Ailevi sorunlar

Tek başıma hem çalışıp hem çocuğuma nasıl bakicam bu biraz zor. Okuldan sonra tek başına evde ne yapacak kızım. Kızımın biraz daha büyümesi ve paramı biriktirmem lazım. Ne derseniz deyin kötü yanı olduğu kadar fazlasıyla iyi tarafı var annemin tabiki onu seviyorum lütfen demeyin öyle 🌸
Sizin gibi bir tanıdığım vardı, çocuğu çok akıllıydı, annesi eve gelene kadar asla kapıyı kimseye açmaz tüm kurallara uyardı ama yine de aklınızın kalması çok normal , 7 yaş güzel bir yaş aslında kuralları öğrenmek ve kendi kendine yetebilmesi icin ama büyük bir sorumluluk bilinci aşılanıyor çocuğa bu da ayrı bir sıkıntı , mesela ben annemle babam ayrıydı annem genelde evde olmazdı çalışırdı, ben 7 yaşında hem evi temizler hem kardeşime bakardım hem de makarna tarzı basit yemekler bile yapardım ama bu benim için büyük bir yüktü tabi, asla çocuk olamadım, çocukluktan ergenliğe kadar bu böyle devam etti , şuanda içimdeki çocuğu eğlendirmek için herseyi yapıyorum, eğer ki çocuğunuz büyük bir şiddet içinde yaşıyorsa ( taciz , dayak , hakaret , her türlü şiddet vs.) bunu denemelisiniz "mecburen" haa eger durum çok vahim değil ise biraz daha beklemeniz daha sağlıklı tabiki ...
 
Sizin gibi bir tanıdığım vardı, çocuğu çok akıllıydı, annesi eve gelene kadar asla kapıyı kimseye açmaz tüm kurallara uyardı ama yine de aklınızın kalması çok normal , 7 yaş güzel bir yaş aslında kuralları öğrenmek ve kendi kendine yetebilmesi icin ama büyük bir sorumluluk bilinci aşılanıyor çocuğa bu da ayrı bir sıkıntı , mesela ben annemle babam ayrıydı annem genelde evde olmazdı çalışırdı, ben 7 yaşında hem evi temizler hem kardeşime bakardım hem de makarna tarzı basit yemekler bile yapardım ama bu benim için büyük bir yüktü tabi, asla çocuk olamadım, çocukluktan ergenliğe kadar bu böyle devam etti , şuanda içimdeki çocuğu eğlendirmek için herseyi yapıyorum, eğer ki çocuğunuz büyük bir şiddet içinde yaşıyorsa ( taciz , dayak , hakaret , her türlü şiddet vs.) bunu denemelisiniz "mecburen" haa eger durum çok vahim değil ise biraz daha beklemeniz daha sağlıklı tabiki ...
Ne kadar güçlüymüşsünüz umarım çok güzel bir hayatınız vardır.
Yok yok öyle dediğiniz gibi bı şiddetin içinde asla değil kızıma kötü söz söyleyen vs bile yok çok seviliyor zaten. Benim kızım da kurallara uyan akıllı bı kız ama yinede bu devirde bu yaşta yalnız bırakamam gibi geliyor.
 
Tek çareniz bir iş bulmak ve gizli gizli yatırım yapmak. Ben de çok çektim ve çareyi üniversite okumak da buldum ama iş bulabildim mi hayır maalesef üstüne sağlık sorunlarım çıktı. Şimdi ben de alanımı düşünmeden çalışmak istiyorum. Boşanınca bazı ailelere ayrı bir yük oluyorsunuz maalesef. Neden geldin tarzı hissettiriyorlardır insana öyle düşünüyorum. Allah yar ve yardımcınız olsun inşallah. Geçmişiniz için kendinizi suçlamayın ders almaya bakın. Ve çalışmadığınız müddetçe maalesef bunlar hep yaşanır. Ve belli bir yaştan sonra anne ve babayla anlaşılamıyor.
 
