Zaten çabalıyor ama yaşadıklarımı anlayamıyor ya da anlamak istemiyor. Gururumu kırdıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi davranıyorO zaman kendini bir geri çek iletişim kurma annen çabalasın senin için. Ki sanmıyorum kocam da kocam diyor kocası ona hakaret etmesine rağmen
Seni arayıp görüşmeyelim demiş kocası istemiyor diye. Kocasına sen kimsin o benim kızım ben görüşürüm işine gelirse demek yerine sana görüşmeyelim demiş. Boş ver kendi kurduğun aileye odaklanZaten çabalıyor ama yaşadıklarımı anlayamıyor ya da anlamak istemiyor. Gururumu kırdıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi davranıyor
Bilmiyorum o kadar erken yaşta büyümek zorunda kaldım ki artık beynim neyin doğru neyin yanlış olduğunu çözemiyor aşırı dolmuş durumdayım. Mesafe koymak istiyorum. Arayıp sürekli üzgün ses ile ne zaman görüşeceğiz, çok özlüyorum dayanamıyorum diyip duruyorSeni arayıp görüşmeyelim demiş kocası istemiyor diye. Kocasına sen kimsin o benim kızım ben görüşürüm işine gelirse demek yerine sana görüşmeyelim demiş. Boş ver kendi kurduğun aileye odaklan
Açma telefonu açık ne net şekilde içindekileri dök yaptığı hataları söyle koca uğruna ölüp bitiyor bunu şöyle. Sen üzülecegine bırak o üzülsünBilmiyorum o kadar erken yaşta büyümek zorunda kaldım ki artık beynim neyin doğru neyin yanlış olduğunu çözemiyor aşırı dolmuş durumdayım. Mesafe koymak istiyorum. Arayıp sürekli üzgün ses ile ne zaman görüşeceğiz, çok özlüyorum dayanamıyorum diyip duruyor
Sence bana hakaret ettiği için ve anneme ettiği için ona saldırmakla bütün suç bende mi oldu? Başka biri nasıl davranırdı?Açma telefonu açık ne net şekilde içindekileri dök yaptığı hataları söyle koca uğruna ölüp bitiyor bunu şöyle. Sen üzülecegine bırak o üzülsün
Hayır ben olsam ben de aynısını yapardım hatta polisi çağırırdım. Kimse buna sessiz kalamaz. Babam bana anneme hakaret etse babama da saldırırdım ben. Hani annemin kocasını geçtim.Sence bana hakaret ettiği için ve anneme ettiği için ona saldırmakla bütün suç bende mi oldu? Başka biri nasıl davranırdı?
Merhabalar oldukça uzun bir konu olacak ama kısaca anlatmak ve yorum almak istiyorum. Babam ben lisedeyken öldü zaten sağlıklı bir aile hayatımız yoktu. Ben küçükken annem ile babam ayrıldığı için yıllarca annem ile beraber anneannemlerle yaşadık. Anneannemin psikolojik sorunları vardı şiddetli bir ortamda büyüdüm. Babam öldükten sonra annem başka biri ile evlendi. Evlendiği adam beni hiçbir zaman istemedi. Annem evlendiğinde kardeşim aynı sene oldu ve birbirlerini sevdiklerini sanmıyorum. Adam beni bir kaç kez evden kovdu bende üniversitede kendi evime taşındım. Yıllar sonra da evlendim. Tabi ara ara annem, eşi ve kardeşimle görüşmeye devam ettim. Uzakta yaşadığımız için tatillerde ben kardeşimle annemi görmek için annemlerde kalıyordum eşim de kendi ailesinde kalıyordu. Annem ile eşi hep kavga ediyorlar ve eşi bazen alkol alınca kendinden geçiyor. En son kavgalarında bu sefer bana ve anneme orospu dediği için bende annemin eşine saldırdım. Şimdi eşi annemle beni görüştür memek için baskı yapıyor. İki gün önce annem beni aradı 2-3 ay hiç görüşmeyelim dedi ve telefonu kapattı. Ertesi gün de geri arayıp, eşimle kavga ettim kusura bakma affet beni dedi ama bu onda alışkanlık haline geldi. Onun için hiçbir zaman öncelik olmadım, annemin annesi gibi büyüdüm ve bana hep vicdan yaptırmaya çalışıyor. Eşim artık arana mesafe koy seni bu kadar üzmelerine izin verme diyor. Ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum?
Cok uzuluyorsa kardesinizi de alsin sizi gormeye gelsin. Siz sakin o eve adim atmayin, sanki kocasi hic yokmus gibi bahsetmeyin bile adamdan.Bilmiyorum o kadar erken yaşta büyümek zorunda kaldım ki artık beynim neyin doğru neyin yanlış olduğunu çözemiyor aşırı dolmuş durumdayım. Mesafe koymak istiyorum. Arayıp sürekli üzgün ses ile ne zaman görüşeceğiz, çok özlüyorum dayanamıyorum diyip duruyor