S selyfurtado gecenlerde bi konu açmıştım aldatıldıktan sonra degiştim, bencilleştim, aşkı tanımlama şeklim degişti, eskisi gibi aşık olamıyorum, hissedemiyorum, baglanamıyorum ve dönüstügüm bu yeni kadın beni çok mutsuz ediyo, kendime çok kızıyorum diye.
Ama şu konuyu okuduktan sonra nasıl mutlu oldum anlatamam.
Ben en azından kötü bi insanın ve kötü bi tecrübenin beni getirdiği yanlış ve saçmasapan noktayı bu denli benimseyecek kadar şirazemden çıkmamışım, öz farkındalıgımı kaybedip hayatımdaki butun mutlulukları bana tabiri caizse yalandan köpek olan bi adam ve parayla degistirmemisim, kendime mutluyum diye yalanlar söylememisim, beni bu hale getiren adamdan daha aşagıda bi insana dönüsmemisim.
Kendime kızmayı bi tık bıraktım, aferin kızım ölmemissin daha dedim kendime ne yalan soyleyeyim. Baskasının dramına bakıp kendi haline sükretmeye de sonuna kadar karsı bi insanım halbuki ama bu kadar sağlıksız bi durumu boyle ballandıra ballandıra anlatan, bu carpık hikayeye iki cocugu da dahil eden bi insana denk gelince insan kendini tutamıyomuş sukrediyomus demek.
Niye sizin konunuz üzerinden oturdum kendimi pohpohladım di mi simdi? Pohpohlamadım iste aslında. Aynı asla denemez benzer olaylar yasayan ve fazlasıyla sarsılan, yer yer sacmalayan bi insan olarak sizinle empati yapabildigimi ve buna ragmen sizi yanlıs buldugumu soylemek istedim.
Kınamıyorum yanlış anlamayın, yaşadıklarının insanı nereye getirecegi belli olmuyo. "İnsanım, insana dair olan hicbir sey bana yabancı degildir" der Terentius. Sizin bu haliniz de tamamen yabancı ve anlasılmaz degil.
Bencil, duygusuz, maddiyatçı, sığ kadınlara prim verdiniz madem alın size alası diyecek bi noktaya gelebilir her insan. Ama bunu mutluluk diye ne kendinize ne bize pazarlamayın olur mu? Bu konuyu acan kadın dibine kadar mutsuz cunku ve bu olayların en basına dönmek, bunların hicbirini yapmamıs yaşamamış olmak istiyo.
Mune konu neden sildiniz mune ye haber etmeliyiz yasak
