Merhabalar,
Özet geçecek olursam aklımda 3 seçenek var
1)Ailemle yaşamaya devam etmek
2)Farklı bir ilde (tanıdığım kimse olmayan bir il) yaşamak
3)Ailemin bulunduğu ilde ayrı eve çıkmak
Üniversite biteli 2-3 sene oldu ailemleyim. Aslında memnunum ama bu ara kafama takılan bazı şeyler var (negatif yönlerde yazdım).
Ailemle olmanın artı yönleri:
-Kira ödememek
-Temizlik, yemek vs beklenmemesi (Tabi tüm işi anneme yıkmıyorum ortak yapıyoruz ama hiçbir şey yapmasam bile bir şey demez kimse)
-Ailemin yanımda olmasının verdiği manevi rahatlık (Annemle arkadaş gibiyizdir)
-Para biriktirip yurtdışına uğraşabilirim.
Negatif yönleri:
-Ailem sanki güvenli bölgem ve ben burda kendimi gerçekleştiremiyorum gibi hissediyorum. Sanki hala evin çocuğuyum. Kendimi yetişkin gibi hissedemiyorum. Sanki hiç gelişmiyorum gibi hissediyorum.
-Ailem ne giydiğime laf etmez ama yetiştiriliş şeklimden midir bilmiyorum istediğim gibi evin içinde giyinemiyorum. Ayrı evde olsam şort askılı takılırdım evde hep.
-Evde yalnız kalamamak, misafir pek gelmez ama aile üyelerimden birileri hep evde oluyor. Rahatsız edecek bir şey yapmasalar da insan bazen yalnız kalmak istiyor.
Bir yanım diyor ki doğru düzgün arkadaşın bile yok (önceden vardı ama bazı olaylar yaşadım ve hayatımdan çıkardım), başka şehirde yapayalnız hissedersin. Hem burda kal para biriktir dil öğren belki yurtdışına gitme şansın olur. Diğer yanımsa evde kaldıkça kendimi geliştiremediğimi, her şeyi saldığımı, kendimi yetişkin gibi hissedemediğimi söylüyor. Bir yandan farklı bir ilde geçinebilmek de korkutuyor. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?
Özet geçecek olursam aklımda 3 seçenek var
1)Ailemle yaşamaya devam etmek
2)Farklı bir ilde (tanıdığım kimse olmayan bir il) yaşamak
3)Ailemin bulunduğu ilde ayrı eve çıkmak
Üniversite biteli 2-3 sene oldu ailemleyim. Aslında memnunum ama bu ara kafama takılan bazı şeyler var (negatif yönlerde yazdım).
Ailemle olmanın artı yönleri:
-Kira ödememek
-Temizlik, yemek vs beklenmemesi (Tabi tüm işi anneme yıkmıyorum ortak yapıyoruz ama hiçbir şey yapmasam bile bir şey demez kimse)
-Ailemin yanımda olmasının verdiği manevi rahatlık (Annemle arkadaş gibiyizdir)
-Para biriktirip yurtdışına uğraşabilirim.
Negatif yönleri:
-Ailem sanki güvenli bölgem ve ben burda kendimi gerçekleştiremiyorum gibi hissediyorum. Sanki hala evin çocuğuyum. Kendimi yetişkin gibi hissedemiyorum. Sanki hiç gelişmiyorum gibi hissediyorum.
-Ailem ne giydiğime laf etmez ama yetiştiriliş şeklimden midir bilmiyorum istediğim gibi evin içinde giyinemiyorum. Ayrı evde olsam şort askılı takılırdım evde hep.
-Evde yalnız kalamamak, misafir pek gelmez ama aile üyelerimden birileri hep evde oluyor. Rahatsız edecek bir şey yapmasalar da insan bazen yalnız kalmak istiyor.
Bir yanım diyor ki doğru düzgün arkadaşın bile yok (önceden vardı ama bazı olaylar yaşadım ve hayatımdan çıkardım), başka şehirde yapayalnız hissedersin. Hem burda kal para biriktir dil öğren belki yurtdışına gitme şansın olur. Diğer yanımsa evde kaldıkça kendimi geliştiremediğimi, her şeyi saldığımı, kendimi yetişkin gibi hissedemediğimi söylüyor. Bir yandan farklı bir ilde geçinebilmek de korkutuyor. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?