• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Alışılmıyormuş bu tarifsiz acıya.. =(

benide dedem ve anneannem buyuttu sayılır annem calısırdı of cok kötu oldum görmeyi bırk o habere bile dayanamam basın sagolsun
 
aminn canım ama gerçekten çok zor bilseydım evlendıkten 1 sene sonra onu kaybedeceğimi evlenmez butun gunumu onunla geçirirdim,çok ama çok bağlıydım bu hayatta sadece o vardı sanki benım için zaten bana 1kaç kişi alıştıra alıştıra söyledi..hiç bayılmadım bunu biliyorum aama tedavi gördüm ilaçsız..herhafta onu ziyarete gitmekte iyi geliyor ailem kızıyor acım tazelenıyormuş ama onun yanına gitmeden rahat edemıyorum sağlıgındayken ona herzman egerbirgün ölürsen bana görün derdim allah dualarımı kabul edıyor ve sık sık ananemle rüyamda buluşuyoruz o bile yetıyor kokusunu içime çekiyorum rüya bile olsa bu topiği yenı gördüm burdakı bütün yakınını kaybeden herkesin başısağolsun gerçekten kaybeden biliyormuş acıyı:((
 
kızlar birde şuan çok inanıyorum ananemı kaybetmeden birhafta önce genç bir ablamız vardı aile dostu kanserden kaybettık çok ağladım saatlerde gözlerim şişmişti,iki gun sonrada ananemın ölüm haberini aldım çok ağlamak ölü getirirmiş derler artık korkuyorum ve çok ağlamamaya çalışıyorum dedem sağ çünkü ve 83 yaşında...
 
çok üzüldüm... babannene de dedene de düşkünmüşsün anladığım kadarıyla..

ben de 2 dedemi ve babaannemi kaybettim.
babamın babası kalp krizinden ben daha çok küçükken vefat etti. hayal gibi hatırlıyorum.
babaannemi kaybettiğimizde 12 yaşındaydım ben. onu da pek hatırlayamıyorum. beyin kanaması geçirip vefat etti.
1 buçuk yıl önce de diğer dedemi kanserden kaybettik 3 ay içinde. Bana öldüğünü söylemediler. ben de okuldaydım. gittiğimde öğrendim.

hiç bir ölüm için gözümden tek damla yaş akmadı. Bunu ailemdekiler de dahil 'taş kalplilik' olarak gördüler.
ama beni ayakta, güçlü ve soğukkanlı tutan tek şey ASLINDA BİZİ BİZ YAPANIN RUHUMUZ OLDUĞUNU bilmem. Yani bedenler ölür ama Ruhumuz aslında gerçekten yaşayan. ve asla da yokolmayacak olan.
sevdiklerimizle bu dünyadaki ayrılığımız yalnızca bir illüzyon gibi... ve bir gün tekrar bir araya geleceğimize gerçekten inanıyorum.

üzülmemeye, dirayetli olmaya çalış. Allah sabırlar versin...
 
başınsağolsun. Allah vermesin kimseye. babannemi görmedim babam küçükken vefat etmiş. babamın babasınıda ben küçükken vefat etti. üvey babanne olduğu için pek sevgisini görmedik. annemin babasınıda görmedim. inş. benim çocuklarım dede sevgisini tadarlar.

Allah onlar yattıkça size ömür versin.
 
ah canım benim seni okadar iyi anlıyorumki bende 10 ay önce sapasağlam bildiğimiz annanemi kanserden, 8 ay öncede yıllardır koah hastası olan dedemi kaybettim... şuan acının çok büyük olduğunu biliyorum bende aylar önce annanem ve dedemin yokluklarını kabullenemiyorum diye bir konu açmıştım... hala üzüntüm okadar çok ki ama zamanla alışıyor insan yokluklarına ama müthiş bir özlem oluyor... allah sabır versin canım. dedenin ve babaneninde mekanı cennet olsun....
http://www.kadinlarkulubu.com/derdim-var/368309-annanem-dedemin-yokluklarini-kabullenemiyorum.html
 
Dayanamıyorum gercektenn !!

Unuttugum zamanlar iyiyim sadece.. O da yasıyor kabul ediyorum bir tokat gibi carpıyor yüzüme yoklukları düsündügümde, o eve gittigimdee.. Simdi o evde dedeem olsa, böylemi olurdu? O kadar sessiz olurmuydu. Amcamın oglu onlarla yasıyordu cocuklugundan beri. Evlenir diye bilezigini bile yapmıstı.

Bu kadar ani olmamalıydı, olmamalıydı kendimi hiiic iyi hissetmiyorum. Babamın yerinde olmak istemezdim mafoldumben
 
başın saolsun canım.allah rahmet eylesin. ben de büyük babannem öldüğünde seninle aynı duyguları yaşamıştım. ilk günler çok acı oluyor ama zamanla geçiyor canım merak etme. Allah sabır versin sana
 
başınız sağ olsun.
mekanları cennet olsun.
ben de anneannemi kaybettiğimizde kendime gelememiştim uzun süre.
şimdi bile özlüyorum onları.:gitme:
zamanla acısı azalacak, hatta hiç gitmemişler gibi hissedeceksiniz.
Allah sabır versin.
 
Back