merhaba arkadaslar, cok uzgunum benim derdim biraz uzun.sadece yazmak istedim. belki fikirlerinizle destek olabilirsiniz...
cok zor kabullensem de malesef benim babam bir alkolik
26 yasinda bekar bir bayanim ve bugune kadar hic kabul etmesem de artik farkindayim, benim babam bir alkolik,fiziksel anlamda icmeden bir ay da durabiliyor, ama sonunda mutlaka iciyor, 58 yasina geldi ve kendini bildi bileli hep icti. hala da iciyor, alkolikligin bir suru cesidi var,illa ki perisan, alkol almadan duramayacak halde olana denmiyor alkolik diye, tip doktorlarinin tanimlari boyle.
ve bu bagimlilik cesitlerinden birini yasayan da malesef benim babam
hic calismadi, benim bebekligimde isler kurmus,kocaman lokantasi varmis,yine bir ara bakan soforuymus,baska islerde de calismis ama hepsini yine alkol yuzunden kaybetmis,
ben bildim bileli ise bag bahce isleri, pazarcilik yapar ama onda da asla kazanamadi, cunku hep alkol aldi, tabi kazandigi zamanlar da oldu ama gunu kurtarmalik, yillardir asla eve duzenli bir para getirmedigi gibi harcligini bile annemden aldi, artik bir zaman sonra utanma duygulari,erkeklik gururlari da yok oluyor, cocuklarinin yaninda bile karisindan harclik isteyebiliyor
ben bunu cok yasadim, o utanmasin diye o kucucuk yasimda ben bi bahane bulur cikardim odadan ya da anlamamazliktan gelirdim ya da oyle bisey hic olmamis gibi davrandim hep bugune kadar, o utanmadi ben utandim ama asla parasizligini yuzune vurmadim hep onu da annem kadar cok sevdim.
ben tek cocugum, bana bakan ve ailemizi ayakta tutan hep annem oldu, o da suan 50 yasinda ve memur, ewet emekliligi geceli yillar olmasina ragmen hala memur cunku ben hala universite okuyorum, emekli olmamak icin direniyor ama artik calisacak,her gun ise gidebilecek gucu de kalmadi ama emekli olursa da ben okuyamayacagim malesef icim yaniyor bu duruma!!!
annem olmasa sokaklarda yasardik sanirim, ya da coktan ölürdük... garip annem
bu duruma bir son vermek icin, anneme kiyamadigimdan kendim hem calistim hem okudum son iki senedir, ama olmadi yapamadim, okudugum bolum hukuk ve cok zor, okulla is ayni anda yurumedi malesef, ya da ben yapamadim ve bi turlu mezun olamadim,arkadaslarimin hepsi okulunu bitirip is sahibi oldu ama ben hala ogrenciyim
artik okuldan atilacak duruma geldigimde de annem yine dayanamadi ve calismami istemedi bu sene basinda. babam da tabi, her zaman oldugu gibi ben sana para yollarim, gerekirse ceketimi satar seni yine okuturum,isten ayril,okuluna git dedi ama her zaman oldugu gibi sadece lafta kaldi!!! zaten agzi cok iyi laf yapar!
babam suanda da yine iciyor ve hayatimizi alt üst ediyor,annemi de beni de hep mutsuz ediyor, hala...
ve asla alkol sorunu oldugunu kabul etmez, ki zaten ben bile ancak bugun kabullendim ki benim babam gercek bir alkolik!
son bir-iki yildir ben de acikca babamla kavga etmeye basladim artik, para konusundaki sikintilarimizin hep ondan kaynakli oldugunu acikca soylemeye basladim, o da cok cabuk sinirlenir ben de, hele ki alkolluyken, bilenler bilir alkollü babayla yasamanin, o ickili geldiginde ona katlanmanin nasil bir iskence oldugunu...
ikimizin de siniri cok guclu oldugundan artik catir catir kavga ediyoruz,ikimiz de cok agir sozler soyluyoruz,ama sonunda hep beni ikna eder hep sozler verir, yeminler eder,ben de onu cok sevdigimden ve inanmak istedigimden hep tamam derim.hep inanirim bu kez dogru olmasi icin dualar ederim
ama sonuc hep ayni
annem de evlilikleri icinde surekli alkolik es sorunu yasadi, hic mutlu olmadi, alkolun kokusundan bile nefret ettigi halde babamin eve alkollu geldigi geceler ona iskence gibi geldi, yeri geldi evimizde buyuk kavgalar cikti, yeri geldi bu kavgalarda bicak bile kullanilmaya kalkildi babam tarafindan anneme karsi
(babamin asiri alkollu oldugu bir kac seferde) bir defasinda ben o kucucuk cocuk halimle bagirislarina bakmak icin mutfaga kostugumu ve babamin elindeki ekmek bicagini annemin bogazina dayadigini gordugum sahneyi asla unutmam!gerci sanirim hep korkutma amacliydi,kullanmayi kendi de dusunmedi gercekten, cunku ben bebekken de boyle kawvgalar yasanmis,hic kullanmamis,
hos alkol hali bu, belli olmaz.Allahtan bir kaza ile sonuclanmadi ve Allahtan artik o eski deli hali yok.hatta boyle seyler yaptigini kabul bile etmez asla.
