Ah o eski günler:(

en çokta bayram sabahları
çocukken bayramlar kışa denk gelirdi
bayram sabahı annemin sobayı yakmak için çıkardığı sesle uyanırdım
babam ve abilerim namazdan donmuş şekilde gelirler
hemen sobanın yanına otururlardı
annem o mis gibi bayram yemeklerini hazırlar
keyifle yerdik
dışarda yağan lapa lapa kara rağmen insanlar en uzaktakine bile ziyarete giderdi
annem şeker liği benden köşe bucak saklar
yinede gizliden onu takip eder nereye koyduğunu bulur bi güzel yerdim
anneciğim hiç kızmaz yediğimi bildiği halde yerine yenisini koyardı
........
soba bir başkadır
genelde haftada bir gün elektrikler giderdi
sobanın kapağını açarr küllük yerindeki közlerle oynardım
sobadan çıkan ateş görüntüsü ile ev bi parça aydınlanırdı
sobanın fırın kısmında patates közler tuzla bi güzel yerdik
çiğ çekirdek alır soba üzerinde tuzla kavururduk
sobada su ısıtır üzerinde çamaşır kurutulurddu
soba hayatın en önemli bir parçasıydı
.........
bu konuyu neden açtınız yahu!!!!
gözlerim dolu dolu oldu
 

bayramlarda Malatyalı komşumuz Rabia abla vardı
annem ona 2 koca tepsi baklava yaptırırdı ki muhteşem olurdu,hatta hala bile onun yaptıkları üzerine baklava tanımam ve yemem
o 2 tepsi baklava 2.gün biterdi biliyomusun
o kadar gelen giden olurdu yani
şimdiki gibi tatili çağrıştırmazdı çünkü bayramlar...
 
81 doğumluyum
tek kanallı tv de galatasarayın maçlarının olduğu pazar günlerini ,devre arası çıkan redkit i özledim
ardından pazar konseri çıkardı nefret ederdik ablamla sokağa lastik atlamaya çıkardık
sokaktan gelince annem içeri sokmadan banyoya sokar ayaklarımızı yıkardı ama ne kir akardı o ayaklardan :))
eduardo capitello vardı yıldıza ulaşmak dizisinde ,aşıktık ona ablamla paylaşamazdık :)
esas kızda lorenaydı :) hep büyüyüp lorena olmak istedim
evimiz holywoodda yı özledim ,brenda, brendan kardeşler :))
mickey mouse donald duck çizgi filmeleri çıkardı ..
koca video kasetinden ilyas salman ,kemal sunal filmemlerini izlemeyi özledim soğuk kış günlerinde
okul bahçesinde satılan sütsal,leblebi tozu,pembe muhallebiyi özledim
bitlenirdik annem gaz yağı sürerdi kafa derimiz kavrulurdu :) sesimiz çıkmazdı
istanbul ortaköyde geçti çocukluğumun en güzel yılları ,yıldız parkını ,emirganı ,dolmabahçeyi özledim eski halleriyle ,bütün mahalle kadınları toplanıp havuza giderdik ..
ben çocukluğumu özledim hemde çooookkkkkk..
 


şimdi bayramlaşmaya gelen sayısı o kadar azaldı ki
bayramlardan maksat tatil olur oldu
bugünlerimizide bi 10 yıl sonra özler miyiz
bilemiyorum!!!!
 
Beren .!.:
sanal bebekler vardı hep çok yemek yedirmekten öldürürdüm bebeği
sonrada kürdan sokup kenarına canlandırırdım tekrar
Genişletmek için tıkla...

hahahahahh:) en çok özlediğim şeydir sanal bebeklerimiz:) bir de çizgi filmlerrrrrrrrrrrrrrrrr.Şimdiler ne o öyle coillou,pocoyo bilmem ne çok şey kaçırdılar çokkkkkkkkkkkkkkkk.
 
