Cok benzerleri başıma geldi aslinda. Daha 18 yasinda 3 haftalik iliskim varken anneme yakalandim, zaten hic saklamaz babamdan babama da o vakit söylemişti. Babam sakin karsiladi, belki de cok ciddiye almadi. Karşısına aldi seviyo musun kizim dedi, evet dedim, o seni seviyo mu dedi, evet dedim. Deli cesareti iste daha cocukluk :) neyse babam sonra edebinizle vaktinizi bekleyin, o zaman konusuruz bunlari dedi. Bir daha da bir kez olsun tek kelime etmedi bu konuyla alakali ve yillar icinde annemin knu bin kez doldurduguna da eminim ama bana hic yansitmadi. Ama annem tam tersi, beni onunla gorusmemem icin telefonumu elimden almakla, eve kapatmakla, gorusmedigimden emin olmak icin okuldan almakla vs tehdit etti, hep ama, yillar boyunca her allahin gunu zehir oldu benim icin. Zaman zaman gorusmuyorum dedim, sirf okuluma falan devam edebilmek icin yalan soyledim hep sakladim, bazen tekrar yakalandim. Hatta sonraki yakalandiklarimda, ayni cocuk olmadigini, bebim her gun biriyle dysup kalktigimi falan iddia etti, bana neler yakistirdi. Onunla bulusursam bulustugumuzda kaza gecirelim ölelim diye beddualar etti, ben onunla her buluştuğumda onun bedduasi yuzunden ona da bir zarar gelecek diye bi yere oturur gezip tozmazdim korkudan. Paranoyakliga bakin. Ama ondan hic vazgecmedim. Daha 3 haftalik sevgiliyken, belki cahil cesareti denebilecek bir guvenle dimdik karsilarina ben onu seviyorum dedigim adam da beni hic yaniltmadi. Vakti geldiginde ise ailem seninki kadar onyargili ve tepkili degildi. Annem kendince aman bunca yil olmaz beklemez gelip almaz dedim ama gelip aliyosa ne ala, vermicem de basima mi kalican diyip dünden hevesliydi. Babamsa hic onyargisi yoktu. Zaten onu tanidiktan sonra gercekten diger evlatlarindan daha cok seviyorlar diyebilirim. Evlatlarimdan hayirli benim damadim der durur annem. Bazen yasadigim psikolojik siddeti düşününce, ki bazen fiziksel bile oldu bu siddet, düşününce acaba annem bana yasattiklarindan hic pisman oluyor mu, aklina geliyor mu diye dusunuyorum. Cok canim yanıyor, su an sunlari yazarken bilr agliyorum. Ama ben yumusak yüzlüyum, karsisina gecip de sen bana yasattiklarina pisman misin diyemedim hic. Hicbir sey olmamis gibi unutuldu yasananlar. Bize yasattiklari icin yüzümüze bakarken hic utandi mi acaba bilmiyorum. Ama cok zordu. Cok şükür ki cok mutluyum artik. Keske boyle zor bir yoldan geçmek zorunda kalmasaydim.
eğer sana değer veren bir ailen varsa, böyle şeylerde genelde senin görmediğin şeyleri görür. önceliğin kendin, okulun, mesleğin olsun. kızını düşünmeden koşa koşa evlendiren ailelerde var..
