- 22 Mayıs 2019
- 889
- 1.283
- 33
Sizde o zaman böyle davranmaya devam ederseniz gelmeyeceğim diye net konuşun çocuğunuz da sizin yaşadıklarınizi mi yaşasınDoğru ama anneme acıyorum galiba hep beraber oturup annemin kalkıp bize hizmet etmesi tuhaf geliyor yapamıyorum o nedenle .Cocuklar konusunda dile getirdim annemlere böyle yapmayın diye ama siz de bilirsiniz yani nasıl başlarsa öyle gidiyor önce dikkate alırlar sonra gene aynı hersey
Doğru haklısınız belki de öyle ama bu içten gelen birsey ben hayatımda hiç önce ben demedim alışkanlık işte.Belki de öyle demek lazım Birraz psikolojik vaka gibi olacak ama hersek gene aileye dönüyor neden derseniz sizi anne babanız öyle yetiştiriyor sonra da başkalarına ya da kendi anne babanıza karşı bile o yetistirilme şekli ile yaklasiyorsunuz başka türlüsünü bilmediginizden ama öğrenmek lazimBu bahsettiğiniz sorunlar annenizden ve kardeşinizden kaynaklanmıyor ki, tamamen sizden kaynaklı.
Kardeşiniz her şekilde annenizi sömürüyor siz de neden ben sömüremiyorum diyorsunuz.
Halbuki siz de anne korona oldum çocuğuma bak bulaşmasın deseydiniz anneniz size de aynı şeyi yapardı.
Siz annenize merhamet edip evde geçirmişsiniz, kardeşiniz sadece kendini ve evladını düşünmüş
Ben sizi anliyorum. Kirılmakta haklisinız. Artik kendinizi korumaya alın, gorusun tabiki ama derdine kosmayin. Annenlerde hizmet gerekirse ben sunu yapiyorum sen de sunu yap deyip ise katin.Merhaba bizim ailede iki kiz kardesiz ve en büyük kardeşim.Boyle olmasına rağmen kendimi ailede ezilen kişi gibi görüyorum.Kardesimle aynı zamanda evlendik ve çocuklarımız da synj zamanda doğdu.Belki de bu yüzden hiç ailede ben büyükmüşüm gibi davranilmiyor. Örneğin annemlere gideriz en rahat büyük odada o kalır önceden belirlemiştir yerini ,annemlerde masada otururuz baş köşede tabiki o ve eşi ,çay falan ben koyarım kalkmaz bile , hep onun sorunları vardır ailecek annem ben onunla ilgileniriz.Cocuklar doğduğundan beri onun oğlu daha zormuş ,hep annemden destek alan o oldu.Bu arada ikimizin de 3,5 yaşında çocuğumuz var. Şu an ben tekrar hamileyim son bir haftam kaldı. Oğlu hasta oldu gitti annemde kaldı butun hafta boyunca bi de oğlunu bırakıp gidiyor annemlere gece kalmalı cocuk daha 3,5 yasinda. Cocuk da biraz yaramaz ve tabiki her anneanne ve babaanneme yetişen cocuk gibi şımarık olarak yetişiyor. Benim oğlum da aynı yaşta kuzenini çok seviyor fakat bir araya gelince çocuğun elindeki oyuncağını alır, vurur bizim evde oynarken bile aynı oyuncaktan alsak bile bizimkinin elindekini alır annemler yaramazliklarina hiçbir şey demez. Cocuklar arasinda bile bizimki eziliyor. Onun istedigi cizgi filmi izleyebilirler,birsey alinsa once o karar verir hangisini alacagina .Oyle olmazsa krndini yerlere atip ağlar brnimki de zavallim oyle aglayinca elindekini hemen ona verir.Ailedekiler de bir sorun ciksa aralarinda Ayaz sen daha akillisin oglum sen yapma etme ayni benim cocuklugum gibi yani.Alttan slmak zorunda degil ki ayni yastalar.Bazen bu ailede önemsenmedigimi hissediyorum.Biliyorum annen orta yolu bulmaya çalışıyor diyeceksiniz ama öyle olaylar oldu ki Mesela şubat