Tek çareniz bir iş bulmak ve gizli gizli yatırım yapmak. Ben de çok çektim ve çareyi üniversite okumak da buldum ama iş bulabildim mi hayır maalesef üstüne sağlık sorunlarım çıktı. Şimdi ben de alanımı düşünmeden çalışmak istiyorum. Boşanınca bazı ailelere ayrı bir yük oluyorsunuz maalesef. Neden geldin tarzı hissettiriyorlardır insana öyle düşünüyorum. Allah yar ve yardımcınız olsun inşallah. Geçmişiniz için kendinizi suçlamayın ders almaya bakın. Ve çalışmadığınız müddetçe maalesef bunlar hep yaşanır. Ve belli bir yaştan sonra anne ve babayla anlaşılamıyor.
Yatırımı gizli yapmama gerek yok diyorum ya annemin iyi özellikleri de çok fazla ama sorunları var . Sezonluk 2 ay bı işte çalıştım çeyrek al koy kenara falan dedi hep . Benim ilerlememi ve biseyler basarmami istiyor hep.
Gel gelelim öfke sorunu var hele ki kardeşim gelince.
 
Yatırımı gizli yapmama gerek yok diyorum ya annemin iyi özellikleri de çok fazla ama sorunları var . Sezonluk 2 ay bı işte çalıştım çeyrek al koy kenara falan dedi hep . Benim ilerlememi ve biseyler basarmami istiyor hep.
Gel gelelim öfke sorunu var hele ki kardeşim gelince.
O zaman mesele yok peki ayrı eve çıkmanıza bir şey der mi?
 
Merhaba 28 yaşındayım 7 yaşında bir kızım var. Eşimden ayrıldım. Anne baba evine geldim. Sağolsun daima arkamdalar.
Yaklaşık 1 buçuk yıl oluyor bura geleli. Evlenmeden önce zor bı evdi bu ev. Çok zor. O yüzden boşanmaya hep tereddüt ettim. Anne baba evinde yapamam diye. İşler son raddeye gelince son çare döndüm eve.
Annem geçmişine saplanmış kalmış, kızgınlığının sebebi çocukları olarak biz olmasak bile hıncını hep bizden çıkardı. Ta ki evlendik kıymetli olduk. Şuan bekar bı kız kardeşim var onunla çok çatışıyor ama eminim ki evlenince o kardeşimle de bı sorunu kalmayacak.
Bunları yazarken bile kendimi çok suçlu hissediyorum. Çünkü ne olursa olsun annemi çok seviyorum.

Kardeşim üniversite okuyor sık sık eve geliyor. Her gelişinde de kavga kıyamet en ufak şeylerden dolayı. Haliyle hala etkileniyorum ve kızım var tabiki o da etkileniyor.
Benim kızım kendini sevdirmek ten hoşlanmaz sadece bana sevdirir kendini ve dedesi dayısı bı tanıdığımız bı dede var bide ona. Çok çok sayilidir yani . Ki annem de kendisi de aynı asla sevemeyiz onu hoşlanmaz.
Geçen misafir varken kızım yeni banyo yapmıştı anneannesi gel öpeyim demiş kızım istememiş. Ertesi sabah bu konu oldu. Anne kızımı bilmiyo musun o da öyle biri falan dedim. Daha sonra kardeşimle bı yanlış anlaşılma sonrası baya tartıştılar. Üstüne ben banyoda şampuanın ağzını açık unutmusum ve dökülmüş. Saydırdı da saydırdı bağırdı olay büyümesin diye ses etmedim. (Ve bi kaç gün önce de baba tarafı yüzünden canı sıkılmıştı onluk bişey yok babamdan bişey istemişler ki babamdan istememeleri gerek . Başka çok sevdiği kızları ve damatlarindan istemeleri gerek)
2 gün yüzümüze bakmadı odaya gelmedi.
Bugün biraz daha iyi ama farkettim ki kızımla asla muhatap olmuyor. 1 buçuk yıl sonra ilk defa böyle bı durumla karşılaştım ve çok ağırıma gidiyor. Büyüdüm hala annem beni etkiliyor. Küçücük bedenimle zamanında nasıl başa cikabilmisim onu düşünüyorum. Ben kekemeyim bana kimse zorbalık yapmadı ama annem bana sinir olduğu zamanlar hep taklidimi yapardı. Hep başkalarıyla kıyasladı. Hep sevmediklerinin adıyla bize seslendi. Babamla her kavgalarinda öfkesini bizden çıkardı. Annem de gerçekten zamanında çok şeyler çekmiş anlıyorum onu çok seviyorum psikolaga gidelim diyorum ben de bişey yok iyiyim diyor. Bu yüzden düzenli bı işe girmekten korkuyorum ya ben evde yokken kardeşimle kavga ederlerse ve kızım arada kalırsa diye. Ama çalışmadan da kendi düzenimi kuramam.
Keşke zamanında bu evden gitmek için okumaya hirslanip meslek sahibi olsaydım da şuan kendi evimde kızımla baş başa sakin bı hayatım olsaydı.
Çalışın da bir artı bir bile olsa kızınızla kendi evinize geçin..
 
