Aileler arası kültür farklılıkları

Görmemiş olabilirler ,sizi yadirgasalar sizinle dünür olma yoluna girmezler bence . Bence biraz daha geniş bakmaya çalışın sizin için diyorum yok yapamam diyorsanız iyi düşünün ,hani yadirgamak değil niyetim ancak siz haylice negatif bakıyorsunuz onlara karşı . O insanlar öyle ,size saygısızlık etmemişler ,laf dalgasında ,saçma sapan muhabbetler de bulunmamışlar inanin bunlar dert vs değil , keşke kendi cevrenizden veya ailenize yakın biriyle nişanlı olmuş olsanız .
Ben gerçekten bunları gidip söyleyebileceğim hiç kimsem olmadığı için buraya yazdım, bütün görüşler çok değerli benim için o yüzden. Nişanlımı çok seviyorum yani evliliğe çok uzak biriydim hatta asla evlenmem diyordum çok aşık olduğum için artık 3.yılın sonunda kabul ettim evlenmeyi onu kaybetmek de istemiyorum böyle bir şey aramızda soruna da dönüşsün istemiyorum bir çözüm yolu bulmaya çalışıyorum herkesi mutlu edebilecek
 
Köylü diye aşağılama ifadesi kullanan insanlardan irite oluyorum. Köyümüz de yok. Yaşadığımız şehrin merkezinde doğmuş, büyümüş bir kök ailem var. Ancak yaşadıkları yere, kültüre göre ıyy demek kompleksli insanların yapacakları şeyler.

Öte taraftan renk atacak vs bir durum yok.
Benim kayınvalidem, kayınbabam üniversite mezunu; şehirde hatrı sayılır görevleri olan idareci insanlardı. İstemem dediğim halde düğüne yakın o bohça yapıldı. Çok bir şey koymamış bir bohça ancak boş yere duruyor koltuğun altında. Kullanmayacağımı biliyordu. Ancak yaptı. Bu onun kötü biri olduğu anlamına gelmiyor. Bazı geleneklerin yapılması gerektiğine inanıyordu çünkü. Ben hiç yapmadım çeyiz vs.. Görümceme şimdi iğne oyasıyla bir şey yaptırıyor. Görümcemi sokakta gören kullanmaz der ama o çeyizi yapılması gerektiğine inanıyor kayınvalidem. İş, konum, kafa yapısı itibariyle evinin kapısından bile geçirmeyecektir. Ancak böyle... Eş adayınız bu noktada uyarabilir aileyi.

Bir kere kayınvalidem bir tanıdığımızın çeyizinden bahsetti. Kız akademisyen, çok havalı anne baba da öyle ama kıymet vermişler böyle bir şeye. Eşim de anne verdiğin şeyleri hiç kullanmıyoruz. Annesi de sadece bir tane hatıra olsun diye bir şey verdi onu da kullanmıyoruz. Boş yere yapılıyor dedi. Kalkıp direk nasıl yaparsınız denedi ama her ailenin kendi dinamiği içinde anlatmak da lazım.

Anne baba demek, ziyaret etmek sizin zorunuza gidiyor; beklentileriniz uymuyor; nişanlınız da bu noktada dengeyi ayarlayamıyorsa yapacağınız şey belli.

Bir diğer taraftan bu evlilik olur, iş olur kimsenin dolduruşuna gelmeye gerek yok.
 
senin ailen şöyle böyle de demek istemem zaten benim haddime de değil
ben bunu asla kendime yakıştırmadım. Çok şey var söylenebilecek ama eminim benim ailemin de çok şeyi var eşimi rahatsız eden. Mesela annem yıllar evvel eşime çok ağır bir şey söylemiş, ben eşimi bir şey yapmaya zorlayınca annen bana böyle söylemişti o yüzden bu istediğini yapmam imkansız diye söyledi. Bunun daha önce mevzusunu bana hiç açmadı ve eminim ben yapmasını istediğim şeyi istemesem yine içinde tutardı.

