Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
sevgili dudi, bunuda düşündüm. Oturup eşimle o kadınları konuşmayı, ama eşim önceleri kafandan uyduruyorsun yok böyle birşey deyip benden özür bile dilemedi
Konuşmaya kalktıkça şiddet gördüm, susmam için kafam kırıldı kaç kere
Aslında ben derdimi biliyorum hiç içimdeki acıyı eşimle paylaşamadım, çünkü devamlı susturuldum
Konuşursam hakaret bile etmiyordum ama hep şiddet görüyordum, yazıklar olsun
Tek dileğim mutluluk yüzü görmesinler bütün kötü ne yaptığınız bilmez kadınlar
aynı şeyleri bende yaşadım canım eşimin bi kadınla birlikteliği vardı ve ısrarla benden boşanmak istedi biz anlaşmalı boşanmak için cuma günü gidelim derken eşim kanser nedeniyle o gün hastaneye yattı bu olayın üztünden 2 ay geçti tedavisi iyiye gitmeye başlamış dün bana msn de 10 sonrası için izn aldım mahkemeye gideim problem çıkarmazsın umarım diye ben de ii dedim koy hasta yatğında bike bunları düşün erkek bunlar çiy süt emmiş ama kadınlarda da suç var evli olduğunu bile bile ama yuva yıkanın yuvası olmazmış eşim cezasını çekiyo dilerim allahtan o kadında beter olur eşim için üzülüyorum ama ... neyse işte eden buluyo arkadaşım yıpratma kendini.. sen yapabiliyomusun diyeceksin ama ben de yapamıyorum hep içim de bişey ler kemiriyo allahtan hayırlısını dileyelim bol bol dua edelim
Çok zor aldatılmak...
Ben de aldatıldım... Ve beni aldatan kişiyle üç hafta sonra evleniyorum.
Önce reddetti. Sonra paranoya yaptım, herşeyi araştırdım. Ve belgeleriyle ispat ettim. Üstelik o ikinci kadınla beni tanıştırmıştı bile... Hatunla konuştum, o da reddetti. Bana deli dediler... Ben bile kendimden şüphe ettim. Ama araştırdığım için şükrettim. Çünkü deli olmadığım ortadaydı... Şimdi konu başka boyuta döndü... "Ben birşey yapmadım, o herşeyi yaptı" dedi nişanlım. İki yolum vardı; ya evet sana inanıyorum diyecektim. Yada herşeyi çöpe atacaktım. Kıyamadım herşeyi çöpe atmaya sana inanıyorum dedim.
Defalarca konuştuk. Hep aynı şekilde inkar etti... Ama kız benim yanımda bile "ayyyy XXXX (nişanlım) çok güzel gamzeleri vardır" "Elleri çok güzeldir" diyebiliyordu. Nişanlım da "XXXX (o kız) in de gamzeleri var, o da çok güzel güler" diyebiliyordu, üçümüz birlikteyken. Kız için hep "ciciş bicişim" derdi. İlk başlarda anlam veremiyordum. Ama zaman ve msn kayıtlarıyla: kızın konuşması şunun gibiydi: "Uykucun geldi canımmmm" ; anlamaya başladım ve herşey bir anda ortaya çıktı...
Sonra perişan oldum... Kızla konuştum, nişanlımla konuştum... Sonsuz acı çektim. Kişiliğim değişti. Artık çok sinirli ve tahamülsüzüm. Uyku ilacı almadan uyuyamıyorum... Günlerce kızla farkımı düşündüm... Bir sürü kitap okudum. Kendi kendime konuyla yüzleşmeye çalıştım. Ama olmadı atamadım içimden o acıyı.... Beni o insanla aynı masaya oturtacak kadar bencil ve kişiliksiz bir adamı sevdiğim gerçeğini değiştiremedim. Ve bu konuyu nişanlım asla anlamak istemedi... Bu konunun bende bıraktığı izi anlamadı... Ne zaman anlatmaya çalışsam, benimle kavga etti. Artık sıkıldım bu konudan dedi... İçimdeki yıkılmış güven duygusunu asla anlamadı ve anlamayacak....
Kayınvalideme konuyu açtım, bana "unutacaksın, başka yolu yok" dedi... Hep kendime şunu sordum: "Neden?" "Neden bu kadar değersizim?". "Neyim eksik?" Artık kendimi inanılmaz çirkin buluyorum. Ve ben kendimi çirkin buldukça da fiziğim çirkinleşmeye başladı. 10 kilo aldım...
Bazen çok yorulduğumu düşünüyorum, onu bırakıp gitmek istiyorum. Ama şu saatte yapamam. Annem, "kızım evlen ki, o kız onu elde edemesin" diyor... Ama artık içimde hissizlik var... Acı anlamını yitirdi.. Sevgi de... Sadece boşluk....
Allah bu acıyı yaşayan herkese yardımcı olsun...