Merhaba 28 yaşındayım 7 yaşında bir kızım var. Eşimden ayrıldım. Anne baba evine geldim. Sağolsun daima arkamdalar.
Yaklaşık 1 buçuk yıl oluyor bura geleli. Evlenmeden önce zor bı evdi bu ev. Çok zor. O yüzden boşanmaya hep tereddüt ettim. Anne baba evinde yapamam diye. İşler son raddeye gelince son çare döndüm eve.
Annem geçmişine saplanmış kalmış, kızgınlığının sebebi çocukları olarak biz olmasak bile hıncını hep bizden çıkardı. Ta ki evlendik kıymetli olduk. Şuan bekar bı kız kardeşim var onunla çok çatışıyor ama eminim ki evlenince o kardeşimle de bı sorunu kalmayacak.
Bunları yazarken bile kendimi çok suçlu hissediyorum. Çünkü ne olursa olsun annemi çok seviyorum.

Kardeşim üniversite okuyor sık sık eve geliyor. Her gelişinde de kavga kıyamet en ufak şeylerden dolayı. Haliyle hala etkileniyorum ve kızım var tabiki o da etkileniyor.
Benim kızım kendini sevdirmek ten hoşlanmaz sadece bana sevdirir kendini ve dedesi dayısı bı tanıdığımız bı dede var bide ona. Çok çok sayilidir yani . Ki annem de kendisi de aynı asla sevemeyiz onu hoşlanmaz.
Geçen misafir varken kızım yeni banyo yapmıştı anneannesi gel öpeyim demiş kızım istememiş. Ertesi sabah bu konu oldu. Anne kızımı bilmiyo musun o da öyle biri falan dedim. Daha sonra kardeşimle bı yanlış anlaşılma sonrası baya tartıştılar. Üstüne ben banyoda şampuanın ağzını açık unutmusum ve dökülmüş. Saydırdı da saydırdı bağırdı olay büyümesin diye ses etmedim. (Ve bi kaç gün önce de baba tarafı yüzünden canı sıkılmıştı onluk bişey yok babamdan bişey istemişler ki babamdan istememeleri gerek . Başka çok sevdiği kızları ve damatlarindan istemeleri gerek)
2 gün yüzümüze bakmadı odaya gelmedi.
Bugün biraz daha iyi ama farkettim ki kızımla asla muhatap olmuyor. 1 buçuk yıl sonra ilk defa böyle bı durumla karşılaştım ve çok ağırıma gidiyor. Büyüdüm hala annem beni etkiliyor. Küçücük bedenimle zamanında nasıl başa cikabilmisim onu düşünüyorum. Ben kekemeyim bana kimse zorbalık yapmadı ama annem bana sinir olduğu zamanlar hep taklidimi yapardı. Hep başkalarıyla kıyasladı. Hep sevmediklerinin adıyla bize seslendi. Babamla her kavgalarinda öfkesini bizden çıkardı. Annem de gerçekten zamanında çok şeyler çekmiş anlıyorum onu çok seviyorum psikolaga gidelim diyorum ben de bişey yok iyiyim diyor. Bu yüzden düzenli bı işe girmekten korkuyorum ya ben evde yokken kardeşimle kavga ederlerse ve kızım arada kalırsa diye. Ama çalışmadan da kendi düzenimi kuramam.
Keşke zamanında bu evden gitmek için okumaya hirslanip meslek sahibi olsaydım da şuan kendi evimde kızımla baş başa sakin bı hayatım olsaydı.
Bence çalışıp 1+1 ev tutup kizinla yasayabilirsen çok iyi olur kızın zaten okula gider ailene yakın tutarsın arada birkaç sokak olsun gerçekten boşandıktan sonra aile evine dönmek çok zor öyle olsaydı boşanmayı tercih etmezdim mesela benim ailemde benzer bende boşandım ama ayrı yaşıyorum inşallah bir yol bulursunuz
 