Yani bu biraz karakter biraz ilişki dinamiği meselesi. Bazı çiftler herşeyi konuşur, söyler, tartışır. Biz ise karşıdakini üzmeden kendi içimizds çözebileceğimiz şeyleri çözmeye çalışıyoruz karşılıklı.
 
Öncelikle herkese merhaba. Ben yıllardır kadınlar kulübünü ara ara açıp okurum, fakat ilk kez bir hesap açıp buraya yazma ihtiyacı hissettim, çünkü hayatımda bunları paylaşabileceğim kimse yok. 28 yaşındayım 6 aydır nişanlıyım. Nişanlımla aynı kültürlere ve yaşam tarzına sahip, ortak zevkleri olan, birlikte seyahat eden ve keyif alan bir çiftiz. Yaşam tarzı olarak birbirimize çok uygun olduğumuz için ailelerimizin de öyle olacağını düşünmüştüm. Ama öyle olmadı, bu her ne kadar benim için başta sorun olmasa da işin içine aileler girince öyle basit olmuyormuş. Nişanlımın annesi bana patikler yelekler lifler falan yaptırmış çeyiz diye. Yani benim anneannemin dahi hayatında patiği olmamıştır, yoldan geçen biri bile baksa benim böyle şeyler kullanmayacağımı anlar. Biz zaten özellikle çeyiz bohça öyle şeyler istemediğimizi söyledik. Biz hiç böyle dememişiz gibi evimizin ortasına kurdele sarılı bohçalar gelince annemin rengi attı sinirden. Hani durumları olmayan insanlar olsalar, kendilerince bunu yapabilmişler hediye olarak getirmişler derim. Bir de gayet imkanları durumları varken ve rahatsız olduğumu belli ettiğim halde inatla o asla kullanmayacağımın bariz olduğu şeyleri bana göndermenin altında art niyet aramaya başladım. Başka bir ürün de yok sadece patik ve yelek geliyor sürekli. Onların kültürüdür tamam saygı duyayım diyorum. Ama bana bu şeyleri böyle sürekli sürekli göndermek de bana saygısızlık oluyor. Evlerine çok sık gitmiyorum çünkü gittiğimde keyif almıyorum. Geçen gün çağırdıkları için gittim anne baba dedirtmeye çalışıyorlar. Direkt söylemiyorlar ama babana sor bakalım kahve ister mi falan diyor annesi. Yani kimseye anne baba demek zorunda değilim, benim ailemin de bize anne baba desin gibi bir talebi yok özellikle de istemediklerini belirttiler. Sonuçta herkesin tarzı belli hayatı belli bu yaşımdan sonra olduğum kişiyi değiştiremem. Ben yine bir şekilde idare ediyorum uyum sağlamaya çalışıyorum ama annem çok sinirleniyor bunlar ne saçmalıyor diye. Annem sinirlenip söylendikçe bu sefer ben doluyorum. Bugün en sonunda babam bile söyledi kararından emin misin bu aileyi nereye kadar idare edeceksin diye. Böyle söyleyince ne cevap vereceğimi de bilemedim. Bunları kimseye de anlatamam çünkü benim ailemde arkadaş çevremde kaynana gibi bir kavram dahi yok evli olan çok az arkadaşım var onlar da eşlerinin annelerine ismiyle ya da hanım diyerek hitap ederler. Ben bunları anlatsam muhtemelen benimle dalga geçerler nereden buldun o köylüleri diye. Artık kimseye bir şey diyemediğim için de gelip burada sormak istedim. Çok seviyorum evet ama aileler arası bu kültür farklılığı ilişkimizi yıpratır mı? Nişanlımla hiçbir sorunumuz yok şimdiye kadar olmadı da, ailem de onu çok seviyor. Ama ilerde bu ailesiyle yaşadığım sorunları kendimi tutamayıp ona yansıtır mıyım bu saçmalıkları nereye kadar idare edebilirim bilmiyorum. Ya da sadece evlilik yaklaştıkça korkup bundan kaçmak için kendime bahane mi arıyorum bilmiyorum. Belki de burada yazılanlara göre benim sorunlarım şımarıklık gibi algılanacak ama ne yapacağımı bilemiyorum. Umarım kimse söylediklerimi yanlış anlamaz.
Ayrılın bence ,olmaz bu iş
 
Köylü diye aşağılama ifadesi kullanan insanlardan irite oluyorum. Köyümüz de yok. Yaşadığımız şehrin merkezinde doğmuş, büyümüş bir kök ailem var. Ancak yaşadıkları yere, kültüre göre ıyy demek kompleksli insanların yapacakları şeyler.

