düşünüyorum ben.sen fikrini savunursun,ama karşındakini incitmemek esastır. onun da doğru bildiği bir şey illa ki vardır.Kalabalık bir toplumun içinde,yalan söyleyen birisine,"sen yalancısın,yalan da günahtır" demek o insanı yalandan soğutur mu? hadi soğuttu diyelim,onu incitmez mi? ve " haklısın bir daha söylemiyeceğim" dedirtir mi? ben hiç sanmıyorum.
Şöyle de enfes bir söz var ki,söylemeden edemeyeceğim:
"Doğruyu söylemek haktır, fakat her hakkı söylemek senin hakkın değıldir"
Hatta şöyle de değişik bir versiyonu var:
"Her söylediğin doğru olsun,ama her doğruyu her yerde söyleme"