evet piskologa gidiyorum zaten, 3 yil oldu, cünkü kimse kimseyi anlamadi, bir aile olamadik, babam zaten sinirli, hep kizdi bagirdi, bazen merhametli olsa bile sonra yine azarliyordu, teyzemler yengemler amcamör var, ama herkesin evi var
her zaman kendi ayaklarınızın üzerinde duracak duruma gelin. Kimseye eyvallahınız olmasın. bu hayat böyle..insallah
konusmamal degil, aslinda kardesimlerimi seviyorum, biraz sogukluk girdi, yoksa severim cocuklugumuz beraber gecti, babam bizi hic anlamadi, hep bagirdi, kizdi bize bazen merhametli olsa bile, biraz sorumsuzdur, tabi herseyi hep Anne yapinca
heralde bunlarda bir fakör
çok üzüldüm canım3 yil oldu... hicbir sorun yoktu, ben Annemin hep nazli kiziydim, hatta ben mevzun oldum diye beraber mevzuniyetimi kutladik akrabalarla ,sonra bir an gripten kanser teshiri koyuldu, ve zaten ondan 8 ay sonra kaybettik 20 yasindaydim, simdi 24 oldum üstüne cocuk gelisimi okudum 2 yil ama basarisizliklarim, aile icinde gecimsiz siddetde oldu , babam sinirli birisi hemen kiziyordu, bizde zaten hasas cocuklardik derken böyle koptuk, hele türkiyede evlenince gelip gitse bileeee, iyicene dagildik
Bunu siz de yıkmak için uğraşabilirsiniz. Belki kardeşiniz de aynı şeyi düşünüyordur. Özel günlerde kutlama yemeği hazırlasanız, hediyeler alsanız, sırlarınızı paylaşsanız... Belki yine sıcak bir ilişkiniz olur.
tsk ederim fikriniz icin, haklisiniz belki denemekte fayda var
heralde biraz bunalimdayim, yok kardeslerimle isterim babamla, teyzelerimle istemem ilgisiz anlayisiz onlar, bide simdi sorun ne biliyormusunuz, ondan önce Annem hep herseyimde destekliyordu, mesela ben kuran kursu hocasiyim, Annem hep destekledi, cocuk gelisimi okudum yine Annem destekledi, ama artik annem yok beni destekleyecek, artik yanliz kaldim..... herseyi kendi cabalarimla basarmaya calisiiyorim ve annem olmadan cok zorlaniyorum, beni destekleyecen az cok insan var ama kimse annen kadar olamaz, cok zorlaniyorum