Öte taraftan renk atacak vs bir durum yok.
Benim kayınvalidem, kayınbabam üniversite mezunu; şehirde hatrı sayılır görevleri olan idareci insanlardı. İstemem dediğim halde düğüne yakın o bohça yapıldı. Çok bir şey koymamış bir bohça ancak boş yere duruyor koltuğun altında. Kullanmayacağımı biliyordu. Ancak yaptı. Bu onun kötü biri olduğu anlamına gelmiyor. Bazı geleneklerin yapılması gerektiğine inanıyordu çünkü. Ben hiç yapmadım çeyiz vs.. Görümceme şimdi iğne oyasıyla bir şey yaptırıyor. Görümcemi sokakta gören kullanmaz der ama o çeyizi yapılması gerektiğine inanıyor kayınvalidem. İş, konum, kafa yapısı itibariyle evinin kapısından bile geçirmeyecektir. Ancak böyle... Eş adayınız bu noktada uyarabilir aileyi.

Bir kere kayınvalidem bir tanıdığımızın çeyizinden bahsetti. Kız akademisyen, çok havalı anne baba da öyle ama kıymet vermişler böyle bir şeye. Eşim de anne verdiğin şeyleri hiç kullanmıyoruz. Annesi de sadece bir tane hatıra olsun diye bir şey verdi onu da kullanmıyoruz. Boş yere yapılıyor dedi. Kalkıp direk nasıl yaparsınız denedi ama her ailenin kendi dinamiği içinde anlatmak da lazım.

Anne baba demek, ziyaret etmek sizin zorunuza gidiyor; beklentileriniz uymuyor; nişanlınız da bu noktada dengeyi ayarlayamıyorsa yapacağınız şey belli.

Bir diğer taraftan bu evlilik olur, iş olur kimsenin dolduruşuna gelmeye gerek yok.
Nişanlım ben konuşacağım dedi ama ben sorun değil benim için dedim. Yani bu bir kere olsa tamam adet diyeceğim. Ama her seferinde onlar geldiğinde benim yüzümdeki gülümsemenin sahteliği artıyor ve sürekli sürekli bu şeyler geliyor. Artık bunların benim için yapılmadığına ordan burdan bulunup sırf beni rahatsız etmek için getirildiğine inanmaya başladım. Çünkü 6 kere içinde sadece yelek ve patik olan o bohça geldi. Belki yüzlerce var açıp da saymadım bile. Adet için yapılsa heralde on tane falan olması gerekirdi tam da bilmiyorum bu kadarına gerek var mı gerçekten
 
Nişanlınız şimdilik sizinle aynı kafaymış gibi duruyor. Ancak evlenince erkeklerde geleneklerin, baba ocagimmm temalı bir sürüm ortaya çıkıyor. Kültür farkı konuları hep aklıma bunu getirir. Siz bir de çocuk olunca cümbüşü seyredin 😅 kültür farkı bir yerden mutlaka patlar ama mutlaka. Aksini görmedim. Hani aileler uzak olsaydı yine tamam derdim ama bir de birbirinize yakınmışsınız.
 
ben bunu asla kendime yakıştırmadım. Çok şey var söylenebilecek ama eminim benim ailemin de çok şeyi var eşimi rahatsız eden. Mesela annem yıllar evvel eşime çok ağır bir şey söylemiş, ben eşimi bir şey yapmaya zorlayınca annen bana böyle söylemişti o yüzden bu istediğini yapmam imkansız diye söyledi. Bunun daha önce mevzusunu bana hiç açmadı ve eminim ben yapmasını istediğim şeyi istemesem yine içinde tutardı.

