Ailemle anlaşamıyorum

Merhaba arkadaşlar. 19 yaşındayım öğretmenlik okuyorum. Bu zamana kadar annemle hiçbir zaman anlaşamadık. Genellikle yaptığım hiçbir şeyi beğenmez, bir şey danışınca konuyu başka şeylere çekerek bana kızar, eleştirir hiçbir zaman övdüğünü görmedim. İnsanlara zararsız biriyim ailemi maddi açıdan hiçbir zaman yormadım, kötü alışkanlıklarım olmadı genellikle tek ilgilendiğim okulum ve derslerim. Bu sebeple üzerime çok geliyorlar bölümüm zor bir bölüm ve anlayışlı değiller. Bir şeyden korkup çekindiğimde anneme danışmak ve ondan teselli beklerim fakat korkumun üzerine gelir, beni ağlatacak duruma getirir ve soracagima pişman olurum. Hiçbir şey de aileme danışamıyorum , güzel sohbet edemiyoruz fakat bundan da şikayetçiler bizle gelip konuşmuyorsun diye bir şey hakkında soru soramiyorum ki. En basitinden bu sabah ilk defa yaşadığım bir durumu anneme anlattım korktuğum bir rüyayı ve teselli bekledim. Bana dediği şeyler gece uyumazsan böyle olur sürekli telefon başında gömülü durursan böyle olur dinden uzaklaşır şeytana yenilirse böyle olur sen müslüman mısın ki iyi oluyor sana inşallah içine girer seni yer de görürsün falan. Yani güzel bir üslupla söylemek varken neden böyle gerçekten benim yaptığım sadece kötü şey namaz kılmamak. O da bir türlü başlayamıyorum. Gerçekten sadece namaz kılmayan insan dinsiz mi oluyor? Böyle ailesi olanlar var mı nasıl psikolojinizi koruyabiliyorsunuz?