Bence çalışıp 1+1 ev tutup kizinla yasayabilirsen çok iyi olur kızın zaten okula gider ailene yakın tutarsın arada birkaç sokak olsun gerçekten boşandıktan sonra aile evine dönmek çok zor öyle olsaydı boşanmayı tercih etmezdim mesela benim ailemde benzer bende boşandım ama ayrı yaşıyorum inşallah bir yol bulursunuz
İnşallah 🤲 Aile evimin yanında bize düşecek arsa var prefabrik ev yapmayı düşünüyorum veya merkezden ev tutarım tam bilmiyorum zaman gosterecek herşeyi. Aslında bı dükkan acabilsem çok güzel olacak. Kendi işim sonuçta bura küçük bı ilçe yeni ilçe oldu zaten yeni gelişiyor çok eksiği var. Biraz birikim yapıp dükkan açsam bilmiyorum kafamda binlerce senaryo var çok yorgunum gerçekten. Geçmiş gelecek bugün hepsi karışmış durumda.
Herşeyi kendi ellerimle mahvettim cokkk farklı bı hayatım olabilirdi potansiyelim çok yüksek farkındayım. Potansiyelimi boşa harcadigima çok yanıyorum. Bı yandan da Rabbime çok güveniyorum elbet bı kapı açacak
 
Yatırımı gizli yapmama gerek yok diyorum ya annemin iyi özellikleri de çok fazla ama sorunları var . Sezonluk 2 ay bı işte çalıştım çeyrek al koy kenara falan dedi hep . Benim ilerlememi ve biseyler basarmami istiyor hep.
Gel gelelim öfke sorunu var hele ki kardeşim gelince.
Kardeşinizle neden bu kadar cok catışıyorlar. Evdeki ortamin sakinleşmesi icin kardesinizle de konusun. O da biraz alttan alsın annesini
 
Kardeşinizle neden bu kadar cok catışıyorlar. Evdeki ortamin sakinleşmesi icin kardesinizle de konusun. O da biraz alttan alsın annesini
Kardeşim çok inat yapma dediği şeyi inadına yapıyor. Ve annemin ufak bı uyarmasinda çok şiddetli bağırıyor. Uyarsan da nafile çok çabuk parlayıp çok çabuk sönüyor ve hiç bişey olmamış gibi davranıyor.
 
Ne kadar güçlüymüşsünüz umarım çok güzel bir hayatınız vardır.
Yok yok öyle dediğiniz gibi bı şiddetin içinde asla değil kızıma kötü söz söyleyen vs bile yok çok seviliyor zaten. Benim kızım da kurallara uyan akıllı bı kız ama yinede bu devirde bu yaşta yalnız bırakamam gibi geliyor.
Çok şükür güzel ve konforlu bir hayatım var artık darısı size ve kızınıza ❤ O zaman biraz daha sabredin en azından kızın büyüsün biraz ..
 