Yani bu biraz karakter biraz ilişki dinamiği meselesi. Bazı çiftler herşeyi konuşur, söyler, tartışır. Biz ise karşıdakini üzmeden kendi içimizds çözebileceğimiz şeyleri çözmeye çalışıyoruz karşılıklı.
Evet normalde her şeyi söylerim konuşurum ama şimdi böyle bir konuda söylesem beni yanlış anlar mı diye korkuyorum, belki de en başında konuşmak daha doğru olur o kadar kararsızım ki
 
Nişanlım ben konuşacağım dedi ama ben sorun değil benim için dedim. Yani bu bir kere olsa tamam adet diyeceğim. Ama her seferinde onlar geldiğinde benim yüzümdeki gülümsemenin sahteliği artıyor ve sürekli sürekli bu şeyler geliyor. Artık bunların benim için yapılmadığına ordan burdan bulunup sırf beni rahatsız etmek için getirildiğine inanmaya başladım. Çünkü 6 kere içinde sadece yelek ve patik olan o bohça geldi. Belki yüzlerce var açıp da saymadım bile. Adet için yapılsa heralde on tane falan olması gerekirdi tam da bilmiyorum bu kadarına gerek var mı gerçekten

Zahmet edip yapıyorsunuz ama gerçekten kullanmam zahmet etmeyin lütfen demek zor olmamalı.
Sahte bir tavır yerine doğal olun söyleyin.
Nişanlınız da konuşsun ne olacak. Yani hem rahatsızsınız hem söylemiyor/söylemiyorsunuz.
 
Nişanlınız şimdilik sizinle aynı kafaymış gibi duruyor. Ancak evlenince erkeklerde geleneklerin, baba ocagimmm temalı bir sürüm ortaya çıkıyor. Kültür farkı konuları hep aklıma bunu getirir. Siz bir de çocuk olunca cümbüşü seyredin 😅 kültür farkı bir yerden mutlaka patlar ama mutlaka. Aksini görmedim. Hani aileler uzak olsaydı yine tamam derdim ama bir de birbirinize yakınmışsınız.
Gerçekten böyle mi oluyor? Bilmiyorum ailesiyle çok farklılar o yüzden hiç böyle bir ihtimali düşünmemiştim bile
 
Zahmet edip yapıyorsunuz ama gerçekten kullanmam zahmet etmeyin lütfen demek zor olmamalı.
Sahte bir tavır yerine doğal olun söyleyin.
Nişanlınız da konuşsun ne olacak. Yani hem rahatsızsınız hem söylemiyor/söylemiyorsunuz.
Evet belki de hata bendedir bir şey söylemeyerek bu meseleyi daha da büyütüp sorun haline getiriyorumdur
 
Gerçekten böyle mi oluyor? Bilmiyorum ailesiyle çok farklılar o yüzden hiç böyle bir ihtimali düşünmemiştim bile
Genelde öyledir. Hele ailesinin yanında modlari hemen değişir bir haller olur. Ben nişanlıyken değil de evlendikten sonra çok hissettim eşimde. Bariz bir şey yok ama bir şeyler değişiyor. Ailesi klasik gelin şöyle davranmalı bilmem ne böyle olmalı kafasında olsa çok sorun yaşardım eminim. Gerçi yakın olsak da canımı sıkacak çok şey olurdu kesin. Ben akrabalık ilişkilerini, komşuculuğu ne bileyim beklentiye dayalı insan ilişkilerinin hiçbirini sevmiyorum 😅
 
Genelde öyledir. Hele ailesinin yanında modlari hemen değişir bir haller olur. Ben nişanlıyken değil de evlendikten sonra çok hissettim eşimde. Bariz bir şey yok ama bir şeyler değişiyor. Ailesi klasik gelin şöyle davranmalı bilmem ne böyle olmalı kafasında olsa çok sorun yaşardım eminim. Gerçi yakın olsak da canımı sıkacak çok şey olurdu kesin. Ben akrabalık ilişkilerini, komşuculuğu ne bileyim beklentiye dayalı insan ilişkilerinin hiçbirini sevmiyorum 😅
Evet belki de öyledir. Ben de onların oğullarının yanında görmek istedikleri eş figürü değilimdir belki. Böyle bir şeyi direkt söylemediler hiç ama böyle hissediyorum belki de kendimi doldurdum bilemiyorum. Evlendikten sonra eğer o da ailesi gibi beni sürekli huzursuz eden her an laf sokacakmış gibi bir tavırla konuşursa muhtemelen boşanırız zaten, öylesi herkes için daha üzücü olur
 
