Kızlar merhabalar. Ben geçen yıl evlendim. Şu anda 27 haftalık hamileyim. Bu yıl tayin isteyeceğiz diye geçen sene yeni eşya falan almamıştık gittiğimiz yerden alırız dedik. Tayinimiz çıktı. Lakin çok zorluklarla üst üste karşılaştık. Önce bana çıktı eş durumu beklerken ev kiralayalım dedik 7 8 gün boyunca ev bulamadık. Hamile halimle her gün çıkıp bakıyoruz yok. En son bulduk eşya alsak eş durumu gelmezse diye eşyayı erteledik. Velhasıl kızlar eş durumu belli oldu tekrar geldik bu tayin olduğumuz yere. Eşya için biraz para biriktirmiştik lakin biliyorsunuz herşey inanılmaz pahallı. Uygun almaya çalıştığımız halde kredi kartı limitlerimiz, nakit ayırdığımız para hep bitti. Hatta şu an bebek odası falan almaya paramız bile kalmadı yani. Şimdi size düğün zamanını anlatayım biraz. Eşimle farklı memleketlerdeniz. Görev yaptığımız yerde tanışmıştık. Geçen sene düğünü bizim memlekette yapmaya karar vermiştik. Eşimin babası kendi yerlerinde istemedi açıkçası masraf olur falan diye. Bende sevmem zaten iki düğün iki uğraşı falan. Lakin düğündeki masrafları gelinlik ve düğün salonu hariç (ki bu ikisini de eşim kendi parasıyla karşıladı) diğer masrafları da annem karşıladı. Annemin ikinci evliliği ve eşi tabii çook katkıda bulundu. Eşimin bir evli ablası var neymiş eniştesine göre damat kıyafet alırmış. Eşime ablasının giyeceği abiyeyi aldırdılar. Yetmezmiş gibi arabayla gelirken benzini eşime doldurttular. Hiç bir katkı olmadı babası ailesi tarafından. Ablasından 5 gram mıdır nedir bilezik ailesi de 3 bilezik falan. Ben bunlara çok takılan biri olmadım hiç samimi söylüyorum. Lakin bu yaz eşimin memleketine gittik ablası sürekli bana laf sokma derdinde. Sürekli durduk yere yapıyor bunu yani aramızda 2 yaş olmasına rağmen asla ve asla arkadaş olarak görebileceğim biri değil. Aynı mesleğe hatta aynı branşa sahibiz kendisi atanamamış evliliğinde bazı problemleri var. Sanki bunların sebebi benmişim gibi sürekli canımı sıkacak bişey buldu. Annem bu süreçte bebeğe bir sürü kıyafet aldı hatta eşi yani düşünün annemin eşi pahalı bir bebek arabası aldı. Ama karşı taraftan ya hiç sorulmadı bile eksiğiniz var mııııı diye? Bari torunumuz için beşik alalım ne bileyim ne eksik varsa karşılarız diye tek bir adım yok. Eşin bunların neresinde derseniz Allah’a şükür hepsinin farkında. O yüzündeki mahcubiyeti hissedebiliyorum. Hatta şimdiden çocuğumu, yarın bir gün kaç yaşında olursa olsun yalnız bırakmayacağım diyip duruyor. Ablasının bana karşı tavırlarını eşime direkt söylememe rağmen ablasına, bi kaç kere senin ne derdin var diye kızdı. Fakat bu hamilelik sürecimde çok zoruma gitti kızlar ya. Az önce annesi arıyor ben konuşmadım. Eşya aldınız mı falan buzdolabını iyisini alsaydınız diyor utanmadan. Paramıza göre aldık dedi eşim ama yok anlamıyorlar. Ben çok soğudum ama görüşmek konuşmak istemiyorum. Annem desen evet maddi olarak çok katkı sağladı herşeyi yapmaya çalışıyor bebeğin tüm kıyafetlerini aldı öyle söyleyeyim, lakin taşınma sürecinde yanıma gelmedi yardım etmeye. Zamanında yaşadıkları onu biraz bencilleşirdi ananemin de rahatsız olması kaynaklı bunaldı belki ve geziye gitmişler mesela. Biz eşimle dünden beri yerleşcez diye yorgunluktan hasta oldum bugün. O kadar zoruma gitti ki tüm bunlar dün hüngür hüngür ağladım. O yüzden içimi dökmek zorunda kaldım buraya.
Allah herkese hayırlısını nasip etsin bize çok büyük ders oldu tüm bunlar malesef