Merhaba 28 yaşındayım 7 yaşında bir kızım var. Eşimden ayrıldım. Anne baba evine geldim. Sağolsun daima arkamdalar.
Yaklaşık 1 buçuk yıl oluyor bura geleli. Evlenmeden önce zor bı evdi bu ev. Çok zor. O yüzden boşanmaya hep tereddüt ettim. Anne baba evinde yapamam diye. İşler son raddeye gelince son çare döndüm eve.
Annem geçmişine saplanmış kalmış, kızgınlığının sebebi çocukları olarak biz olmasak bile hıncını hep bizden çıkardı. Ta ki evlendik kıymetli olduk. Şuan bekar bı kız kardeşim var onunla çok çatışıyor ama eminim ki evlenince o kardeşimle de bı sorunu kalmayacak.
Bunları yazarken bile kendimi çok suçlu hissediyorum. Çünkü ne olursa olsun annemi çok seviyorum.

Kardeşim üniversite okuyor sık sık eve geliyor. Her gelişinde de kavga kıyamet en ufak şeylerden dolayı. Haliyle hala etkileniyorum ve kızım var tabiki o da etkileniyor.
Benim kızım kendini sevdirmek ten hoşlanmaz sadece bana sevdirir kendini ve dedesi dayısı bı tanıdığımız bı dede var bide ona. Çok çok sayilidir yani . Ki annem de kendisi de aynı asla sevemeyiz onu hoşlanmaz.
Geçen misafir varken kızım yeni banyo yapmıştı anneannesi gel öpeyim demiş kızım istememiş. Ertesi sabah bu konu oldu. Anne kızımı bilmiyo musun o da öyle biri falan dedim. Daha sonra kardeşimle bı yanlış anlaşılma sonrası baya tartıştılar. Üstüne ben banyoda şampuanın ağzını açık unutmusum ve dökülmüş. Saydırdı da saydırdı bağırdı olay büyümesin diye ses etmedim. (Ve bi kaç gün önce de baba tarafı yüzünden canı sıkılmıştı onluk bişey yok babamdan bişey istemişler ki babamdan istememeleri gerek . Başka çok sevdiği kızları ve damatlarindan istemeleri gerek)
2 gün yüzümüze bakmadı odaya gelmedi.
Bugün biraz daha iyi ama farkettim ki kızımla asla muhatap olmuyor. 1 buçuk yıl sonra ilk defa böyle bı durumla karşılaştım ve çok ağırıma gidiyor. Büyüdüm hala annem beni etkiliyor. Küçücük bedenimle zamanında nasıl başa cikabilmisim onu düşünüyorum. Ben kekemeyim bana kimse zorbalık yapmadı ama annem bana sinir olduğu zamanlar hep taklidimi yapardı. Hep başkalarıyla kıyasladı. Hep sevmediklerinin adıyla bize seslendi. Babamla her kavgalarinda öfkesini bizden çıkardı. Annem de gerçekten zamanında çok şeyler çekmiş anlıyorum onu çok seviyorum psikolaga gidelim diyorum ben de bişey yok iyiyim diyor. Bu yüzden düzenli bı işe girmekten korkuyorum ya ben evde yokken kardeşimle kavga ederlerse ve kızım arada kalırsa diye. Ama çalışmadan da kendi düzenimi kuramam.
Keşke zamanında bu evden gitmek için okumaya hirslanip meslek sahibi olsaydım da şuan kendi evimde kızımla baş başa sakin bı hayatım olsaydı.
Anneniz yokmuş gibi davranın bence. Kızınız okul çağına gelince de işe girer ayrılırsınız ordan
 
İnşallah 🤲 Aile evimin yanında bize düşecek arsa var prefabrik ev yapmayı düşünüyorum veya merkezden ev tutarım tam bilmiyorum zaman gosterecek herşeyi. Aslında bı dükkan acabilsem çok güzel olacak. Kendi işim sonuçta bura küçük bı ilçe yeni ilçe oldu zaten yeni gelişiyor çok eksiği var. Biraz birikim yapıp dükkan açsam bilmiyorum kafamda binlerce senaryo var çok yorgunum gerçekten. Geçmiş gelecek bugün hepsi karışmış durumda.
Herşeyi kendi ellerimle mahvettim cokkk farklı bı hayatım olabilirdi potansiyelim çok yüksek farkındayım. Potansiyelimi boşa harcadigima çok yanıyorum. Bı yandan da Rabbime çok güveniyorum elbet bı kapı açacak
Kendi işyerini açmak istiyorsanız meslek edindirme kurslarına gidin derim halk eğitime son zamanlarda kuaförlük,protez tırnak,kirpik islemi bunlar ilgi çekiyor kuaförlük belgesi alsanız ilk etapta bir kuaför yanında çalışabilirsiniz hatta oda kiralayanlar var daha sonra kendi yerinizi açarsınız oturduğunuz yerde böyle bir yer yoksa siz yaparsanız.
 