Öncelikle herkese merhaba. Ben yıllardır kadınlar kulübünü ara ara açıp okurum, fakat ilk kez bir hesap açıp buraya yazma ihtiyacı hissettim, çünkü hayatımda bunları paylaşabileceğim kimse yok. 28 yaşındayım 6 aydır nişanlıyım. Nişanlımla aynı kültürlere ve yaşam tarzına sahip, ortak zevkleri olan, birlikte seyahat eden ve keyif alan bir çiftiz. Yaşam tarzı olarak birbirimize çok uygun olduğumuz için ailelerimizin de öyle olacağını düşünmüştüm. Ama öyle olmadı, bu her ne kadar benim için başta sorun olmasa da işin içine aileler girince öyle basit olmuyormuş. Nişanlımın annesi bana patikler yelekler lifler falan yaptırmış çeyiz diye. Yani benim anneannemin dahi hayatında patiği olmamıştır, yoldan geçen biri bile baksa benim böyle şeyler kullanmayacağımı anlar. Biz zaten özellikle çeyiz bohça öyle şeyler istemediğimizi söyledik. Biz hiç böyle dememişiz gibi evimizin ortasına kurdele sarılı bohçalar gelince annemin rengi attı sinirden. Hani durumları olmayan insanlar olsalar, kendilerince bunu yapabilmişler hediye olarak getirmişler derim. Bir de gayet imkanları durumları varken ve rahatsız olduğumu belli ettiğim halde inatla o asla kullanmayacağımın bariz olduğu şeyleri bana göndermenin altında art niyet aramaya başladım. Başka bir ürün de yok sadece patik ve yelek geliyor sürekli. Onların kültürüdür tamam saygı duyayım diyorum. Ama bana bu şeyleri böyle sürekli sürekli göndermek de bana saygısızlık oluyor. Evlerine çok sık gitmiyorum çünkü gittiğimde keyif almıyorum. Geçen gün çağırdıkları için gittim anne baba dedirtmeye çalışıyorlar. Direkt söylemiyorlar ama babana sor bakalım kahve ister mi falan diyor annesi. Yani kimseye anne baba demek zorunda değilim, benim ailemin de bize anne baba desin gibi bir talebi yok özellikle de istemediklerini belirttiler. Sonuçta herkesin tarzı belli hayatı belli bu yaşımdan sonra olduğum kişiyi değiştiremem. Ben yine bir şekilde idare ediyorum uyum sağlamaya çalışıyorum ama annem çok sinirleniyor bunlar ne saçmalıyor diye. Annem sinirlenip söylendikçe bu sefer ben doluyorum. Bugün en sonunda babam bile söyledi kararından emin misin bu aileyi nereye kadar idare edeceksin diye. Böyle söyleyince ne cevap vereceğimi de bilemedim. Bunları kimseye de anlatamam çünkü benim ailemde arkadaş çevremde kaynana gibi bir kavram dahi yok evli olan çok az arkadaşım var onlar da eşlerinin annelerine ismiyle ya da hanım diyerek hitap ederler. Ben bunları anlatsam muhtemelen benimle dalga geçerler nereden buldun o köylüleri diye. Artık kimseye bir şey diyemediğim için de gelip burada sormak istedim. Çok seviyorum evet ama aileler arası bu kültür farklılığı ilişkimizi yıpratır mı? Nişanlımla hiçbir sorunumuz yok şimdiye kadar olmadı da, ailem de onu çok seviyor. Ama ilerde bu ailesiyle yaşadığım sorunları kendimi tutamayıp ona yansıtır mıyım bu saçmalıkları nereye kadar idare edebilirim bilmiyorum. Ya da sadece evlilik yaklaştıkça korkup bundan kaçmak için kendime bahane mi arıyorum bilmiyorum. Belki de burada yazılanlara göre benim sorunlarım şımarıklık gibi algılanacak ama ne yapacağımı bilemiyorum. Umarım kimse söylediklerimi yanlış anlamaz.