ayında hamileliğin 5. Ayında ben korona oldum.39 lara varan ateş öksürük vs.. evde eşim ve oğlumla kaldım anneme sakın gelme dedim bulaşır diye o yine oğlu ile annemlerde kalıyordu o da korona olmuş annemlerde kalmaya devam etti oğluna gecebilirmis diye anntmler baktı o da kendini karantinaya almış ya o zaman o çocuğa yazık da benim oğluma yazık değil mi üstelik ben daha zordaydım.B Annemler hep o zorda diye düşünüyor ben büyüğüm nasıl olsa hallediyorum hep kendi başıma. Ama belki hamileliğin son zamanları olduğundan sıkılıyorum bu durumdan artık. Bu sitede böyle bir alan olduğunu gördüm gerçekten de kadınların birbirini dinlemesi destek olması çok iyi hissettiriyor yazmak istedim bu nedenle .Biraz uzun oldu ama sanırım ailede büyük cocuk olmak dezavantaj
Tahmin ettim zaten aynı benim kardeşim gibi.. Herkes uzun uzun konuşmayı sevmeyebilir ama anneler bu şekilde algılamıyor. Farklı günlerde annenizde buluşun aynı zamana denk gelmemeniz biraz düzeltebilir bu durumu ama sizde bitiyor bu iş.. Ben çok karıştığında ve annemi yönlendirdiğinde abla olan sen misin ben miyim derim yani..Evet bizde de annemi hergun arayan uzun uzun konuşan kardesimdir ayni sizdeki gibi.Hatta bazen gunde 2 posta arar çalıştığı halde .
Eski düzene geri dönüyorlarsa o zaman siz eski düzene geri dönmeyeceksiniz. Mesafe Candır, hemen mesafeyi artırıp kendi çekirdek ailenizle vakit geçirip, onlar sizi nasıl ikinci plana atıyorsa sizde onları kendi planlarınızda ikinci plana atacaksınız. Siz değerli ve kıymetlisiniz bunu sakın unutmayın, sizi ve çocugunuza hak ettiğiniz değeri vermeyen, göstermeyen hiçbiryerde çok fazla durmayın bu aileniz bile olsa. Bir süre üzülecek, kırılacaksınız ama bakacaksınız ki uzaklaştıkça kendinize geleceksiniz. Kendisine değer verilmeyen yerde çocugunuzu baskılamayın, kendisine bunu yaşatmayın. Bırakın onlar öle mutlu ama siz onlarla mutlu değilsiniz.Tepki verdim annemle ve kardeşimle konuştum Sonuç olarak annemin tansiyonu düştü ve kardeşim de yanlış anladı ben de hep sizin gibi konuşmak herseyi çözer diye dusunlerdendim fakat konuşunca düzelir gibi olup hersek bir sure sonra eski düzenine geti dönüyor
Olabilir . Benimde eltim aman yapamiyorum vs dedi . Cocugu varken kayinvalidem her seyine kostu tabii kaynimda her seferinde cagirdi annesini . Bende ben yaptim sordular hep hallediyorum dedim . Insan o an oyle dusunmuyor gecmise bakiyorum ben hep yaparim dedigim icin yalniz kalmisim .siz bu yaşınıza kadar her işinizi ve hatta ailenizin işini tek başına yaptıysanız aileniz sizin her şeyi tek başınıza halledeceğinizi düşünüyor ve yardıma ihtiyacınız yokmuş gibi davranıyor olabilir.
böyle zamanlarda insanlardan yardım istemeyi bi şekilde öğrenmek gerekiyor
bir üye yazmış ağlamayana meme yok diye gerçekten öyle siz yardıma muhtaç görünmezseniz kimsenin yardım etmek aklına gelmezOlabilir . Benimde eltim aman yapamiyorum vs dedi . Cocugu varken kayinvalidem her seyine kostu tabii kaynimda her seferinde cagirdi annesini . Bende ben yaptim sordular hep hallediyorum dedim . Insan o an oyle dusunmuyor gecmise bakiyorum ben hep yaparim dedigim icin yalniz kalmisim .