ama simdi de bir vurdumduymazlik basladi babamda, eskiden yine aralarda pazara cikar meyve sebze alir satardi,calisirdi, gunluk biseyler kazanirdi ama son bir, bir bucuk yildir artik hem yasin verdigi hal hem de psikolojik sanirim, hic calismiyor,ne bana ne de eve en ufacik bir faydasi yok,bir de ustune icip huzursuzluk cikariyor yine.annemi de mutsuz,huzursuz ediyor. artik annem de kaldiramiyor bu durumu,pes etmis halde, hayattan bezmis.ugrasmiyor hic,umursamamaya calissa da sinirden olan yine kendisine oluyor.
suan maddi olarak cok zor bir durumdayiz ama yine babam her gun iciyor.ickiye parayi buluyor ama bana aylik 50 TL gonderemiyor. evin faturalarini yatiramiyor. annem de ben de,halalarim da neler soylesek de kar etmiyor.annem bugune kadar karisi olarak gerek guzellikle konusarak gerek en agir kavgalarla bu sorunu cozmeye calisti, ama yok, hicbisey babami bu illetten vazgecirtmiyor, hatta bir kac kez cidden bosanma davalari acildi, son asamalara gelince babam sozler verdi, yeminler etti,
annemi vazgecirdi bosanmadan,hatta aylarca icmedi ama sonunda yine basladi, yine basa donduk. dedim ya suan 58 yasinda ama yine her gun iciyor.
ben de universitede okudugumdan istanbul`dayim, ailemin yaninda degilim.ailem baska bir sehirde yasar. bir de o sehrin bir ilcesinde babanemmden kalma bir evimiz var, son bir yildir da artik babam hep orada, annem sehir merkezindeki evimizde ben de Istanbul`dayim.Ailem dagilmis durumda yani.
babam annemin dirdirindan kacmak icin annem de babamin alkolunden uzaklasmak icin ayri yasiyorlar sanirim, sadece ben tatillerde eve gittigimde babam gelir,icmez o gunlerde,cok harika bir insan olur,bize yemekler yapar,ziyafetler dokturur, canim annem hic bise yokmus,sanki her gunku halleri hep oylemis gibi davranmaya calisir hep, mutlu gibi gozukur, surekli guler,bana bisey belli etmemeye calisir.ama insan annesini de babasini da anlamaz mi bi bakislarindan bile...
aslinda babam ickili olmadiginda cok iyi bir insandir ve annemle de cok iyi anlasirlar, guzel sohbet ederler,guler eglenirler, surekli esprilidirler ikisi de.dedigim gibi gule eglene babam yemekler hazirlar,komiklik yapar,hepimizi surekli oper falan. zaten simdiye kadar tek sorunlari para ve alkol oldu hep, baska sorunlari yok. ama bunlar hayatimizi mahvetti zaten
ve artik beni de cok etkiliyor, insan buyudukce daha az ailevi sorunlarini dert eder ya bende tam tersi oluyor sanki, artik yeter diyorum, artik bu yaslarinda sikinti dert cekmelerini istemiyorum ben onlarin.
kendi hayat problemlerim yetmezmis gibi bir de onlari dusunup cok uzuluyorum.
napicagimi bilmiyorum, annemi de babami da cok seviyorum ve onlarin beraberce kalip saglikli ve mutlu olmalarini istiyorum her cocuk gibi.
babam zaten yillardir icti,o ickiler zaten vucudunu mahvetti kesin, bu yastan sonra da hala her gun icerse artik kotu,illet hastaliklar ortaya cikacak diye cok korkuyorum. belki de suanda bile icten ice sinsice ilerleyen bir hastaligi vardir bile ama asla kabullenmez, dr. a gtmez, ona bise olmaz ya!!!
zaten asla ama asla alkolik oldugunu da kabullenmez. sorsaniz alkolun onun hayatinda hic bir kotu etkisi olmadigini soyler, bizim abarttigimizi, anlayissiz oldugumuzu soyler. vb...
