Ailem ayırdı sevdiğim başkasıyla evlendi

Derhal gider babamın ailemin gönlünü alırdım beni nasıl bir kaypaktan kurtardılar diye.
Ailen bas tacı.
Ne ileri görüşlülermiş ki adamın kaypak olduğunu anlamışlar.
Sen varken evlendiği kişi de vardı hayatında o kadar belli ki.
İdare etmiş hanginiz oltaya düşerse.
Ha senin ailen dimdik arkanda bakmış yememiş totosu koşmuş diğer kurbana.
😀 aşka bak
 
İçinize sinen birilerini bulamadıkça eskiye odaklanıp acı çektiğinizi sanıyorsunuz. Denemeye çalışmak bile eskiyi unutmaya başlamaktır aslında. İçinize sinen de olacak sadece akışa bırakın kendinizi.
 
Ailenize kızmayın anne-babalar bazen gençlerin göremediğini görür zira aşkın gözü kördür.
Bizim ülkemizde kültür farklılığı evliliklerde önemli oluyor.
Doğru demiyorum sadece tespitte bulunuyorum.

Olmuşla ölmüşe çare yok.
Siz kendinizi hayattan soyutlayınca zaman geri mi gelecek?
Adam evlenmiş, barklanmış.
Artık siz de durumu kabullenip önünüze bakın.
 
Siz sevmiş olabilirsiniz, demek ki o sevməmiş. İyi ki evlenmemişsiniz, Emin olun. Çok pişman olurdunuz, ailenize dönmeye yüzünüz de olmazdı. Benim ailem de başta eşime karşıydılar, o vazgeçmedi, kendisi Geldi, ailesi Geldi görüştü babamla. Her zaman da birlikte babanı ikna edeceğiz dedi. Ne ayrılık, ne kaçmak lafı geçmedi aramızda. Şimdi kırgınsınız, üzülüyorsunuz. Ama mantıkla düşününce anlayacaksınız ki ona deymez.
 
Merhaba,

Hanımlar bu konuda tecrübe sahibi veya etrafından gören duyanlarin donuslerine çok cok ihtiyacım var. Ama nolur yazacaklarınizi kırarak asagilayarak yazmayın zaten psikolojik olarak çok asagidayim.

Bundan bir süre önce babam sadece şehrinden dolayi çok sevdiğim sevgilime vermemisti (lütfen linclemeyin ben babam gibi düşünmüyorum sadece durumu ifade etmek için bu şekilde yazıyorum) ben onu gerçekten benim için doğru olduğuna inandım ve 2 yıl boyunca ailemi ikna etmeye çalıştık annem babamın doğru d olsa yanlış da olsa sözünü dinleyen ve ona asla karşı gelemeyen biri durum ve sebep mantıksız olsa da annem de babamın tarafında olup beni bu konuda yalnız bıraktı
Ben de hata yaptığımı dusunuyorum ailemdir dedim kaçmadım ama aşkımı kalbime de gomedim. O şuan evli ve ben hala her gün ağlıyorum gözlerim sisene kadar. Onu kaybettiğim için şuan başkasıyla evli olduğu için hayallerim yarım kaldigi için çok kötüyüm bu hisleri yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim . Ailem yuzinden onu bıraktjm babamdan korktum ona da bana da zarar gelmemesi için ama içimden hiç ayrılmak istemedim. Şimdi hayatım çok kötü onsuz tadı tuzu yok. Ama o şuan bir başkasıyla evli ben kendimi düşünüyorum evlilik çok ciddi bir durum birkaç ay içinde nasıl yaptı bunu beni çok sevdigine de eminim birlikte olduğumuz zaman için. Benim hayatta hevesim de hayalim de beklentim de kalmadı.Aradan aylar geçmesine rağmen bunu asamiyorum sanki bir daha karşıma bu kadar her huyunu davranışını sevdiğim aşık olduğum mantık olarak da kalp olarak isinamcakmisim gibi geliyor. Bu arada 26 yaşındayım. Çok içime kapandım kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum artık çok umutsuzum canım çok yanıyor ailemi dinlemekle hata mı yaptım bir daha böyle mutlu olamayacak miyim düşüncelerinizi paylaşırsanız belki biraz iyi gelir. Buraya kadar okuduydaniz teşekkür ederim
yani evlenmeyi gercekten isteseydi ailenizi bir sekilde ikna ederdi zaten baskasiyla evlendigine göre bir mecnun degilmis kendisi.Simdi siz bunlari bile bile arkasinda agliyorsunuz oyle mi?
 