Benim bana yapilanlar zoruma gitmez genelde. Ki erkek kardesim oldugu icin o kiymetliydi bizim evde. Ama benim cocuguma oyle davranamazlar. Cemkiririm. Akillisin sen deyip elinden oyuncagini dondurmasini vb alip kuzenine veremezler. Bizde de oglumla eltimin oglu akran. Aynisini ogluma yapmaya cok calisiyolar. Hayir vermek istemedigini vermek zorunda degil istiyosa aglasin bi yerde sakinlesir susar diyorum. Benim cocugum kimsenin duygusal emzigi degil ben de zor dogurdum ben de zor buyutuyorumMerhaba bizim ailede iki kiz kardesiz ve en büyük kardeşim.Boyle olmasına rağmen kendimi ailede ezilen kişi gibi görüyorum.Kardesimle aynı zamanda evlendik ve çocuklarımız da synj zamanda doğdu.Belki de bu yüzden hiç ailede ben büyükmüşüm gibi davranilmiyor. Örneğin annemlere gideriz en rahat büyük odada o kalır önceden belirlemiştir yerini ,annemlerde masada otururuz baş köşede tabiki o ve eşi ,çay falan ben koyarım kalkmaz bile , hep onun sorunları vardır ailecek annem ben onunla ilgileniriz.Cocuklar doğduğundan beri onun oğlu daha zormuş ,hep annemden destek alan o oldu.Bu arada ikimizin de 3,5 yaşında çocuğumuz var. Şu an ben tekrar hamileyim son bir haftam kaldı. Oğlu hasta oldu gitti annemde kaldı butun hafta boyunca bi de oğlunu bırakıp gidiyor annemlere gece kalmalı cocuk daha 3,5 yasinda. Cocuk da biraz yaramaz ve tabiki her anneanne ve babaanneme yetişen cocuk gibi şımarık olarak yetişiyor. Benim oğlum da aynı yaşta kuzenini çok seviyor fakat bir araya gelince çocuğun elindeki oyuncağını alır, vurur bizim evde oynarken bile aynı oyuncaktan alsak bile bizimkinin elindekini alır annemler yaramazliklarina hiçbir şey demez. Cocuklar arasinda bile bizimki eziliyor. Onun istedigi cizgi filmi izleyebilirler,birsey alinsa once o karar verir hangisini alacagina .Oyle olmazsa krndini yerlere atip ağlar brnimki de zavallim oyle aglayinca elindekini hemen ona verir.Ailedekiler de bir sorun ciksa aralarinda Ayaz sen daha akillisin oglum sen yapma etme ayni benim cocuklugum gibi yani.Alttan slmak zorunda degil ki ayni yastalar.Bazen bu ailede önemsenmedigimi hissediyorum.Biliyorum annen orta yolu bulmaya çalışıyor diyeceksiniz ama öyle olaylar oldu ki Mesela şubat ayında hamileliğin 5. Ayında ben korona oldum.39 lara varan ateş öksürük vs.. evde eşim ve oğlumla kaldım anneme sakın gelme dedim bulaşır diye o yine oğlu ile annemlerde kalıyordu o da korona olmuş annemlerde kalmaya devam etti oğluna gecebilirmis diye anntmler baktı o da kendini karantinaya almış ya o zaman o çocuğa yazık da benim oğluma yazık değil mi üstelik ben daha zordaydım.B Annemler hep o zorda diye düşünüyor ben büyüğüm nasıl olsa hallediyorum hep kendi başıma. Ama belki hamileliğin son zamanları olduğundan sıkılıyorum bu durumdan artık. Bu sitede böyle bir alan olduğunu gördüm gerçekten de kadınların birbirini dinlemesi destek olması çok iyi hissettiriyor yazmak istedim bu nedenle .Biraz uzun oldu ama sanırım ailede büyük cocuk olmak dezavantaj