- 6 Ağustos 2021
- 514
- 1.611
- 33
- Konu Sahibi Atesbocegii
-
- #41
Kesinlikle katılıyorumTamamen yetiştirmeyle alakalı. Annesi hiç lafa karışmıyor babası soru yağmuruna tuttu diyorsun. Hatta adamın kıskançlık yapmayacaksın dediğinden karısını aldattığını da düşünüyorum. Baba her haltı yiyor kimseye konuşma hakkı vermiyor, anne sus pus köşe yastığı.
Anne baba ortak kararlar alan birbirine saygılı tipler olsa, çocuklarını küçüklüğünden beri özgüvenli yetiştirse çocuğun da fikirlerini önemsese bambaşka bir karakter çıkar ortaya. Bak böyle tipler babalarını örnek aldığı için, mesela annesi gibi ses çıkarmayan, hakkını arayan kendini ezdirmeyen kadına karşı şiddet gösterir. Babam sus deyince annem susuyordu, bu niye susmuyor der. Sevmeyi sözünü geçirme olarak görüyorlar.
Çok evlenme meraklısı kızlar var ya, ne olursa olsun gelinlik giyip evleneyim kocam olsun diyenler, tam onlara göre bir aile bu.
Liseye ortaokula giden bir ergene bile ağır gelir bu "babam bilir ben karışamam" demek. Çok merak ettim, ne maksatla babasının numarasını eklediniz, daha da vahimi adam oğlunun telefonundan mı sizi takip ediyor?
Bak çok ciddi söylüyorum git hepsine tek tek teşekkür et. Dürüstlermiş ilk andan göstermişler ne olduklarını. Rol yapıp idare edip evlenene kadar gizleyebilirlerdi kendilerini. Burada çok görüyoruz çünkü evlenmeden önce böyle değildi adamlarını.
Bir de bu ne bicim muhabbet ya? Gerçekten 25 yaşında genç mi bunu diyen? Kocakarı muhabbeti resmen."sen öyle ailenin yanına zırt pırt gidemezsin evini yurdunu bileceksin." diyor.
Akıllı kızsın maşallah. Arkana bakmadan kaçTanıştıktan sonra aklım daha çok başıma geldi çok şükür. Sevgilimin hareketlerini görünce de anladım ki ailecek bu hayatı bana zindan ederler. Kendisini seviyorum ama hayalimdeki evlilik olmayacaksa ne kadar seversem seveyim bitireceğim. Bir ömür mutsuz olmaktan iyidir.
Bazi yazilar ilk satirlarindan belli eder kendisini..Birkaç yıllık bir ilişkim var, ben 22 o 25 yaşında. Birlikte olduğumuz süre içerisinde çok kez ayrılıp barıştık. Yine ayrılmıştık fakat bir ay sonra tekrar mesaj attı, barıştık
Merhaba, bir konuda fikirlerinize ihtiyacım var. Uzun süre önce bir ilişkim olmuştu, düşüncelerimiz uyuşmadığı için ayrılmıştık. Daha doğrusu ben ayrılmıştım. Bir süre önce yeniden benimle iletişime geçti, tekrar birlikte olabilir miyiz dedi. Tam bir şeylere başlamasak da konuşuyorduk ama bana sürekli geç cevaplar veriyordu. Doğru düzgün konuşamıyorduk. Sonunda bu rahatsızlığımı dile getirdim. Bana "keyfin bilir ben şu an işim ile ilgili konuşulmak istiyorum, sana daha çok vakit ayıracak birileri yok mu var güzelsin iyisin ama ben şu an bunları düşünemem beklemem dersen sen bilirsin." dedi. İşin gücün rastgelsin deyip konuşmayı kestim. Aynı akşam özür dilemek için mesajlar attı, "benim kafam çok doluydu, çok meşguldüm biliyorum değişik değişik konuştum." dedi. Ben sabahki mesajlarından sonra samimi gelmediğini söyleyip konuşmak istemediğimi belirttim, duygu sömürüsü yaptı ama oralı olmadım. O kadar irite etmişti ki beni söyledikleri. Birkaç hafta sonra tekrar mesaj attı, ben yine reddettim. Dün yine yazdı, baktım pes edeceği yok bir şans vereyim dedim ama onca zaman hiç değişmemiş. Utangaç bir erkek kendisi. Aramızda bir seyler başladığında ortak arkadaşımızdan öğrenmiştim benden hoşlandığını, utandığından kendisi söyleyememişti. İlki olduğumu düşünüyorum ondan da pek bilmiyor. Ortaokul çocukları gibi mesajlar atıyor. "Napıyosun?" diyorum, "her zamanki gibi seni düşünüyorum." diyor. Benden de