85 doğumluyum. siz sormadan söyliyim.
kazan yakılırdı banyo yapmak için pazar günleri yıkanırdık okula temiz gidelim diye yani haftada 1 kez banyo yapardık. sonra bizimkiler başlardı onu izlerdik.
soba nın üzerine mandalina ve portakal kabuğu dizerdim kokusu hala burnumda özlemle....
sürahi hep sobanın arkasında dururdu ısınsın diye. tek sıcak odamız dı çünkü sobalı oda.
meyve yenecekse de 1 saat öncesinden getirilip sobanın dibine konulurdu oda ısınsın diye.
cızırdayan güyümün sesi sanki hala kulaklarımda.uyumadan son bir kez atardı annem sobaya kömürü. gecenin karanlğında bizi ısıtmak için gümbürderdi ve alevleri turuncu bir ışıkla tavanı aydınlatırdı. özel odamız yoktu ki oturma odasında yatardık.çünkü tek sıcak odamızdı.
sonra en zoru da o sıcacık odadan güyümü alıp buz gibi mutfağa gidip bulaşıkları yıkamak dı.

komşular şimdiki gibi 15 gün önceden "gün" adı altında haberli gelmezdi. çat kapı gelinirdi. en sevdiğim şey de en yakın oyun arkadaşımın annesine gidip annem oturmaya çağırıyor demekti. anneme de çıkıp deniz in annesi gelicekmiş oturmaya derdik. annelerimiz oturup çay içerken biz de beraber olmanın keyfini çıkarırdık. çayın yanına bin çeşit hamur yapılmazdı. tost basardık. domates peyniz zeytin. belki bir de kurbiye yada büsküvi ..
melamin tabaklar vardı renk renk. emaye tencereler. aleminyum çaydanlık.

mahallede lastik oynardık. don lastiği ni birleştirip 3 kişi içine girip bir üçgen yapardık. ayak bileklerinden başlardı 1 ler. atlar zıplar ipin üstüne basar ters döner dik filan. sonra dizler gelirdi 2 ler. aynı seramoni.. en zoru da 3 ler di. ip kalçalara çekilirdi yüksekte akrobatik hareketler devam ederdi. yanmadan bitirene ne ala :)
9 taş vardı. kiremitleri dizerdik üsrt üste. sokaklar bizimdi. güvenliydi.
tipitip sakız da vardı.
çok özledim çok.
 
pazar akşamları erkenden eve gelip banyoya girip yarınki okula hazırlanmayı özledim

saat 19:00 olduğunda sofrabezini serip sininin üzerinde akşam yemeklerini özledim

ramazanlarda mahalle fırınının önünde pide kuyruğunda beklemeyi özledim

kurban bayramlarında bir önceki bayramda giydiğim kıyafeti giydiğimde arkadaşımın bana niye önceki kıyafetlerini giydin dediğinde kirlenmsin onları sonradan giyicem demeeyi bile özledim.Halbuki yeni bayramlığımız bile yoktu ama mahçup olmamak için söylüyodum bunları tadı bile ayrıymış.Herşey zamanı geçince değer biliniyomuş
 
isim bitki hayvan oynamayı,sek sek,çin çançu diye ip oyunumuz vardı onu oynamayı,yakartop,7 kiremit,istop,5 taş oynamayı özledim.erkeklerle misket bile oynardım.
benim çocukluğumda bizimkiler dizisi vardı,her pazarı iple çekerdim,mahalle aralarında jetonla çalışan oyun makineleri vardı onları özledim,sarelle çeşmelerini,lisede giydiğim beyaz gömlek üstü lacivert elbise formamı özledim,birde peçete kolleksiyonu yapardım o geldi aklıma hey gidi heyyyy,hala saklarım onları.ve şimdi aklıma gelmeyen birsürü şey...
sanırım çocukluğumuzu özledik be arkadaş,şu zaman makinası icat edilsede çocukluğumuza geri dönsek,sence orta yaş bunalımınamı giriyoruz dersin

bende 80 doğumluyum da
ama sanırım içim hala büyümeyen bir çocuk
 
Aslında özlediğim şeyleri yazacaktım ama düşünürken içimdeki yengeç ortaya çıktı ve yazarken ağlarım diye vazgeçtim.
Ne güzel günlermiş ya :))
 
