ailesinden uzağa evlenip mutlu olan var mı?

4saatlik bir yol mesafesi deyim. Kaynanam gille bir tartışmam yok ama bir ilişkim de yok. Çünkü onların kendileri mutsuz sürekli ağlıyor sızlıyor bir şeylerden şikayetçi o yüzden bıktım. Mutlu olmak senin elinde sorumluluğu da sana ait.
 
18 saat mesafede yaşadım (3 sene kadar) hayatımın en güzel dönemiydi.Mesafe seviyorum ben şimdi şartlar dolaysyla aynı şehirdeyiz özgürlüğüme düşkün olduğum için çok zorlanıyorum.Sürekli bi beklenti durumu var (maddi değil hatta maddi olarak faydaları çoktur.)gelinsin gidilsin hep yanlarında olalım istiyorlar ama benim için kişisel alanım ve çekirdek aileme zaman ayırmak çok önemli bunun sıkıntısını yaşıyorum. Sadece annem babam da değil onları bi şekilde idare ediyorum gönüllerini yapıyorum ama benim tüm baba sülalem burda ve çok samimi büyüdük tüm kuzenler kardeş gibiyiz bu yüzden zor oluyor. Fırsatım olsa bi gün durmam aynı şehirde... Aynı şeyler eş ailesi içinde geçerli... velhasıl kelam mesafe candır..
 
maşallah diyelim arkadaş çevresi olunca daha kolay olmuştur tabii ama uzaktaki kuzenimden de şunu duymuştum her şey arkadaşla olmuyor ailen gibi çat kapı gidemiyorsun karşılıksız bir şey bekleyemiyorsun falan

ama onu da göze almak gerekiyor her güzelliğin bi kusuru oluyor bir yerde
 
çocuk için olmasa o kadar zorluğu dayanılmayacak gibi hissedilmiyor demek ki
ne güzel 10 yıl sonra da olsa dönmüşsünüz keşke benim de öyle bir şansım olsaydı
 
iyi katlanmışım dediğiniz nokta acaba özlem mi yol çekmek gibi vs mi
haklısınız aslında ama bana aylardır öyle bir algı yapılıyor ki annemler teyzemler tarafından ben artık ne yapıyorum ben diye sorguluyorum. “biz burada kuzenlerinle toplanıp otururken hiç mi özenmiceksin.. hasta olduğunda hamile olduğunda allah korusun zor durumlarda nasıl ulaşıcaz ” gibi gibi şeyler sürekli
 
İnsan arıyor ya ne yalan söyleyim he huzurun yerindeyse mutlusun şükür ama yinede keşke yakında olsalar …
keşke keşke ama herkese nasip olmuyor maalesef
es ailesi ile ayni sehirse cok fena bir durum hele ki cocuk olduktan sonra. es ailesi ile ayni sehirdr olunmayacaksa mutlu olunabilir. kendi arkadaslarimdan biliyorum cok mutlu olanlar var. ama yine de anne baba ile ayni sehirde olunmali bence ya
bence de öyle olmalı
eş ailesine çok yakın olmayan bir semtte oturmayı düşünüyorum ya bide mesafe koyulursa mutlu olunabilir belki.. yani inşallah
 
Zorlukları çok fazla, say say bitmez. Kendini hazırla, yaşayınca üzülme yani
ilk başlarda üzüleceğimin farkındayım aslında:/ sonradan alışılır ama özlem hiç bitmez ve o yollar bi süre sonra yorar diye düşünüyorum..
siz hangi konularda zorluk yaşadınız
çok doğru insan kendi yaratabilir mutluluğunu
 
bizim de kuzenlerle aramız çok iyidir ve ilerisi için çoluk çocukla da sürekli görüşme gün yapma gibi planlar yapıyorlar ben de her daim dahil olamayacağım için üzülüyordum ama bunu yaşayıp zor gelen birini duymak çok iyi geldi