İki ailenin evi de birbirine yakın aslında aynı semtte oturuyoruz, biz de yıllardır yaşadığımız semtten ayrılmak istemedik her şeyimiz burada olduğu için benim annemlere 5 onlara da 15 dk uzaklıkta evimiz. Nişanlım ben hiçbir şey demeden kendisi söyledi biliyorum bunlar senlik şeyler değil ben konuşacağım diye ama ben ona da bir şey diyemedim sorun değil diyip geçiştirdim keşke o zaman bir şey dese miydim acaba diyorum

Kimseyi aşağılamıyorum. Biz iyiyiz onlar kötü gibi bir şey söylemedim. Sadece bize uygun olmayan şeyleri sürekli bize dayattırmaya çalışıyorlar bunu anlatmak istedim

Yani duymadım da şahit de olmadım. Tvde gördüğüm kadarıyla biliyorum sadece. Bunları ukalalık olarak da söylemiyorum bu coğrafyanın keşke her köşesine hakim olsaydım fakat böyle yetiştirilmedim ayak uydurmaya çalışıyorum fakat karşı taraftan da aynı saygıyı görmediğimi düşünüyorum

2 aile aynı semtte oturuyorsunuz. Coğrafya sözü sosyal medyadan yapıştı herhalde ağzınıza.

Hangi semtte oturuyorsunuz ? Ev Türkiye de değil herhalde. Çevrenizdeki insanlar : kayınvalide , kayınpederlerine isimleriyle seslendiklerine göre ; hangi eyalette yaşıyorsunuz acaba.

Adet , gelenek bilmeyen birisi için, üye isminiz de manidar olmuş.
 
2 aile aynı semtte oturuyorsunuz. Coğrafya sözü sosyal medyadan yapıştı herhalde ağzınıza.

Hangi semtte oturuyorsunuz ? Ev Türkiye de değil herhalde. Çevrenizdeki insanlar kayınvalide kayınpederlerine isimleriyle seslendiklerine göre ; hangi eyalette yaşıyorsunuz acaba.
Aynı semtte oturmak kültürle değil maddi durumla ilgili bir durum. Arka komşumuz da arap ama bu aynı kültüre sahip olduğumuz anlamına gelmiyor. Yani benim çevrem hep bu şekilde bilemiyorum belki de biz yurt dışında uzun yıllar tek başımıza okuyunca kendi ülkemizin kültürüne yabancı kaldık. Fakat sizinki gibi agresif ve yargılayan bir tavırla karşılaşınca açıkçası insan uyum sağlamaya çalışmaktan da çekiniyor
 
Aynı semtte oturmak kültürle değil maddi durumla ilgili bir durum. Arka komşumuz da arap ama bu aynı kültüre sahip olduğumuz anlamına gelmiyor. Yani benim çevrem hep bu şekilde bilemiyorum belki de biz yurt dışında uzun yıllar tek başımıza okuyunca kendi ülkemizin kültürüne yabancı kaldık. Fakat sizinki gibi agresif ve yargılayan bir tavırla karşılaşınca açıkçası insan uyum sağlamaya çalışmaktan da çekiniyor

Aynı ortamları paylaşan insanlar arasında ; " bu coğrafyanın keşke her köşesine hakim olsaydım " diyecek kadar büyük uçurumlar olmadığını düşünüyorum.

Türkiye' de mi yaşıyorsunuz , yurtdışında mı ? Sizin çevrenizdeki herkes kayınvalide kayınpederine ismiyle sesleniyor ve anne baba hitabını sadece tv den gördüğünüzü söylüyorsanız , eyaleti merak etmem şaşırtıcı olmamalı.
 
Aynı ortamları paylaşan insanlar arasında ; " bu coğrafyanın keşke her köşesine hakim olsaydım " diyecek kadar büyük uçurumlar olmadığını düşünüyorum.