böyle şeyler söylememi bekliyor belli ki ama hiç hoşuma gitmiyor. Ben karşımdaki erkeğin daha olgun biri olmasını istiyorum. En basiti sohbet edebilmek istiyorum ama o bile yok. Havadan sudan bile konuşuyoruz diyemem çünkü o kadar bile konuşmuyoruz. Hâlâ eskisi gibi geç cevaplar veriyor ve yazdıkları beni kendine hiç bağlamıyor. Konuşmaya başladığımızda benim istediğim gibi biri olacağını söylemişti ama bir insan nasılsa öyle gider onu gördüm. Bu saatten sonra da şöyle yap şöyle davran deyip öğretemem bir şeyleri. Konuşup böyle devam edemeyeceğini söylemek istiyorum, zaten ben defalarca söyledim kendisi çok ısrarcı davrandı. Yok olmuyor içimden gelmiyor, istediğim ilişkiyi yaşayacağım biri değil. Ayrılmak istesem ona haksızlık etmiş olur muyum? Kafam bu konuda karışık. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Koşarak uzaklaşBirkaç yıllık bir ilişkim var, ben 22 o 25 yaşında. Birlikte olduğumuz süre içerisinde çok kez ayrılıp barıştık. Yine ayrılmıştık fakat bir ay sonra tekrar mesaj attı, barıştık. Beni ailesiyle tanıştırmak istediğini söyledi, ben de zaten acaba ailesiyle tanışsam ciddi bir seyler olsa bizden olur mu diye düşünüyordum. Arkadaşlarım biraz karşı çıktı bu duruma "Ayrıldınız seni üzdü bir anda ailesiyle tanıştırmak istemesi ne hemen niye kabul ettin?" dediler. Barıştığımızdan iki hafta sonra tanışmaya gittim. Elim boş gitmeyeyim diye tatlımı da aldım yolda, onları önemsediğimi göstermek istedim. Kendisi evin tek erkek çocuğu bir de benden bir yaş küçük bir kız kardeşi var. Babası TCDD'de çalışıyor, evleri tek katlı lojman. Durumları iyi güzel bir arabaları var. Çok heyecanlıydım, babası soru yağmuruna tutunca heyecanım iki kat arttı. Evde babasının sesi daha çok çıkıyor fazla dominant, bunu ilk on dakika içinde anladım. Annesi daha mülayim duruyor ama tabii tanımadan bilemem. Babasıyla bir ara baş başa kaldık "bak kızım ne olursa kıskanç olmayacaksın, saygılı sevgili olacaksın. Bir de bu işler uzatmaya gelmez ailenle tanışalım bir an önce yüzükleri takalım." dedi. Ama ben evliliği henuz düşünmüyordum üniversite okuduğum için ve bi de ailem de kabul etmezdi zaten. Babası pek memnun olmadı benim tavrımdan, aceleye getirmek bir an önce halledelim bitsin kafasında bir adam. Hoşuma gitmedi ama sevgilimle konuşurum bir şekilde hallederiz diye düşündüm. Neyse annesine yardım ettim sofrayı kurduk, öğle yemeğine uygun şeyler hazırlamıştı. Yemekten sonra bulaşıklara da yardım ettim ve kalktık. Arada bir "babam soruyor ailesine bahsetmiş mi nolacak deyip duruyor" demelere başladı. Ben istiyorun lafı hiç yok ailem soruyor demesi sinirimi bozdu, sanki ailesinin zoruyla evlenecekmis gibi. Sonra bir gün sevgilim whatsApp'tan bana şunları dedi: "Babam senin sürekli whatsApp'ta olduğunu fark etmiş, seni takip ediyor o kadar WhatsApp'a girmesin diyor." dedi. Bu lafları duyduktan sonra ben afalladım. Neden babasının lafını bana getiriyor, neden babasi böyle bir şey dediğinde işi vardır demiyor diye düşündüm. Babasının lafından çıkamayan biri bunu epey anladım. Babası ne derse o olacak. Babasının yanında babasi müsaade etmezse konuşmayacak biri, yani kedi kesiliyor resmen. Genel olarak ailesine de bir düşkünlüğü var. Aileme yakın yaşarız evlenince diyor ama ben pek istemiyorum. Bana da "sen öyle ailenin yanına zırt pırt gidemezsin evini yurdunu bileceksin." diyor. Seninki aile benimki ne dedim ben de. Soğudum iyice bu hareketlerinden sonra ve bu kadar aileci olması da gözümü korkuttu açıkçası. Devam etmeyi düşünmüyorum kararımda haklı miyim?
