- 25 Ağustos 2014
- 6.767
- 8.892
- 448
Canim yanımda yalnızca 10 gün kaldılar ben ayağa kalkınca herkes gitti. Esimde yoğun çalışıyordu gece geliyordu. tabi zor oluyor ilk zamanlar hiç bir şey bilmiyorsun falan. Ancak ilk zamanlarda benim bebek uyumuyordu çok zorlandim. Sonra alıştım artık uyuduğu zamanlarda yapmaya çalıştım. Halen daha uyuduğu veya oyun oynadığı zamanlarda yapabiliyorum. Çok kolay değil dediğim gibi. Tabi benim yanımda bir kişi bile yoktu ailelerde çok uzakta. Sen yinede iyice düşün ve eşinle karar verin. Ben yönlendirmek istemem. Fakat bebeğinin olması mükemmel bir duygukimsenin şartları aynı değil ama bana moral verdiniz
Acaba anne kayınvalide bakıcı gibi 3. bi desteğiniz var mıydı?
sınav dönemleri ya da ödev teslim zamanı özellikle ne yapıyorsunuz mesela?
günde kaç saat ders çalışabiliyorsunuz?
Canim yanımda yalnızca 10 gün kaldılar ben ayağa kalkınca herkes gitti. Esimde yoğun çalışıyordu gece geliyordu. tabi zor oluyor ilk zamanlar hiç bir şey bilmiyorsun falan. Ancak ilk zamanlarda benim bebek uyumuyordu çok zorlandim. Sonra alıştım artık uyuduğu zamanlarda yapmaya çalıştım. Halen daha uyuduğu veya oyun oynadığı zamanlarda yapabiliyorum. Çok kolay değil dediğim gibi. Tabi benim yanımda bir kişi bile yoktu ailelerde çok uzakta. Sen yinede iyice düşün ve eşinle karar verin. Ben yönlendirmek istemem. Fakat bebeğinin olması mükemmel bir duygu
Doktorayı türkiyede yapıyor olsanız çocuğu yapın derdim ama yurtdışı olduğu için heralde ertelerdim, yurtdışı bilinmezi çok olduğu için kaygılandırıyor beni
annen veya kaynanan destek olmayacaksa cok sorun olur cok zor ertele..bence en buyuk sorumluluk..selamlar
ben yuksek lisansimi bitirdim ve doktoraya başlamak üzereyim. iki yıllık evliyim.
doktoraya yurt dışında gideceğim ve turkiyeye uzak bir ülke, Singapur. eşimin benim doktora yapacağım o ülkede iş durumu belli değil. iş bulamama ihtimali de var.
benim bursum iki kişilik aileyi gecindirmeye yeter ama çocuklu masraflar nasıl olur bilmiyorum.
akademik çalışmalarım çocukla nasıl etkilenir ondan çekiniyorum. gün boyu ciddi şekilde vakit ayırmam gerekiyor derslerime. doktora başlayınca haftada bir gün de derse gitmem gerekecek.
(burda bir not düşmek istiyorum. doktoraya kabul aldığım üniversitede bi profesörle konuştum. müslüman kadın. kendisi de doktora sırasında çocuk sahibi olduğunu kesinlikle korkmayıp Allah'a tevekkül etmemi söylemişti. açıkçası bana çok güven verdi ama yine de bilemiyorum..)
doktoraya başlamama da henüz 10 ay vakit var.
ha deyince de çocuk olmuyor.
yaşım 29 eşimin yaşı 33.
maddi olarak düşünceden ziyade yerleşik düzenimiz yok. eşim orda is bulabilir mi belirsiz bunları düşünüyorum.
bu durumda nasıl düşünmeliyim? daha da ertelemeli miyim?
bazen hayat hep düzensiz dünya düzen yeri değil diyorum. hem erteleyip sonra dogurganlik ile ilgili sorun yaşarsam pişman olurum diye korkuyorum.
bazen de gözüm korkuyor çocuk büyük bir sorumluluk. hem akademi hem çocuk. yurt dışında. annem kayinvalidem gelse bile en çok bir ay kalabilir. kimseye güvenmiyorum Allahtan başka.
nasıl fikirler verirsiniz
sevgiler
Soruya cevap değil belki ama, Neden Singapur?
Akademisyenim, benim cocugum yok ama okulda iki uc cocukla beraber doktorasini bitirmis kadin hocalar var. Gayet de basarililar. Kolay degil ama zaten akademisyen oldugunuza gore zihinsel ve bedensel olarak enerjiniz yuksektir yapilabilir ve yurt disi imkaniyla birlikte guzel de bir deneyim olur. Kariyer ya da cocuktan birini secmek zorunda kalmak eskidendi. Artik bircok kadin kariyerinin ortalarinda anne olup bir taraftan cocuk buyutuyor.
selamlar
ben yuksek lisansimi bitirdim ve doktoraya başlamak üzereyim. iki yıllık evliyim.
doktoraya yurt dışında gideceğim ve turkiyeye uzak bir ülke, Singapur. eşimin benim doktora yapacağım o ülkede iş durumu belli değil. iş bulamama ihtimali de var.
benim bursum iki kişilik aileyi gecindirmeye yeter ama çocuklu masraflar nasıl olur bilmiyorum.
akademik çalışmalarım çocukla nasıl etkilenir ondan çekiniyorum. gün boyu ciddi şekilde vakit ayırmam gerekiyor derslerime. doktora başlayınca haftada bir gün de derse gitmem gerekecek.
(burda bir not düşmek istiyorum. doktoraya kabul aldığım üniversitede bi profesörle konuştum. müslüman kadın. kendisi de doktora sırasında çocuk sahibi olduğunu kesinlikle korkmayıp Allah'a tevekkül etmemi söylemişti. açıkçası bana çok güven verdi ama yine de bilemiyorum..)
doktoraya başlamama da henüz 10 ay vakit var.
ha deyince de çocuk olmuyor.
yaşım 29 eşimin yaşı 33.
maddi olarak düşünceden ziyade yerleşik düzenimiz yok. eşim orda is bulabilir mi belirsiz bunları düşünüyorum.
bu durumda nasıl düşünmeliyim? daha da ertelemeli miyim?
bazen hayat hep düzensiz dünya düzen yeri değil diyorum. hem erteleyip sonra dogurganlik ile ilgili sorun yaşarsam pişman olurum diye korkuyorum.
bazen de gözüm korkuyor çocuk büyük bir sorumluluk. hem akademi hem çocuk. yurt dışında. annem kayinvalidem gelse bile en çok bir ay kalabilir. kimseye güvenmiyorum Allahtan başka.
nasıl fikirler verirsiniz
sevgiler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?