Vaktinizi almamak için hemen konuya gireyim hanımlar
Benim aylık öğrenim kredim 475 lira. Aslında bu paranın bana hayli hayli yetmesi gerekiyor, ailemin yanında okuyorum. Ama asla yetmiyor, ya da ben yetiremiyorum. Ailemden hiç yardım yok, borçlarımız var.
Ankara'da yaşıyorum.Çarşıya çıkıyorum hiçbir şeye gücüm yetmiyor. Sanki birkaç sene önce daha ucuzdu her şey, anlam veremiyorum. Mağazaya giriyorum kazaklar 25'ten başlıyor. Ama 25-50 liralık kazak ben sadece birkaç giyimliğim, sonra sünücem ipliklerim atacak diyor. İyisi de iyi para istiyor.
Buna da şükür ama her çarşıya çıkışımda moralim bozuluyor, internet üzerinden bakıyorum daha da moralim bozuluyor. 21 yaşındayım, gencim gözüm kalıyor. Sırf bu yüzden sosyal medyayı kapattım milletin şatafatını görmeyeyim diye.
Haziranda öğrenim kredisi de kesilecek, o zaman ne yapacağım çok merak ediyorum. Para biriktireyim diyorum, atanamazsam yeniden dershaneye yazılırım diye. Ya da lazım olur diye. Ama ne mümkün.
Bu dönem staj yapacağım, öğrencilerim beni özenli görsün diyorum. 2 sene içinde 45-49 kilodan 59'a çıktım. Eski kıyafetlerim bana olmuyor. Fiyatlara bakıyorum tepkim ''yuhhh!'' oluyor. Sadece bir etek benim bursumun 1/4'ü resmen. Ucuzu da almaya değmez belli yani..
Cidden hem ucuzunu hem kalitelisini aramaktan yoruldum, bulunca buluyorum günlerce gezmek aramak sonucunda. Bu durum moralimi bozuluyor. Sadece giyim değil, her konuda. Sizde durumlar nasıl, nasıl alışveriş yapıyorsunuz idare ediyorsunuz? Biri bana bunun taktiğini söyleyebilir mi, hesap yapmaktan da yoruldum..
he bide amerigadan el sallayanlar var dimi Türkiye cok kalkındı ucuyoruz
2 günde bir konu açarlar ama gelmezler ne hikmetse
Bu arada iki tane de kumaş / keten gibi olan bol kesim şık pantolonu 100’e aldım ve şahaneler. Hep onları giyiyorum, eşofmandan bile rahat ve çok şık.