Eski zamanları konu alan bir film kesiti gibi okudumBirkaç yıllık bir ilişkim var, ben 22 o 25 yaşında. Birlikte olduğumuz süre içerisinde çok kez ayrılıp barıştık. Yine ayrılmıştık fakat bir ay sonra tekrar mesaj attı, barıştık. Beni ailesiyle tanıştırmak istediğini söyledi, ben de zaten acaba ailesiyle tanışsam ciddi bir seyler olsa bizden olur mu diye düşünüyordum. Arkadaşlarım biraz karşı çıktı bu duruma "Ayrıldınız seni üzdü bir anda ailesiyle tanıştırmak istemesi ne hemen niye kabul ettin?" dediler. Barıştığımızdan iki hafta sonra tanışmaya gittim. Elim boş gitmeyeyim diye tatlımı da aldım yolda, onları önemsediğimi göstermek istedim. Kendisi evin tek erkek çocuğu bir de benden bir yaş küçük bir kız kardeşi var. Babası TCDD'de çalışıyor, evleri tek katlı lojman. Durumları iyi güzel bir arabaları var. Çok heyecanlıydım, babası soru yağmuruna tutunca heyecanım iki kat arttı. Evde babasının sesi daha çok çıkıyor fazla dominant, bunu ilk on dakika içinde anladım. Annesi daha mülayim duruyor ama tabii tanımadan bilemem. Babasıyla bir ara baş başa kaldık "bak kızım ne olursa kıskanç olmayacaksın, saygılı sevgili olacaksın. Bir de bu işler uzatmaya gelmez ailenle tanışalım bir an önce yüzükleri takalım." dedi. Ama ben evliliği henuz düşünmüyordum üniversite okuduğum için ve bi de ailem de kabul etmezdi zaten. Babası pek memnun olmadı benim tavrımdan, aceleye getirmek bir an önce halledelim bitsin kafasında bir adam. Hoşuma gitmedi ama sevgilimle konuşurum bir şekilde hallederiz diye düşündüm. Neyse annesine yardım ettim sofrayı kurduk, öğle yemeğine uygun şeyler hazırlamıştı. Yemekten sonra bulaşıklara da yardım ettim ve kalktık. Arada bir "babam soruyor ailesine bahsetmiş mi nolacak deyip duruyor" demelere başladı. Ben istiyorun lafı hiç yok ailem soruyor demesi sinirimi bozdu, sanki ailesinin zoruyla evlenecekmis gibi. Sonra bir gün sevgilim whatsApp'tan bana şunları dedi: "Babam senin sürekli whatsApp'ta olduğunu fark etmiş, seni takip ediyor o kadar WhatsApp'a girmesin diyor." dedi. Bu lafları duyduktan sonra ben afalladım. Neden babasının lafını bana getiriyor, neden babasi böyle bir şey dediğinde işi vardır demiyor diye düşündüm. Babasının lafından çıkamayan biri bunu epey anladım. Babası ne derse o olacak. Babasının yanında babasi müsaade etmezse konuşmayacak biri, yani kedi kesiliyor resmen. Genel olarak ailesine de bir düşkünlüğü var. Aileme yakın yaşarız evlenince diyor ama ben pek istemiyorum. Bana da "sen öyle ailenin yanına zırt pırt gidemezsin evini yurdunu bileceksin." diyor. Seninki aile benimki ne dedim ben de. Soğudum iyice bu hareketlerinden sonra ve bu kadar aileci olması da gözümü korkuttu açıkçası. Devam etmeyi düşünmüyorum kararımda haklı miyim?
