Yok artık :) Öyle olması gerektiği için öyle olmuştur, yani mutlaka ama mutlaka etkilenmiştir ama off neyse böyle düşünmemek lazım.
Peki eşin çabalıyor mu güvenini yeniden kazanmak için?
herşey bizim için değil mi arkadaşım...haklısın...bu benim kaderim olmayabilir.
napıyım şimdi ben akşam qelince adam gibi oturup bir konuşalım mı?
boşanalım ben dayanamıyorum mu diyim?o kadar kızqınım ki düzgün
konuşabileceğimden de şüpheliyim.
mantıklı mantıklı konuşup git bu evden mı diyim beni rahat bırak mı diyim
yoksa evliliğimizin başından beri sürekli yaptığımız şeyi mi yapalım
düzeltmek için bişeyler üretip yine yine mutsuz mu olalım?
çünkü hep öyle yaptık.düzeltmek için saatlerce konuştuk tutamayacağımız sözler verdik belkide
açıkca sordum hep beni beğenmiyormusun sevmiyormusun
cevap hep aynı seviyorum.peki bana bunu neden yapıyosun?
ben bişey yapmıyorum cevabını aldım.artık ezberledik diyeceklerimizi.
kendi küçük çapınca evet.al telefonum bi kaç sende kalsın?daha napim söle ya söle? gibi ikna edici sözlerle
yarına çıkmak nasip olmasın ki gibi yeminlerle çabalıyor. :) bunlarda bana çok komik qeliyor.
çünkü ben bi kere inandırdım kendimi beni sevmediğine.önce aşması gerekinin bu olduğunu
anlaatamıyorum yada beceremiyor sanırım.
sen neye dayanarak bu konuşmayı yapacaksın anlamış değilim. aldatırken mi yakaladın. bişemi gördun. ilkinde tamam gördunde şimdi ne diceksin
ayrılma kararı aldığnda hamile kaldığını öğrenmişsin ve bebeğin hatırına diyerekten adamı affetmek için kendine güzel bir bahane bulmuşsun...evet bu kabul edilebilir...ve maalesef bebeğin düşmüş...yani adamla evli kalmak için bahanen de ortadan kalkmış....
şimdi adamla evli kalman için gerekli bahanen ortadan kalktığı halde boşanmamışsın...
yani bu evliliği devam ettirmeyi sen istemişsin. demekki bu adama aşıksın...bunu yadırgayamayız...
peki güvenmediğin adamdan 2.kere hamile kalarak neyi planladın...
başkasıyla yatmış adamı kabul etmek büyük bir cesaret.
hamile kalarak sen bu deveyi gütmeyi kabul etmişsin
o zaman adama şimdi güvenmek zorundasın ve böyle düşünceler içinde üzüntüler yaratarak karnındakı bebeğe sıkıntı yaratamazsın
kabullenmekten başka çaren yok...
çünkü adamı seviyorsun yaratık dediğin bir kadının koynundan çıkıp sana gelmiş olduğu halde onu kabul etmişsin.
ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin.
eşiminde bana soracağı şey aynen bu olacak?şimdiden buna bir cevap düşünmeliyim sanırım.
aslında dün fener galatasaray maçına gidicem aşağıda bizim cafede izlicekti tamam dedim
dün gecede annemi 11 de otobüse bindiricez
maç saat 10 da bitti bu aşağıdan yukarıya gelemedi maç bitti diye msj attım cevap yok 10:20 geçe eve qeldi
kafeye gitmemiş karşı apartmandaki bekar polis arkadaşının evinde izlemiş.bende sinirlendim hem annemi
bindircemizi bilio hem geç kalıo hem cafeye gitcem dio sora arakdaşına gidio.
ayrıca eşim tanıştığımızdan beri yaklaşık 3 senedi,r hiç haftasonu çalışmamıştı
bu hafta işte bi değişiklik olmuş.dünde bugünde çalışması gerektiğini söyledi.sabahları kalkıo giyiyo süslenio
püslenio çıkıo evden ne bilim belkide qerçekten çalışıo ama bilemiyorum ki işte.
ya arkadaşlar şuan bişeyini yakalamadıki eskiden kalma düşüncesi devam o zaman aldatmış hala aldatıyo sanıyo. belkide gercekten aldatmıyo. belkide sen bu fikirlerinle hayatı ikinizede zehir eidyosun. peki ne yapsa rahat edersin. seni ne inandırır.
