Öncelikle herkese iyi aksamlar dilerim.Biraz uzun olursa simdiden lutfen kusura bakmayin.8 aylik evliyim.esim cani isterse cok neseli cani istemezse bes karis suratli biri.Neseli oldugunda guldurur eglendirir.ama havanin soguk olmasina bile surat asacak bir insan.onu cok seviyorum ama bir cok hareketine de tahammulum hic kalmadi.annemle babama kendini oyle bir sevdirdi ki onlarin yaninda bana sen salak bir insansin deme curretinde bile hic cekinmeden bulunabiliyor.universitede tanismistik sonra 3 yili gecik bir sure gorusmedik ama ben hep onu sevdim hic kimseye yan gozle bile bakmadim.benimle evlenebilmek icin sonra cok ugrasti.her zaman herseyi gectim cok saygili bir insan dedigim esim sinirlendiginde deli gibi bagiriyor sesini yukseltiyor.sussam daha cok bagirmaya basliyor.simdi de hakaret etmeye basladi.gectigimiz haftalarda sirf onunla gezmek degisik biseyler yapmak istedim diye demedik laf birakmadi.ki sevgililik nisanlilik doneminde hic ozel biseyler yapmadik evlendik yine ses cikarmadim bir kez soyleyecek oldum kiyameti kopardi.dun de lafini boldum diye sen cok salak bir insansin dedi annemin babamin yaninda icinden gele gele.guzellikle soyluyorum olmuyor mutsuz olup yuzum asiliyor olmuyor susuyorum olmuyor.simdi de benimle konusmuyor ben de onunla konusmuyorum iki gundur.8 aylik evliyim ama nerdeyse 3 yildir birlilteyiz ve ben o kadar yiprandigimi dusunuyorum ki sacma sapan sebeplerden o kadar kavga cikardi ki bu gune kadar.agzindan cikani kulagi duymuyor bagirdikca bagiriyor.artik konusmak bile istemiyorum.kendisi bana bisey demeye cekiniyormus cekinmek ayri hakaret etmek ayri.normalde kucucuk herseyden mutlu olan bi insanim etrafinda pervane oluyorum esimin ama nafile.var mi bir taktigi olan yol gosterecek olan ablalarim.lutfen soyleyeceginiz kucucuk bir sey bile benim icin cok kiymetli