Bu kadar duygusal olmayın.Eski sevgiliniz sizin kadar sevmemiş,sevse babanızı ikna etmek için uğraşırdı,çaba gösterirdi.Hemen evlenmesi de çok çirkin.Kendinizi bu kişi için harap etmeyin Bence ileride iyiki olmamış diyeceksiniz.O sizin kısmetiniz değilmiş,defteri kapatın önünüze bakın.Babanızı da suçlamayın demek ki size layık görmedi.Silkinin,kendinize gelin,depresif moddan çıkın.Hayat güzel,çok gençsiniz,sizi daha çok seven birisini bulursunuz.
 
Merhaba,

Hanımlar bu konuda tecrübe sahibi veya etrafından gören duyanlarin donuslerine çok cok ihtiyacım var. Ama nolur yazacaklarınizi kırarak asagilayarak yazmayın zaten psikolojik olarak çok asagidayim.

Bundan bir süre önce babam sadece şehrinden dolayi çok sevdiğim sevgilime vermemisti (lütfen linclemeyin ben babam gibi düşünmüyorum sadece durumu ifade etmek için bu şekilde yazıyorum) ben onu gerçekten benim için doğru olduğuna inandım ve 2 yıl boyunca ailemi ikna etmeye çalıştık annem babamın doğru d olsa yanlış da olsa sözünü dinleyen ve ona asla karşı gelemeyen biri durum ve sebep mantıksız olsa da annem de babamın tarafında olup beni bu konuda yalnız bıraktı
Ben de hata yaptığımı dusunuyorum ailemdir dedim kaçmadım ama aşkımı kalbime de gomedim. O şuan evli ve ben hala her gün ağlıyorum gözlerim sisene kadar. Onu kaybettiğim için şuan başkasıyla evli olduğu için hayallerim yarım kaldigi için çok kötüyüm bu hisleri yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim . Ailem yuzinden onu bıraktjm babamdan korktum ona da bana da zarar gelmemesi için ama içimden hiç ayrılmak istemedim. Şimdi hayatım çok kötü onsuz tadı tuzu yok. Ama o şuan bir başkasıyla evli ben kendimi düşünüyorum evlilik çok ciddi bir durum birkaç ay içinde nasıl yaptı bunu beni çok sevdigine de eminim birlikte olduğumuz zaman için. Benim hayatta hevesim de hayalim de beklentim de kalmadı.Aradan aylar geçmesine rağmen bunu asamiyorum sanki bir daha karşıma bu kadar her huyunu davranışını sevdiğim aşık olduğum mantık olarak da kalp olarak isinamcakmisim gibi geliyor. Bu arada 26 yaşındayım. Çok içime kapandım kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum artık çok umutsuzum canım çok yanıyor ailemi dinlemekle hata mı yaptım bir daha böyle mutlu olamayacak miyim düşüncelerinizi paylaşırsanız belki biraz iyi gelir. Buraya kadar okuduydaniz teşekkür ederim
Sevseydi kapıdan bacadan girer çeker çıkarırdı sizi o evden, benim eşim "Babam 3 kızının da düğününü göremedi, ben kimsenin babasına bunu yaşatamam. Yarın yüz yüze bakacağız."diye sabırla bekledi, sizi siz olarak seven size saygısı olan biri zaten kaçma konusunu açtırmazdı bile. Adamın zamanı gelmiş evlenmiş, evde yemek yapan don yıkayan, ailemi nazlayan biri olsun demiş. Kim olduğunun bir önemi olmamış hiç. Adam sadece evlenmiş yani. Hayattan beklediği buymuş. Siz de önünüze bakın, erkek mi kalmadı Allah aşkına?
 
Bence sizin icin hayirlisi buymus...
Zira karsi taraf da size karsi sizin ona hissettiklerinizi hissetseydi birkac ay icinde evlenmezdi.
 
Benim tanıdığım sevdiği ile evlenemedigi için hayatını yalnız geçiren iki adam var.

Bu kişi sizinle gerçekten bir ömür düşünse idi bu kadar çabuk evlilik yapmazdı. "Amasya nin bardağa biri olmazsa biri daha" diye bı söz duymustum. Adama kişi değil pozisyon lazımmış. İnsanlar personel alırken bile daha fazla irdeliyor .
 
Babam eşimi başta istemedi. Telefonda eşime hakaretlrr etti. Eşim kendini kabul ettirdi. Öyle ettirdi ki büyük ameliyattan çıktığında ilk sözü eşimin adıydı. Onu sordu...

Sevse her türlü sorunu çözerdi. Böyle 1 ayda gidip evlenmezdi...
 