Son düzenleme:
deli gibi özlüyorum çocukluğumu
parklarda dışarda heycanla bağıra bağıra oynamayı
annemin ellerimi yıkamasını, batırdığım için birazcık kızmasını
tek düşüncemin oyun olmasını
yalnız olduğumda bile elime bebeklerimi alıp oyun kurmayı, yalnızlıktan böyle masumca kurtulmayı..... anlatılamaz bu..
 
inanın yazılarınızı okurken gözlerimden yaşlar geldi o günleri tekrar hatırladım hafif bir duygusaloldum ne günlerdi hiç geçsin istemiyorum o yıllar eduardolar manuela trt 3 de yayınlanan sahra çölü arkası yarın dizilerini o sobanın çuturdusu şimdi okudumda tüm yazılanları yaşlanmışız beee
 
Bizimde küçükken evimiz sobaliydi sabahları okula uyandırırdi annem elimi yüzümü yıkamak için kalkamazdim bile soğukta annem havluyu ıslatıp yüzümüzü silerdi kardeşimle benim sonra babaannem kocaman tas vermişti anneme annem sütü isitir bal peynir süt ekmek koyar bi benim ağzıma bi kardeşimin ağzına verirdi çok yemek yiyen çocuklar değildik hala da öyleyim de ben annem peşime gezerdi tabakla halamin kızlarıyla oyun oynarken farklı bir dil konuşuyormuş gibi garip garip kelimeler söylerdik güya yabancı dil biliyormuşuz ağaç yapraklarınin içine kum koyar sarma sarar tutsun diye bantlardik salınçağa annem kardeşimle beni birlikte binerdik şimdi sığar miyim acaba kurban bayramında dedem bir parça et getirirdi babaannem pişirir önümüze koyardi kendi ikindiye kadar dedemlerin eti getirmesini beklerdi önceden halam kitaplarımızi kaplardi renkli renkli kaplıklar alırdı ağaca çıkıparkadaşlarla herkes bir dala oturur meybuz yerdik annemden gizli boyalı diye kızardı bahçıvan pantolonlarımız vardı bizim ikiz gibi giydirdi annem bizi hala evde vardır kıyafetler hepsinden iki tane x çok başarılı bir öğrenciydim hep taktir getirirdim hiçbisi almazlardi çünkü o bizim görevimizdi ders çalışıp taktir getirmek hersene bisiklet aşkıyla yandım hala da bisiklet görsem gözlerim dolar ama alınmadı dedem kız çocuğu bisiklete mi biner dedi komşumuz çok yalvardı büyüklere ama almadılar babam şimdi der araba aliyim ehliyetimi aldım yok istemiyorum bisiklet içimde kalan tek yara çocuklugumdan nişanlım bile diyor alalım diye ama nerde biniyim ona şimdi hep araba yolu hep bina çocuklar parka gidiyorlar kadınlar bağırıyor sessiz olun orası çocuk parki elbet oynucak bağırcak ağlicak ahhahh daha neler
 
Kışın sobanın üzerinde annemin yıkadığı çamaşırlardan eve yayılan kokuyu özledim..

babamın sobanın altında patates közlemesini özledim

mahallede arkadaşlarla toplanıp kızmabirader oynamayı

mahalldede komşularla toplaşıp kamyonetin arkasında denize gitmeyi özledim

lisedeyken okuldan kaçıp gülhaneye gitmeyi gondola binmeyi

okul çıkışında rkadaşlarla pastaneye gitmeyi

okuldan gelice şeker kız candy'i şirinleri ,vikingleri,he-meni izlemeyi

modern talking dinlemeyi

hakan peker şarkılarını

dışarda kar yağarken sıcacık evin içinde sobadan gelen çıtır çıtır sesi

komşularla akşam oturmalarını mahallecek pikniğe gitmeyi

ailecek bizimkileri izlemeyi ha bide zenginlerde ağlar vardı annemin favori dizisi ahhh marianna
yalan rüzgarı komedi dans üçlüsü keşke o günlere dönebilsem şimdi binaların içinde hapis hayatı yaşıyoruz evde ölsek kimsenin ruhu duymaz
 