koşarak uzaklaş akıl sağlığın içinBirkaç yıllık bir ilişkim var, ben 22 o 25 yaşında. Birlikte olduğumuz süre içerisinde çok kez ayrılıp barıştık. Yine ayrılmıştık fakat bir ay sonra tekrar mesaj attı, barıştık. Beni ailesiyle tanıştırmak istediğini söyledi, ben de zaten acaba ailesiyle tanışsam ciddi bir seyler olsa bizden olur mu diye düşünüyordum. Arkadaşlarım biraz karşı çıktı bu duruma "Ayrıldınız seni üzdü bir anda ailesiyle tanıştırmak istemesi ne hemen niye kabul ettin?" dediler. Barıştığımızdan iki hafta sonra tanışmaya gittim. Elim boş gitmeyeyim diye tatlımı da aldım yolda, onları önemsediğimi göstermek istedim. Kendisi evin tek erkek çocuğu bir de benden bir yaş küçük bir kız kardeşi var. Babası TCDD'de çalışıyor, evleri tek katlı lojman. Durumları iyi güzel bir arabaları var. Çok heyecanlıydım, babası soru yağmuruna tutunca heyecanım iki kat arttı. Evde babasının sesi daha çok çıkıyor fazla dominant, bunu ilk on dakika içinde anladım. Annesi daha mülayim duruyor ama tabii tanımadan bilemem. Babasıyla bir ara baş başa kaldık "bak kızım ne olursa kıskanç olmayacaksın, saygılı sevgili olacaksın. Bir de bu işler uzatmaya gelmez ailenle tanışalım bir an önce yüzükleri takalım." dedi. Ama ben evliliği henuz düşünmüyordum üniversite okuduğum için ve bi de ailem de kabul etmezdi zaten. Babası pek memnun olmadı benim tavrımdan, aceleye getirmek bir an önce halledelim bitsin kafasında bir adam. Hoşuma gitmedi ama sevgilimle konuşurum bir şekilde hallederiz diye düşündüm. Neyse annesine yardım ettim sofrayı kurduk, öğle yemeğine uygun şeyler hazırlamıştı. Yemekten sonra bulaşıklara da yardım ettim ve kalktık. Arada bir "babam soruyor ailesine bahsetmiş mi nolacak deyip duruyor" demelere başladı. Ben istiyorun lafı hiç yok ailem soruyor demesi sinirimi bozdu, sanki ailesinin zoruyla evlenecekmis gibi. Sonra bir gün sevgilim whatsApp'tan bana şunları dedi: "Babam senin sürekli whatsApp'ta olduğunu fark etmiş, seni takip ediyor o kadar WhatsApp'a girmesin diyor." dedi. Bu lafları duyduktan sonra ben afalladım. Neden babasının lafını bana getiriyor, neden babasi böyle bir şey dediğinde işi vardır demiyor diye düşündüm. Babasının lafından çıkamayan biri bunu epey anladım. Babası ne derse o olacak. Babasının yanında babasi müsaade etmezse konuşmayacak biri, yani kedi kesiliyor resmen. Genel olarak ailesine de bir düşkünlüğü var. Aileme yakın yaşarız evlenince diyor ama ben pek istemiyorum. Bana da "sen öyle ailenin yanına zırt pırt gidemezsin evini yurdunu bileceksin." diyor. Seninki aile benimki ne dedim ben de. Soğudum iyice bu hareketlerinden sonra ve bu kadar aileci olması da gözümü korkuttu açıkçası. Devam etmeyi düşünmüyorum kararımda haklı miyim?
Gerçekten tam aynı şeyleri düşündüm kaç daha ne bekliyorsun. Müebbet hapis yoksa sonun .Run baby run, run like there is no tomorrow
Hunharca kaçınız bu adamdan bence
Haklısınız, doğru karar.Devam etmeyi düşünmüyorum kararımda haklı miyim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?