Merhaba,

Hanımlar bu konuda tecrübe sahibi veya etrafından gören duyanlarin donuslerine çok cok ihtiyacım var. Ama nolur yazacaklarınizi kırarak asagilayarak yazmayın zaten psikolojik olarak çok asagidayim.

Bundan bir süre önce babam sadece şehrinden dolayi çok sevdiğim sevgilime vermemisti (lütfen linclemeyin ben babam gibi düşünmüyorum sadece durumu ifade etmek için bu şekilde yazıyorum) ben onu gerçekten benim için doğru olduğuna inandım ve 2 yıl boyunca ailemi ikna etmeye çalıştık annem babamın doğru d olsa yanlış da olsa sözünü dinleyen ve ona asla karşı gelemeyen biri durum ve sebep mantıksız olsa da annem de babamın tarafında olup beni bu konuda yalnız bıraktı
Ben de hata yaptığımı dusunuyorum ailemdir dedim kaçmadım ama aşkımı kalbime de gomedim. O şuan evli ve ben hala her gün ağlıyorum gözlerim sisene kadar. Onu kaybettiğim için şuan başkasıyla evli olduğu için hayallerim yarım kaldigi için çok kötüyüm bu hisleri yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim . Ailem yuzinden onu bıraktjm babamdan korktum ona da bana da zarar gelmemesi için ama içimden hiç ayrılmak istemedim. Şimdi hayatım çok kötü onsuz tadı tuzu yok. Ama o şuan bir başkasıyla evli ben kendimi düşünüyorum evlilik çok ciddi bir durum birkaç ay içinde nasıl yaptı bunu beni çok sevdigine de eminim birlikte olduğumuz zaman için. Benim hayatta hevesim de hayalim de beklentim de kalmadı.Aradan aylar geçmesine rağmen bunu asamiyorum sanki bir daha karşıma bu kadar her huyunu davranışını sevdiğim aşık olduğum mantık olarak da kalp olarak isinamcakmisim gibi geliyor. Bu arada 26 yaşındayım. Çok içime kapandım kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum artık çok umutsuzum canım çok yanıyor ailemi dinlemekle hata mı yaptım bir daha böyle mutlu olamayacak miyim düşüncelerinizi paylaşırsanız belki biraz iyi gelir. Buraya kadar okuduydaniz teşekkür ederim
Kardeşim seni sevseydi gerçekten mücadele ederdi.Aileni ikna etmeye çalışırdı.Bak ben ağır hastalık geçirdim bir ay içinde benim eşim nerde ne yapıyor.Benden haberi varmı hiç bosanmak için görüşelim dedim sadece.Seven cabalamaz mi ?
 
Sizi gerçekten sevseydi bu kadar kolay vazgeçmezdi. Ailenizin içine sinmeyen bir şey olmalı ki bu evliliği kabul etmemişler.
Yas sürecinizi yaşayın, üzülün,ağlayın ama sonrasında kendinizi toparlamaya bakın. Bu adamla evlenip gurbete gidecektiniz ve büyük olasılıkla mutsuz olacaktınız. Demek ki bir iyiliğiniz karşılık geldide evlenmeden kurtuldunuz.
 
Kızlar hepinizin yorumları benim icin çok kiymetli. Hepinize çok teşekkür ederim bumu konuşmak sizinle paylaşmak ve anlaşılmak bana uzun zamdir gelen en iyi şey oldu. Psikologa dahi gittim ama bu kadar iyi gelmemişti
İnat uğruna evlenmisse kendimi daha da suçluyorum ona bu durjmu ve hissi yasattiridgim için benim için kendimden bile çok değer verdiğim biriydi umarım. Ben de ayağa kalkabilirim bana dua eder misiniz
Tekrar tek tek tesekkur ederim iyi ki bu site ve sizler varsınız
 