ben napabilirim? onu nasil tedavi ettirebilirim? nasil ikna edebilirim?onu nasil kaybetmem??? hic bilmiyorum...
cok gunah oldugunu da biliyorum ama ise yarayacaksa büyü yaptirmayi bile dusundüm.gunahsa da benim boyuma olsun artik napayim, yeter ki Allahim onlari saglikli ve huzurlu bir halde bana bagislasin omrum boyunca...gerci ben kendim de buyuye inanmam,o yuzden yaptirsam da tutucagini sanmam
su tedavi olan alkoliklere dr. tarafindan verilen tibbi ilaci da arastirdim, kisiyi ickiden sogutan, icki aldiginda kusma,kotu koku vb. yapan, hatta bu ilaci dr. a danismadan, sirf kendi akillarinca eslerine,babalarina icirenleri de duydum,okudum mesela KKda bile.hatta ise bile yaramis,adam artik ickiyi agzina koyamaz olmus.ama ben bunu yapamam. Annem de ben de okumus,bilincli insanlariz cok sukur,o ilacin etkileri arasinda kalp sikisikligi yaratma gibi cok agir etkiler de var, ya birsey olursa bi de kalp krizi falan, donulemez bir yola giremem bile bile nasil zehirlerim babami...
artik delirecek gibi oluyorum,Allahima hep dua ediyorum ama cok daha gec olmadan onu kurtarmak icin de birseyler yapmak istiyorum.
Ne annem ne halalarim babamdan yana umutlu degiller artik, hic birseyin onu iyilestirecegine inanmiyorlar,oyle ki halam artik babama duanin bile islemedigini dusunuyor. herkes umudunu kesmis yani, boyle gelmis boyle gider diyorlar.icsin bakalim, insnain kendine yaptigini kimse yapmaz, o da herseyi biliyor, akli basinda bir insan diyorlar.
ama ben birsey yapmadan durmayi, babamin bu kotu ve daha da kotulesen haline seyirci kalmayi kabullenemiyorum. dedigim gibi kendisi asla tedavi olmayi falan kabullenmez zaten ona kalsa hic bir sorun yok ki ortada, nolmus azicik(!) iciverdiyse,kime ne zarari varmis!!!
ne babami ne de ailemi kaybetmek istemiyorum ben((
aglamaktan gozumde yas kalmadi,mutlaka bi yolu olmali...
cok zor kabullensem de malesef benim babam bir alkolik
26 yasinda bekar bir bayanim ve bugune kadar hic kabul etmesem de artik farkindayim, benim babam bir alkolik,fiziksel anlamda icmeden bir ay da durabiliyor, ama sonunda mutlaka iciyor, 58 yasina geldi ve kendini bildi bileli hep icti. hala da iciyor, alkolikligin bir suru cesidi var,illa ki perisan, alkol almadan duramayacak halde olana denmiyor alkolik diye, tip doktorlarinin tanimlari boyle.
ve bu bagimlilik cesitlerinden birini yasayan da malesef benim babam
hic calismadi, benim bebekligimde isler kurmus,kocaman lokantasi varmis,yine bir ara bakan soforuymus,baska islerde de calismis ama hepsini yine alkol yuzunden kaybetmis,
ben bildim bileli ise bag bahce isleri, pazarcilik yapar ama onda da asla kazanamadi, cunku hep alkol aldi, tabi kazandigi zamanlar da oldu ama gunu kurtarmalik, yillardir asla eve duzenli bir para getirmedigi gibi harcligini bile annemden aldi, artik bir zaman sonra utanma duygulari,erkeklik gururlari da yok oluyor, cocuklarinin yaninda bile karisindan harclik isteyebiliyor
ben bunu cok yasadim, o utanmasin diye o kucucuk yasimda ben bi bahane bulur cikardim odadan ya da anlamamazliktan gelirdim ya da oyle bisey hic olmamis gibi davrandim hep bugune kadar, o utanmadi ben utandim ama asla parasizligini yuzune vurmadim hep onu da annem kadar cok sevdim.
ben tek cocugum, bana bakan ve ailemizi ayakta tutan hep annem oldu, o da suan 50 yasinda ve memur, ewet emekliligi geceli yillar olmasina ragmen hala memur cunku ben hala universite okuyorum, emekli olmamak icin direniyor ama artik calisacak,her gun ise gidebilecek gucu de kalmadi ama emekli olursa da ben okuyamayacagim malesef icim yaniyor bu duruma!!!
