Aklımla kalbim Arasında kaldım

öncelikle merhaba bayanlar ben 5 buçuk seneli iki küçük çocuğu olan evlenince işini bırakmış bir bayanım.nişanlıyken eşime ikimizin de ailesine orta noktada oturma istediğimi söylesem de nişanlım kabul etmemişti eşimin ailesine yakın oturuyoruz ve benim aileme olan uzaklığım 2-3 vesait ve 2.5 saat .hiçbir maddi problemim yok dahası çok çok iyi bir kv ye sahibim eşim de çok anlayışlı ama ben 5 seneyi geçmesine rağmen ailemi cevremi annemi çok özlüyorum bu sabah bile inanılmaz iç sıkıntısıyla uyandım burayı sevemedim neden bilmiyorum eşimin belki hep bir açık kapı bırakıyor ilerde belki taşınırız demesi mi yoksa anneminde bana çok düşkün olup özlemesi mi ,,,kendisemtimde çevrem ailem çok geniş ve çok düşkünüzdür birbirimize burda çok yalnız hissediyorum kendimi çevre ve arkadaşlık anlamında,ve anneme bişey olursa onun yanında olamadım diye kendimi çok kötü hissediyorum yani annemi bırakıp gittim diye Pişmanlık yaşıyorum çünkü iki KARDEŞ
M daha var ve bize aşık bir kadın ben de öyleymişim ama evlenirken kaçmak istedim farklı sebeplerden ötürü şimdi de tam tersi ayrıcaçocuklarımı düşünüyorum daha doğrusu eğer orda yaşarsak eşim iş nedeniyle uzaklara gidiyor ailem bana çocuklarımla çok destek olur bizi yalnız bırakmazlar diye gerçi eşimin ailesi de her anlamda destekler ama ben kendi tarafımda daha rahat hissediyorum yani eşim çok Israr etsem gider de anne ve babasından çok çekiniyoruz ne yapıcaz bi akıl verin çünkü ben çok mutsuzum

Bence bunu bize anlattığınız gibi düzgünce eşinize anlatmalısınız, özellikle eşiniz işteyken annenize gitmek gibi.. Hem durumumuz iyi diyorsunuz size araba alınırsa bu durumdan bir nebze kurtulmuş olursunuz.

şunu bilir şunu söylerim bir evliliğin huzurlu devamı için iki taraftan da uzakta yaşayacaksın.özleyecek kadar uzak olmasa bile mıç mıç olacak kadar da yakın olmayacaksın.

KV ve kp den neden cekiniyorsunuz onu anlamadım. Siz bir ailesiniz önemli olan sizin kararlariniz.

Ya evi orta noktada bir yere taşısın yada size bir araba alsın. Söyleyin açık açık.