eşimde bana bunu soruyor ne garip erkeklerin bakış açısına sahipsin ve bu çok kıymetli bir güç bence
beni tekrar sevdiğine inandırması gerekiğyor şimdi diceksin ne yapsa inanırsın beni başta nasıl
tavladıysa ona benzer biişeyler bulmalı sanırım.ama bu yolu ona ben göstermek istemiyorum yoksa çok anlamsız ve yapmacık olacak
bunu onun görmesi düşünmesi gerekiyor tabi eğer umurundaysam.
herkez muhakkakki yaşadığını bilir. burda anlattıklarından yola cıkarak yazıyorum ben. eşini sevdiğin cok belli. cok ii düşünmek lazım. boşanmak için elinde veriler olması lazım. o sana soğuk duruyo dye acaba sendemi ona soğuk duruyorsun.
bu çok sert bir cevap oldu.bebeğim konusunu sakın evliliğimle bağdaştırma olur mu arkadaşım daha öncedende yazmıştım ama okumamışsın sanırım.ben bu bebeği evliliğimi kurtarmak adına yapmadım nedenininde yazmıştım.bu çocuk pazarlık konusu bile olamaz.yazımın başında da belitmiştim bendede hata olabilir die hatam bir kere affetmek oldu.ayrıca kabullenmek zorundasın yazmışsında ben bunun kaderim olmadığınıda yazmıştım.sen çok kesin hatlarla belirtmişsin.Allah başına vermesin ama bu iş o kadar kesin hatlarla ayrılmıyor birbirinden.
bebeğinle evliliğini bağdaştırmadım bilakis bebeğin düştüğü zaman adamdan ayrılmamışsın yani evliliğini sürdürmeyi sen seçmişsin demekki bu adama aşıksın yazdım.sadece güvenmediğin halde neden korunmadığını sordum.seni üzmek kırmak gibi bir niyetim yok öyle olduysa özür dilerim :18:
soğuk durmaya çalışıyorum ama kahretsin ki onu bile beceremiyorum
hemen kanıyorum aldanıyorum onun tek bir sözüne
sadece beni sevdiğine inandıramıyorum kendimi.
herkese iyi günler yazdıklarımı okuyanlar belkide suçun yarısını bende bulacak ama artık susamıyorum anlatmam lazım...tutamıyorum....
9 aylık evli bir bayanım...devle memuruyum...eşimle 2 sene flörtten sonra evlendik.
evlendikten 3 veya 4 ay sonra bir rüya gördüm.hamileydim ve eşim beni aldatıyordu bense gitmesini istemediğimden ağlıyordum.kalktığımda
rüyamı onada anlattım soğukkanlılıkla üstünde durmadan geçiştirdi.
aradan bir ay geçti ve ortada hiçbişey yokken bir akşam onun telefonunu alıp tuvalete gittim telefonu hep ortadadır
gelen giden mesajlarda bişey yok arananlarda bişey yok yalnız iletim mesajlarını tuşladığımda mesajın içeriğinide gösteriyordu.(eşim bu özelliğini bilmiyordu
benim eski telefonumu kullanıyordu) orda qördüm 'çıktım bi tanesi' yazıyordu ve bunun gibi mesajlar hemen göz kalemini alıp tuvalet kağıdına
gönderdiği numarayı yazıp sakladım iç çamaşırıma ve yanına gidip aldatıyomusun beni dedim tabiki inkar kıyamet telefonu gösterdim hiçbişey demeden
ağlamaya başladı bütün gece beraber ağladık.neyse uzatmim ertesi gün kadını aradım kadın başı kapalı dul bi kızı olan bi yaratıkmış.eşimin evli olduğunu
biliyor.o yüzden akşamları msjlaşmıyorlar.boşanma kararı aldığım o gün hamile olduğumu öğrendim .ellerimizle yaptığımız evimize kadını getirdiğinide öğrenmeme rağmen bebeğim için
affettim ama güven falan kalmadı artık bende.bebeğim 2,5 aaylıkken kasım ayında doğum günümden bir gün önce karnımda öldüğünü öğrenip kürtaj olmak zorunda kaldım
o zamandan bu zamana ölü gibi yaşıyorken 2 hafta önce tekrar hamile olduğumu öğrendim ve şuan eşimle aram çok kötü az önce kavga ettik sanki beni yine
aldatıyor gibi hissediyorum ve oturup 2 saattir ağlıyorum evde yalnız.tekrar bebeğimi öldürmesine izin vermekte istemiyorum ne yapmalıyım bilmiyorum
çevremdeki herkes evliliğimin süper gittiğini sanıyor.meslek sahibi biiriyim bebeğimide alıp gitmeliyim ne yapmalıyım bilmişyorum anlatmadığım daha o kadar çok şey var ki
belkide ilkinde affetmekle bende suç ortağı olmuşumdur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?