18 saat mi o kadar uzakta bile mutluymuşsunuz bu durum yukarda yazılanlar gibi çok faktöre göre değişir ama yine de umut verdi bana
 
ben evlendikten 7 sene sonra kendi ailemden de eş ailesinden de uzak bir şehire geldim, ailemin yaşadığı şehirde zaten mutsuzdum sevmiyordum yani o şehirde yaşamayı.
eşimin ailesiyle bir problemim yok ama uzak olduğumuz içindi bence yanlarında yaşayamazdım çunku hayatı yaşama şeklimiz tamamen farklı.
şuan uzağım mutluyumda yalnizligida severim zaten.
sizin asil kendinize sormaniz gereken ben es ailesinin oldugu sehirde o yaşama ayak uydurabilirmiyim?
çünkü ay kocanla evleniyosun ailesiyle degil sözü tamamen bir klişe
mesela benim eşimin ailesi hatta sülalesi koloni halinde yaşamayı sever, ev ev gezelim yiyelim içelim kendimizden başka kimseyi görmesekde olur kafasindalar ben tam tersi evde tek oturabilirim ama sürekli etrafimda insanlar olsun ben istemeden bir yerlere sürekli cagrilayim vs istemem bunlarada bakın eş ailesi olduğu sehirde nasıl yaşıyor yani
 
Çocukları büyütürken, hasta olduğumda, annem babam rahatsızlandığında…
 
üniversiteyi yakın bir şehirde okudum. aileci bir yapım yok ama bana düşkün biraz annem falan ve o sürekli üzülüp zorluklarından bahsedince benim de kafamı kurcalamaya başladı maalesef..
Bence Annenize takılmayın
Annenizin karakterine gore zormus
Sıze gore oh be denecek bısey olacak belkı uzak mesafe.
 
Ben Erzurum'daydım ailem Bursa'da... ki ben Bursa aşığı bi insanm. Burda doğdum büyüdüm ama Erzurum'da hayat çok güzeldi. Çevre çok çabuk edinmiştik. Benim okul çevrem eşimin iş çevresi komşularımız derken kendi içimizde rüya gibi bi 3 yıl geçirdik. Mesafe gerçekten iyidir ilk başlarda sıkılsanzda sonra özgürlüğün tadına varınca anlayacaksnz.
 
Ben kendi memleketimden uzaktayım ama bukundugumu şehirde hiç akrabamiz yoktu iki taraf için de. Zorlukları oldu tabii ki tüm sorumlulukları ve sorunları iki kişi çözmeye çalışıyorsunuz. Çok zorda kaldığınızda bir destek arıyorsunuz ama hep yalnızsınız. Bir süre sonra alışıyorsunuz ama. Siz sanırım es ailesinin bulunduğu şehre gideceksiniz. Eşiniz ayrı bir aile olduğunun farkında olur ve dengeyi kurabilirse sorun yaşamazsınız ama diğer türlü biraz zor olabilir.
 
Ya bu uzağa evlenmek, 'gurbete gelin gitmek' konuları bana çok komik geliyor. İnsan belli bir yaşa geldikten sonra okumaya gider, çalışmaya gider, evlenir gider. Gider de gider yani bana dünyanın en normal şeyi gibi geliyor. Evet çocuk olduktan sonra sosyal destek yokluğu biraz yorucu ve can sıkıcı olabilir ama çocuk dediğin de büyüyor sonuçta. Geçici bir süreç.
Mutlu olunur mu demişsiniz de evlilikte mutlu olmak için aile yanında/yakınında olmak sizin için önemli kriterlerden biri ise evliliğe hazır değilsiniz demektir bence. Sizin müstakbel eşinizin ailesi huzursuzluk çıkaracak tiplerse her yerden yetisirler merak etmeyin.
Siz şu an çalışıyor musunuz? Kaç yaşındasınız? Eğer çalışma hayatınızın varsa şehir dışına gidince devam edebilecek misiniz? Hayatta bir ugrasiniz var mı?Yoksa eş adayı sizi alıp kendi ailesine eklemlendirecek sabah akşam onlarla mi takilacaksiniz? Mutluluğunuzu etkileyecek faktörler bunlar bence.
 

İnsan biraz buruk oluyor pek tabi,bir de benim ailem öyle sık gelip gidebilecek durumda değil hastamız var.

Kayınvalide kayınpeder ile aynı şehirdeyiz sağolsunlar beklentileri yok benden, ikisi de çalışıyor kendilerine ait sosyal alanları var arayıp sormasak pek aramazlar . Sadece hamilelk ile beraber her hafta görüşür olduk ama iyilerdir, gitmediğimde niye gelmedin demezler. Nötrler yani herkes kendi hayatının peşinde bu durumda özlemek dışında kötü bir yanı olmuyor aileden uzak olmanın
 
Ben yapamam diye çok korkmustum benim gibi ailesine çok düşkün biri evlenip uzakta yaşıyorsa bence sizde yaparsınız bir süre sonra yuvanizi sahiplenip evinizde mutlu olduğunuzu anlayacaksınız
 
Tam istediğim kaynana ve kayınpeder şekli nötr yani süper
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…