Türkiye' de mi yaşıyorsunuz , yurtdışında mı ? Sizin çevrenizdeki herkes kayınvalide kayınpederine ismiyle sesleniyor ve anne baba hitabını sadece tv den gördüğünüzü söylüyorsanız , eyaleti merak etmem şaşırtıcı olmamalı.
Anlayamadınız sanırım ya da ben anlatamadım. Aynı semtte oturan insanlar aynı ortamları paylaşmazlar. Beykozda oturuyoruz bütün ilçe birbirini tanımıyor. Bana adettir bohçada patik gelir hiç mi görmedin duymadın dediler ben de keşke bilseydim sadece tvde gördüğüm kadar dedim, anne baba denmesini sadece tvde gördüm demedim. Etrafımda olmadığını belirttim. Son 5 yıldır türkiyedeyim ama çevre meselesi benim sadece 3 tane evli arkadaşım var onlar da anne baba demiyorlar. Kaldı ki benim annem ve babam da kayınvalide kayınpederlerine anne baba demezdi ailemde de görmedim yani. Buraya zaten bunları gidip söyleyebileceğim kimsem olmadığı için birilerinden tavsiye alabilmek amacıyla yazdım uzaydan gelmişim gibi yargılanmak için değil.
 
Aynı semtte oturmak kültürle değil maddi durumla ilgili bir durum. Arka komşumuz da arap ama bu aynı kültüre sahip olduğumuz anlamına gelmiyor. Yani benim çevrem hep bu şekilde bilemiyorum belki de biz yurt dışında uzun yıllar tek başımıza okuyunca kendi ülkemizin kültürüne yabancı kaldık. Fakat sizinki gibi agresif ve yargılayan bir tavırla karşılaşınca açıkçası insan uyum sağlamaya çalışmaktan da çekiniyor

Agresif ve yargılayan derken? Siz isterseniz konunuzu tekrar bir okuyun ve emin olun bunun uzun yıllar yurt dışında yaşamakla hiç alakası yok. Hatta insan uzun yıllar yurt dışında yaşayınca bu tip şeyler insana sevimli geliyor. İnsanlar size hediyelerini kullanın diye ısrar etmemişler, bizim dediğimiz olacak diye dayatmamislar ama siz annemin rengi attı, ben evlerine gitmekten hoşlanmıyorum bilmem ne. Bence yol yakınken ayrılın.
 
Çok zorlama yazdıklarınız.
Evet patik yelek geliyormuş da, nişanlınızın annesi babana sor kahve nasıl içiyor diyormuş. Vah vah.
Demek ailece hassas bünyelerinize fazla geldi bunlar.
Arkadaşlarınız da duysa nereden buldun o köylüleri dermiş. Haspalar.
Tâbi nişanlınız doğup büyüğüdü, yetiştiği aileyle hiç mi hiç alakası olmayan, son derece kültürlü bambaşka bir insandır.
Hep aynı hikaye.
 
Yani şöyle ki onlar muhafazakar insanlar bizim bununla ilgili hiçbir sorunumuz yok saygı duyuyoruz. Ama evimize geldiklerinde mesela içki dolaplarına bakıyorlar sürekli. Sonuçta onlara ikram etmiyoruz, onların karşısında içmiyoruz ama sürekli bizi böyle ayıplar ya da yargılar gibi baktıklarını hissediyoruz. Onlar geliyor diye evimizin dekorasyonunu da değiştirecek değiliz. Nasıl ki biz onların yaşam tarzına saygı duyup bir şey dayatmıyorsak aslında aynısını bekliyoruz anlatabilmişimdir umarım

Bu mesajınız 80 li yıllarda çekilmiş Türk filmi sahnelerini hatırlatıyor.

Filmin sahnesini anlatayım , izlememişsinizdir belki.

Evde ellerinde viski kadehleriyle dolaşan zengin ailenin : nayır , nolamaz diye konuşan güzel kızına , yakışıklı jönün ailesi dünür olarak gelir. Jönün annesi başörtülü , babası besmele ile eve giren namazında niyazında bir ailedir.

Evin salonuna alındıklarında jönün ailesi şaşkınlıkla bara ve kız ailesine bakarlar.... diye devam eder.
 
X