annem olmasa sokaklarda yasardik sanirim, ya da coktan ölürdük... garip annem
bu duruma bir son vermek icin, anneme kiyamadigimdan kendim hem calistim hem okudum son iki senedir, ama olmadi yapamadim, okudugum bolum hukuk ve cok zor, okulla is ayni anda yurumedi malesef, ya da ben yapamadim ve bi turlu mezun olamadim,arkadaslarimin hepsi okulunu bitirip is sahibi oldu ama ben hala ogrenciyim
artik okuldan atilacak duruma geldigimde de annem yine dayanamadi ve calismami istemedi bu sene basinda. babam da tabi, her zaman oldugu gibi ben sana para yollarim, gerekirse ceketimi satar seni yine okuturum,isten ayril,okuluna git dedi ama her zaman oldugu gibi sadece lafta kaldi!!! zaten agzi cok iyi laf yapar!
babam suanda da yine iciyor ve hayatimizi alt üst ediyor,annemi de beni de hep mutsuz ediyor, hala...
ve asla alkol sorunu oldugunu kabul etmez, ki zaten ben bile ancak bugun kabullendim ki benim babam gercek bir alkolik!
son bir-iki yildir ben de acikca babamla kavga etmeye basladim artik, para konusundaki sikintilarimizin hep ondan kaynakli oldugunu acikca soylemeye basladim, o da cok cabuk sinirlenir ben de, hele ki alkolluyken, bilenler bilir alkollü babayla yasamanin, o ickili geldiginde ona katlanmanin nasil bir iskence oldugunu...
ikimizin de siniri cok guclu oldugundan artik catir catir kavga ediyoruz,ikimiz de cok agir sozler soyluyoruz,ama sonunda hep beni ikna eder hep sozler verir, yeminler eder,ben de onu cok sevdigimden ve inanmak istedigimden hep tamam derim.hep inanirim bu kez dogru olmasi icin dualar ederim
ama sonuc hep ayni
annem de evlilikleri icinde surekli alkolik es sorunu yasadi, hic mutlu olmadi, alkolun kokusundan bile nefret ettigi halde babamin eve alkollu geldigi geceler ona iskence gibi geldi, yeri geldi evimizde buyuk kavgalar cikti, yeri geldi bu kavgalarda bicak bile kullanilmaya kalkildi babam tarafindan anneme karsi
(babamin asiri alkollu oldugu bir kac seferde) bir defasinda ben o kucucuk cocuk halimle bagirislarina bakmak icin mutfaga kostugumu ve babamin elindeki ekmek bicagini annemin bogazina dayadigini gordugum sahneyi asla unutmam!gerci sanirim hep korkutma amacliydi,kullanmayi kendi de dusunmedi gercekten, cunku ben bebekken de boyle kawvgalar yasanmis,hic kullanmamis,
hos alkol hali bu, belli olmaz.Allahtan bir kaza ile sonuclanmadi ve Allahtan artik o eski deli hali yok.hatta boyle seyler yaptigini kabul bile etmez asla.
ama simdi de bir vurdumduymazlik basladi babamda, eskiden yine aralarda pazara cikar meyve sebze alir satardi,calisirdi, gunluk biseyler kazanirdi ama son bir, bir bucuk yildir artik hem yasin verdigi hal hem de psikolojik sanirim, hic calismiyor,ne bana ne de eve en ufacik bir faydasi yok,bir de ustune icip huzursuzluk cikariyor yine.annemi de mutsuz,huzursuz ediyor. artik annem de kaldiramiyor bu durumu,pes etmis halde, hayattan bezmis.ugrasmiyor hic,umursamamaya calissa da sinirden olan yine kendisine oluyor.
suan maddi olarak cok zor bir durumdayiz ama yine babam her gun iciyor.ickiye parayi buluyor ama bana aylik 50 TL gonderemiyor. evin faturalarini yatiramiyor. annem de ben de,halalarim da neler soylesek de kar etmiyor.annem bugune kadar karisi olarak gerek guzellikle konusarak gerek en agir kavgalarla bu sorunu cozmeye calisti, ama yok, hicbisey babami bu illetten vazgecirtmiyor, hatta bir kac kez cidden bosanma davalari acildi, son asamalara gelince babam sozler verdi, yeminler etti,
annemi vazgecirdi bosanmadan,hatta aylarca icmedi ama sonunda yine basladi, yine basa donduk. dedim ya suan 58 yasinda ama yine her gun iciyor.
ben de universitede okudugumdan istanbul`dayim, ailemin yaninda degilim.ailem baska bir sehirde yasar. bir de o sehrin bir ilcesinde babanemmden kalma bir evimiz var, son bir yildir da artik babam hep orada, annem sehir merkezindeki evimizde ben de Istanbul`dayim.Ailem dagilmis durumda yani.