Selamlar, 3 sene önce kocamın aşk ile birisine bağlı olduğunu ve cinsel beraberlikleri olduğunu hatta evliliğimizden iyice soğuyup boşanmak için can attığını öğrendim
Aşkla evlendiğim ve 10 sene hep öyle sandığım evliliğim başıma yıkıldı, önce kocamı çok seviyorum diye savaştım
yonca adındaki o kadından vazgeçmesini sağladım fakat arkasından hala duygusal boşlukta olan kocamın iş yerinden Sibel adında bir arkadaşıyla mesajlarını yakaladım
bu işide kadını arayarak hallettiğimi sanıyorum ama kocam mücadelemi küçük gördüğü için o arada kocamdan da iyice soğudum
boşanma fikri kafama girdikten sonra çocuklarımın babasız çok mutsuz olacaklarını ve psikolojilerinin bozulacağını düşünerek vazgeçtim
şu anda hala evliyim, herkes çok mutlu buna kocamda dahil
ben kendimi ilaçlarla başka şeylerle uğraşarak tedavi etmeye çalışıyorum ama
ne zaman yalnız kalsam, hala Yonca ve Sibel'i araştırıyor nerdeler ne yapıyorlar bulup kendime eziyet ediyorum
Evet resmen eziyet oluyor bana, çünkü netten çok şey arayıp buldum Yonca adında ki kızın facebookta gelinlikle resimlerini bile buldum
bundan kurtulmak istiyorum
gerçekten beni huzursuz eden bazen kocama hala ağzımdan acı kelimeler çıkartan ve böylelikle kocamında bu olayı ahlaksızlığını unutturmayacak şeyler yapıyorum
nasıl kurtulmalıyım bundan bu acı ile yaşayıp benim gibi olanlar var diyorum ama bir türlü olmuyor
bu siteye bile Yonca adındaki kadın üye olup evli aşkım falan diye bir yazı açmış mıdır acaba diye üye oldum
Unutmayı bana öğretebilir misiniz?
sevgiler
Çok zor aldatılmak...
Ben de aldatıldım... Ve beni aldatan kişiyle üç hafta sonra evleniyorum.
Önce reddetti. Sonra paranoya yaptım, herşeyi araştırdım. Ve belgeleriyle ispat ettim. Üstelik o ikinci kadınla beni tanıştırmıştı bile... Hatunla konuştum, o da reddetti. Bana deli dediler... Ben bile kendimden şüphe ettim. Ama araştırdığım için şükrettim. Çünkü deli olmadığım ortadaydı... Şimdi konu başka boyuta döndü... "Ben birşey yapmadım, o herşeyi yaptı" dedi nişanlım. İki yolum vardı; ya evet sana inanıyorum diyecektim. Yada herşeyi çöpe atacaktım. Kıyamadım herşeyi çöpe atmaya sana inanıyorum dedim.
Defalarca konuştuk. Hep aynı şekilde inkar etti... Ama kız benim yanımda bile "ayyyy XXXX (nişanlım) çok güzel gamzeleri vardır" "Elleri çok güzeldir" diyebiliyordu. Nişanlım da "XXXX (o kız) in de gamzeleri var, o da çok güzel güler" diyebiliyordu, üçümüz birlikteyken. Kız için hep "ciciş bicişim" derdi. İlk başlarda anlam veremiyordum. Ama zaman ve msn kayıtlarıyla: kızın konuşması şunun gibiydi: "Uykucun geldi canımmmm" ; anlamaya başladım ve herşey bir anda ortaya çıktı...
Sonra perişan oldum... Kızla konuştum, nişanlımla konuştum... Sonsuz acı çektim. Kişiliğim değişti. Artık çok sinirli ve tahamülsüzüm. Uyku ilacı almadan uyuyamıyorum... Günlerce kızla farkımı düşündüm... Bir sürü kitap okudum. Kendi kendime konuyla yüzleşmeye çalıştım. Ama olmadı atamadım içimden o acıyı.... Beni o insanla aynı masaya oturtacak kadar bencil ve kişiliksiz bir adamı sevdiğim gerçeğini değiştiremedim. Ve bu konuyu nişanlım asla anlamak istemedi... Bu konunun bende bıraktığı izi anlamadı... Ne zaman anlatmaya çalışsam, benimle kavga etti. Artık sıkıldım bu konudan dedi... İçimdeki yıkılmış güven duygusunu asla anlamadı ve anlamayacak....
Kayınvalideme konuyu açtım, bana "unutacaksın, başka yolu yok" dedi... Hep kendime şunu sordum: "Neden?" "Neden bu kadar değersizim?". "Neyim eksik?" Artık kendimi inanılmaz çirkin buluyorum. Ve ben kendimi çirkin buldukça da fiziğim çirkinleşmeye başladı. 10 kilo aldım...
Bazen çok yorulduğumu düşünüyorum, onu bırakıp gitmek istiyorum. Ama şu saatte yapamam. Annem, "kızım evlen ki, o kız onu elde edemesin" diyor... Ama artık içimde hissizlik var... Acı anlamını yitirdi.. Sevgi de... Sadece boşluk....
Allah bu acıyı yaşayan herkese yardımcı olsun...