Merhaba 28 yaşındayım 7 yaşında bir kızım var. Eşimden ayrıldım. Anne baba evine geldim. Sağolsun daima arkamdalar.
Yaklaşık 1 buçuk yıl oluyor bura geleli. Evlenmeden önce zor bı evdi bu ev. Çok zor. O yüzden boşanmaya hep tereddüt ettim. Anne baba evinde yapamam diye. İşler son raddeye gelince son çare döndüm eve.
Annem geçmişine saplanmış kalmış, kızgınlığının sebebi çocukları olarak biz olmasak bile hıncını hep bizden çıkardı. Ta ki evlendik kıymetli olduk. Şuan bekar bı kız kardeşim var onunla çok çatışıyor ama eminim ki evlenince o kardeşimle de bı sorunu kalmayacak.
Bunları yazarken bile kendimi çok suçlu hissediyorum. Çünkü ne olursa olsun annemi çok seviyorum.

Kardeşim üniversite okuyor sık sık eve geliyor. Her gelişinde de kavga kıyamet en ufak şeylerden dolayı. Haliyle hala etkileniyorum ve kızım var tabiki o da etkileniyor.
Benim kızım kendini sevdirmek ten hoşlanmaz sadece bana sevdirir kendini ve dedesi dayısı bı tanıdığımız bı dede var bide ona. Çok çok sayilidir yani . Ki annem de kendisi de aynı asla sevemeyiz onu hoşlanmaz.
Geçen misafir varken kızım yeni banyo yapmıştı anneannesi gel öpeyim demiş kızım istememiş. Ertesi sabah bu konu oldu. Anne kızımı bilmiyo musun o da öyle biri falan dedim. Daha sonra kardeşimle bı yanlış anlaşılma sonrası baya tartıştılar. Üstüne ben banyoda şampuanın ağzını açık unutmusum ve dökülmüş. Saydırdı da saydırdı bağırdı olay büyümesin diye ses etmedim. (Ve bi kaç gün önce de baba tarafı yüzünden canı sıkılmıştı onluk bişey yok babamdan bişey istemişler ki babamdan istememeleri gerek . Başka çok sevdiği kızları ve damatlarindan istemeleri gerek)
2 gün yüzümüze bakmadı odaya gelmedi.
Bugün biraz daha iyi ama farkettim ki kızımla asla muhatap olmuyor. 1 buçuk yıl sonra ilk defa böyle bı durumla karşılaştım ve çok ağırıma gidiyor. Büyüdüm hala annem beni etkiliyor. Küçücük bedenimle zamanında nasıl başa cikabilmisim onu düşünüyorum. Ben kekemeyim bana kimse zorbalık yapmadı ama annem bana sinir olduğu zamanlar hep taklidimi yapardı. Hep başkalarıyla kıyasladı. Hep sevmediklerinin adıyla bize seslendi. Babamla her kavgalarinda öfkesini bizden çıkardı. Annem de gerçekten zamanında çok şeyler çekmiş anlıyorum onu çok seviyorum psikolaga gidelim diyorum ben de bişey yok iyiyim diyor. Bu yüzden düzenli bı işe girmekten korkuyorum ya ben evde yokken kardeşimle kavga ederlerse ve kızım arada kalırsa diye. Ama çalışmadan da kendi düzenimi kuramam.
Keşke zamanında bu evden gitmek için okumaya hirslanip meslek sahibi olsaydım da şuan kendi evimde kızımla baş başa sakin bı hayatım olsaydı.
Acilen işe başlayın, kendi düzeninizi kurun ve kendi küçük evinizde küçük dertlerinizle uğraşın. Ev ev üstüne olmaz.
 
X