- 26 Nisan 2017
- 1.315
- 6.017
- 108
- Konu Sahibi Browni_intense
- #1
Bu konuyu açıp açmamak içi çok düşündüm. Ama içinden de çıkamadım. Benim 7 senedir normal giden ilişkim var.Bunun 1,5 yılı nişanlıyız. Askerden dönünce de düğün olacak. Sorum şurda başlıyor;
Ben beşinci sınıfa giderken mahallemizden geçen 55- 60 yaşlarında bir tablacı vardı. Bu adam (adam bile demek istemiyorum ama) oyuncak ,yapay çiçek, oya boncuğu gibi çeşitli şeyler satıyordu. Annem de o adamdan alışveriş yapardı. Ben de oradaki oyuncak olsun çiçek olsun onlara bakardım. Bu da beni severdi güya torununa benzediğini söylerdi. Tabi hiç art niyet taşımadığım için sevdiğini sanırdım. Salaklık işte bende ki de. Bu böyle bir zaman devam etti. Daha sonra beni dükkanına çağırmaya başladı. Sana bunları yapmayı öğreteyim gel derdi. Bende annem kızar diye söylerdim. Annemden fena korkardım. Daha sonra nasıl oldu kabul ettim bende bilmiyorum. Gittim dükkana. Hayatımın en aptalca kararını almışım meğerse. Orda tacize uğradım. Ama o kadar korkmuştum ki hiç kimseye söyleyemedim. Bu bizim mahalleye gelmeye devam etti. Ben kaçtıkça o sürekli tehditler etti. Elimde resimlerin ve görüntülerin var diye. Bu böyle 6 sene sürdü. O 6 sene resmen cehennem hayatıydı bana.i Nereye gisem karşıma çıkıyordu. Mahalle, staj yeri farketmiyordu. En son ki kozu kaçırtmak oldu. eğer istediğini yapmasam beni kaçıracağını ve birisiyle zorla evlendireceğini söylüyordu. O zamanlardan zorla kurtuldum.
Şimdi size sorum şu olacak ben bu yaşanılanları nişanlıma anlatmalı mıyım gece rüyalarıma girmeye başladı artık. Ama bir yanım da geçmiş gitmiş artık anlatmanın hiç bir yararı olmayacak diyor.Sizce hangisi daha mantıklı.
Ben beşinci sınıfa giderken mahallemizden geçen 55- 60 yaşlarında bir tablacı vardı. Bu adam (adam bile demek istemiyorum ama) oyuncak ,yapay çiçek, oya boncuğu gibi çeşitli şeyler satıyordu. Annem de o adamdan alışveriş yapardı. Ben de oradaki oyuncak olsun çiçek olsun onlara bakardım. Bu da beni severdi güya torununa benzediğini söylerdi. Tabi hiç art niyet taşımadığım için sevdiğini sanırdım. Salaklık işte bende ki de. Bu böyle bir zaman devam etti. Daha sonra beni dükkanına çağırmaya başladı. Sana bunları yapmayı öğreteyim gel derdi. Bende annem kızar diye söylerdim. Annemden fena korkardım. Daha sonra nasıl oldu kabul ettim bende bilmiyorum. Gittim dükkana. Hayatımın en aptalca kararını almışım meğerse. Orda tacize uğradım. Ama o kadar korkmuştum ki hiç kimseye söyleyemedim. Bu bizim mahalleye gelmeye devam etti. Ben kaçtıkça o sürekli tehditler etti. Elimde resimlerin ve görüntülerin var diye. Bu böyle 6 sene sürdü. O 6 sene resmen cehennem hayatıydı bana.i Nereye gisem karşıma çıkıyordu. Mahalle, staj yeri farketmiyordu. En son ki kozu kaçırtmak oldu. eğer istediğini yapmasam beni kaçıracağını ve birisiyle zorla evlendireceğini söylüyordu. O zamanlardan zorla kurtuldum.
Şimdi size sorum şu olacak ben bu yaşanılanları nişanlıma anlatmalı mıyım gece rüyalarıma girmeye başladı artık. Ama bir yanım da geçmiş gitmiş artık anlatmanın hiç bir yararı olmayacak diyor.Sizce hangisi daha mantıklı.
bence de söylemeyin nişanlınıza