çocukluğumu bende çok özledim,

sobalıydı evimiz, kışın soğuk gecelerinde annemin koynuna sokulup uyumayı, haftasonları erkenden uyanıp soğuk odada sıcacık yatağımda yatıp çizgi film izlemeyi, gece geç saatlere kadar kemal sunal filmi çıkacak diye beklemeyi sonrada izleyemeden uyuyakalmayı, annemin merdaneli makinada çamaşırları sıkarken arkasından tutup çekmeyi, trt2 açılacak diye heyecanla beklemeyi, tv kapanınca askerlerin rap rap gelip bayrağı çekişini sonraki biiiiiiiiiip sesini, banyoda teneke kovayı kafama geçirip sesim çok güzelmiş gibi şarkı söylemeyi, evimize telefonun bağlanmasını heyecanla beklemeyi, babamın aradığınız yöne ulaşılamıyor tekrar deneyiniz bant kaydıyla konuşup ama hanfendi ben bir saattir arıyorum demesini daha sayamayacağım çok şey, en çokta babamı özledim
 
O zaman şu cümleyi hemen herkes hatırlar;

Anne,bir türlü sokaktan eve gelmek bilmeyen çocuğa seslenir;
''ezan okundu,hadi artık eve gel''
(Ne alaka acaba diye sormak da hiç aklımıza gelmezdi sanırım..)
 
meg .!.:
O zaman şu cümleyi hemen herkes hatırlar;

Anne,bir türlü sokaktan eve gelmek bilmeyen çocuğa seslenir;
''ezan okundu,hadi artık eve gel''
(Ne alaka acaba diye sormak da hiç aklımıza gelmezdi sanırım..)
Genişletmek için tıkla...

Ben sormuştum da yengem akşam ezanından sonra melekler yeryüzüne iner öyle çok hareket edersek meleklerin kanatları kırılırmiş derdi bizde inanırdık meleklerin kanatları kırılmasın diye tabi gerçekte neden derlerdi bilinmez ama
 

Sormak hiç aklıma gelmemişti benim..
Sokaktan eve girme saatiydi işte..
Kural bu herhalde diye düşünmüş olacağım saf saf..
Ama bu çağrının son çağrı olduğunu biliyordum her nasılsa
Demek tecrübe etmişim son çağrıya uymamayı ve sonunda gelen cezayı :86:..
 
Son düzenleme:
bakkala girdiğimizde paramız yokken bir şey istediğimde büyüklerimin bana onlar satılmıyor demesini özledim
belki yalandı ama gerçekler daha acı
 
kışın çıtır çıtır yanan sobamızın başında tarhana çorbası içip mis gibi turşu yemeyi, kedilerimi, yazın kapılarımızın önüne kilimlerimizi yayıp evcilik oynamayı, çocukluğumdaki sonbaharı, kışı, ilkbaharı, yazı bile özledim. O zaman daha çok hayal kuruyordum sanki. Şimdi ise hayal kurabilecek çok şeyim olmadığını hissediyorum. Annemle yediğimiz akşam yemeklerini, sarı papatyam diye beni sevmesini bile özledim. Kısaca çocukluğumu çoookk çokkk özledim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Kocamın eski eşi…
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
8K
unutmabenicicegi
T
Eski nişanlımla evlenirsek düzelir mi her şey
10 11 12
Yorumlar
228
Görüntüleme
28K
poncik kelebek
S
  • Kilitli
Nişanlım eski sevgilisini özlüyor mu?
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
30K
Burhan Burhanitto
B
A
her aile evi dışarıdan daha mı iyidir gerçekten?
8 9 10
Yorumlar
184
Görüntüleme
20K
anonimadanali
A
H
Kitap Biti - Küçük Beyaz Böcekler
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
33K
Hasesa
H
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…