babam annemin dirdirindan kacmak icin annem de babamin alkolunden uzaklasmak icin ayri yasiyorlar sanirim, sadece ben tatillerde eve gittigimde babam gelir,icmez o gunlerde,cok harika bir insan olur,bize yemekler yapar,ziyafetler dokturur, canim annem hic bise yokmus,sanki her gunku halleri hep oylemis gibi davranmaya calisir hep, mutlu gibi gozukur, surekli guler,bana bisey belli etmemeye calisir.ama insan annesini de babasini da anlamaz mi bi bakislarindan bile...
aslinda babam ickili olmadiginda cok iyi bir insandir ve annemle de cok iyi anlasirlar, guzel sohbet ederler,guler eglenirler, surekli esprilidirler ikisi de.dedigim gibi gule eglene babam yemekler hazirlar,komiklik yapar,hepimizi surekli oper falan. zaten simdiye kadar tek sorunlari para ve alkol oldu hep, baska sorunlari yok. ama bunlar hayatimizi mahvetti zaten
ve artik beni de cok etkiliyor, insan buyudukce daha az ailevi sorunlarini dert eder ya bende tam tersi oluyor sanki, artik yeter diyorum, artik bu yaslarinda sikinti dert cekmelerini istemiyorum ben onlarin.
kendi hayat problemlerim yetmezmis gibi bir de onlari dusunup cok uzuluyorum.
napicagimi bilmiyorum, annemi de babami da cok seviyorum ve onlarin beraberce kalip saglikli ve mutlu olmalarini istiyorum her cocuk gibi.
babam zaten yillardir icti,o ickiler zaten vucudunu mahvetti kesin, bu yastan sonra da hala her gun icerse artik kotu,illet hastaliklar ortaya cikacak diye cok korkuyorum. belki de suanda bile icten ice sinsice ilerleyen bir hastaligi vardir bile ama asla kabullenmez, dr. a gtmez, ona bise olmaz ya!!!
zaten asla ama asla alkolik oldugunu da kabullenmez. sorsaniz alkolun onun hayatinda hic bir kotu etkisi olmadigini soyler, bizim abarttigimizi, anlayissiz oldugumuzu soyler. vb...
ben napabilirim? onu nasil tedavi ettirebilirim? nasil ikna edebilirim?onu nasil kaybetmem??? hic bilmiyorum...
cok gunah oldugunu da biliyorum ama ise yarayacaksa büyü yaptirmayi bile dusundüm.gunahsa da benim boyuma olsun artik napayim, yeter ki Allahim onlari saglikli ve huzurlu bir halde bana bagislasin omrum boyunca...gerci ben kendim de buyuye inanmam,o yuzden yaptirsam da tutucagini sanmam
su tedavi olan alkoliklere dr. tarafindan verilen tibbi ilaci da arastirdim, kisiyi ickiden sogutan, icki aldiginda kusma,kotu koku vb. yapan, hatta bu ilaci dr. a danismadan, sirf kendi akillarinca eslerine,babalarina icirenleri de duydum,okudum mesela KKda bile.hatta ise bile yaramis,adam artik ickiyi agzina koyamaz olmus.ama ben bunu yapamam. Annem de ben de okumus,bilincli insanlariz cok sukur,o ilacin etkileri arasinda kalp sikisikligi yaratma gibi cok agir etkiler de var, ya birsey olursa bi de kalp krizi falan, donulemez bir yola giremem bile bile nasil zehirlerim babami...
artik delirecek gibi oluyorum,Allahima hep dua ediyorum ama cok daha gec olmadan onu kurtarmak icin de birseyler yapmak istiyorum.
Ne annem ne halalarim babamdan yana umutlu degiller artik, hic birseyin onu iyilestirecegine inanmiyorlar,oyle ki halam artik babama duanin bile islemedigini dusunuyor. herkes umudunu kesmis yani, boyle gelmis boyle gider diyorlar.icsin bakalim, insnain kendine yaptigini kimse yapmaz, o da herseyi biliyor, akli basinda bir insan diyorlar.
ama ben birsey yapmadan durmayi, babamin bu kotu ve daha da kotulesen haline seyirci kalmayi kabullenemiyorum. dedigim gibi kendisi asla tedavi olmayi falan kabullenmez zaten ona kalsa hic bir sorun yok ki ortada, nolmus azicik(!) iciverdiyse,kime ne zarari varmis!!!
ne babami ne de ailemi kaybetmek istemiyorum ben((
aglamaktan gozumde yas kalmadi,mutlaka bi yolu olmali...