Kızlar hepinizin yorumları benim icin çok kiymetli. Hepinize çok teşekkür ederim bumu konuşmak sizinle paylaşmak ve anlaşılmak bana uzun zamdir gelen en iyi şey oldu. Psikologa dahi gittim ama bu kadar iyi gelmemişti
İnat uğruna evlenmisse kendimi daha da suçluyorum ona bu durjmu ve hissi yasattiridgim için benim için kendimden bile çok değer verdiğim biriydi umarım. Ben de ayağa kalkabilirim bana dua eder misiniz
Tekrar tek tek tesekkur ederim iyi ki bu site ve sizler varsınız
İnşallah herşey çok daha iyi olacak. İnat uğruna böyle bir şey yapan birinin de karakteri bozuktur. Biz karşımızdaki erkeğide kendimiz gibi sanıp çoğu zaman gerçek yüzünü göremiyoruz. Çok şükür kurtuldunuz. İnanın yas süreci bitiyor.
Bir akrabam, ailesi onay vermediği için sevdiği erkekten ayrıldı. Kız öyle ağlıyordu ki... Bir sabah uyandı, gözleri ağlamaktan arı sokmuş gibi şişmiş...ilk defa birini bu şekilde görüyordum, haline içim parçalandı. Sürekli dertleştik. Spora yazıldı, hafta sonu kurslara kayıt yaptırdı. Sevdiği çocuk başka şehire tayin istedi ve iş yerinden ayrıldı. Sonuç itibari ile kız görmeyince bir süre sonra atlattı. Sonrasında çok daha iyi biri hayatına girdi, onunla evlendi. Şuan çok ama çok mutlu ve 2 evladı var. Zaman her şeyin ilacı, siz de atlatacaksınız. Çok daha iyileri karşınıza çıkacak💐
 
Tren kaçmış ikiniz de de cesaret yokmuş Artık evli senin için de bitmeli geri de kalmalı dramatize etmeye de gerek yok.Guclu ol hayatına daha çok kişi girer.
 
Ben de çok sevse başkasını içi kaldırmaz diye düşündüm demekki bır tek ben değilmişim böyle düşünen değerli yoruminuzticin teşekkür ederim
bende öyle düşünüyorum. bizimde uzun yıllardır süren ilişkim bitti annesigile demişki bana siz kız bulun demiş. evlenecekmiş. evlilik aşamasındaydık biz. böyle kalpsiz bir insanın ardından bende sürekli göz yaşı döküyorum
 
Merhaba,

Hanımlar bu konuda tecrübe sahibi veya etrafından gören duyanlarin donuslerine çok cok ihtiyacım var. Ama nolur yazacaklarınizi kırarak asagilayarak yazmayın zaten psikolojik olarak çok asagidayim.

Bundan bir süre önce babam sadece şehrinden dolayi çok sevdiğim sevgilime vermemisti (lütfen linclemeyin ben babam gibi düşünmüyorum sadece durumu ifade etmek için bu şekilde yazıyorum) ben onu gerçekten benim için doğru olduğuna inandım ve 2 yıl boyunca ailemi ikna etmeye çalıştık annem babamın doğru d olsa yanlış da olsa sözünü dinleyen ve ona asla karşı gelemeyen biri durum ve sebep mantıksız olsa da annem de babamın tarafında olup beni bu konuda yalnız bıraktı
Ben de hata yaptığımı dusunuyorum ailemdir dedim kaçmadım ama aşkımı kalbime de gomedim. O şuan evli ve ben hala her gün ağlıyorum gözlerim sisene kadar. Onu kaybettiğim için şuan başkasıyla evli olduğu için hayallerim yarım kaldigi için çok kötüyüm bu hisleri yaşamaktansa ölmeyi tercih ederim . Ailem yuzinden onu bıraktjm babamdan korktum ona da bana da zarar gelmemesi için ama içimden hiç ayrılmak istemedim. Şimdi hayatım çok kötü onsuz tadı tuzu yok. Ama o şuan bir başkasıyla evli ben kendimi düşünüyorum evlilik çok ciddi bir durum birkaç ay içinde nasıl yaptı bunu beni çok sevdigine de eminim birlikte olduğumuz zaman için. Benim hayatta hevesim de hayalim de beklentim de kalmadı.Aradan aylar geçmesine rağmen bunu asamiyorum sanki bir daha karşıma bu kadar her huyunu davranışını sevdiğim aşık olduğum mantık olarak da kalp olarak isinamcakmisim gibi geliyor. Bu arada 26 yaşındayım. Çok içime kapandım kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum artık çok umutsuzum canım çok yanıyor ailemi dinlemekle hata mı yaptım bir daha böyle mutlu olamayacak miyim düşüncelerinizi paylaşırsanız belki biraz iyi gelir. Buraya kadar okuduydaniz teşekkür ederim

Sevginiz yeterli olsa pes etmezdiniz.
 
bende öyle düşünüyorum. bizimde uzun yıllardır süren ilişkim bitti annesigile demişki bana siz kız bulun demiş. evlenecekmiş. evlilik aşamasındaydık biz. böyle kalpsiz bir insanın ardından bende sürekli göz yaşı döküyorum
Umarım bu günleri atlatırız seni çok iyi anlayabiliyorum yalnız değiliz🤍
 
X