Ah bu kayınvalide

nikotinella .!.:

Merhaba kızlar. Doğrudan konuya gireceğim.

Yaklaşık 9 aydır sözlüyüm. Bu sürede yavaş yavaş çeyiz yapıyorum. Bugüne kadar ne kendi anneme ne kv me bana şunu alalım demedim gerek duymadım. Kendim seçip beğenip alıyorum kafama göre.

Gelelim konuya. Bundan iki hafta önce kv bizi çaya çağırdı annemle gittik. Kalabalık bir ortamdı. Neyse otururken kv min bir tanıdığı geldi kadın havlu nevresim falan satıyor. Kv bana bi tanesini gösterdi bunu alalım çeyize güzel mi diye bende baktım güzelmiş olur dedim. Aynı kadından ben daha önce farklı bi modelini almıştım nevresimin. Neyse velhasıl aldık nevresimi 20 kişinin içinde. Herkes demek hazırlıklara başladın X oğluna çeyiz mi yapıyosun vs dedi. Buraya kadar herşey normal. Ben de ilk kez şunu yapalım ya da bunu alalım dedi fikrimi aldı diye mutlu olmuştum açıkcası çünkü normalde hiç böyle bir durum olmamıştı. Olay nevresim de değil aslında çöp de alsak olurdum, hoşuma gitti bu davranışı.

Neyse aradan 10 gün geçti bir akşam beni yine çağırdı iftar için arkadaşlarını çağırmış. Gittim. Yemekten sonra herkes gidince oturuyoruz. Nevresimi satan arkadaşı da var. Kadın bana dedi ki ay nikotinella senin nevresimi çok beğenmişler aynısından bulabilirsem tekrar getireyim olamazsa başka seçersin. Ben anlamadım ne olduğunu. Kv gülerek dedi ki biz senin nevresimini ertesi gün sattık. Ertesi gün yine misafir varmış bu kadın da satış yaparken kv ben de bunu aldım diye göstermiş. Onu beğenmişler ve kv de de onu satmış. Bana diyoki 5 tl kar ettim. Ya almasaydı yapmasaydı ben bunda değilim gerçekten ama bana seç beğen deyip de ertesi gün satmasına sinir oldum. Dedim ki aslında hiç almasaydın benim ihtiyacım yoktu bi daha aynısı gelirse kendine al kullan gerek yok dedim. Ama çok bozuldum. Aa olur mu hiç sana aldım onu diyo bide...

Şimdi kızlar yenisi gelince içimdeki sesi dinlersem üzerine benzin döküp yak diyor ama bi yandan da belki abartiyosundur diyor. Kabul etmeli miyim sizce yenisini? İstemiyorum kabul etmek kibarca nasıl reddebilirim. Israr edecek çünkü biliyorum.

Genişletmek için tıkla...

laylaylomlay .!.:

Zamani gelince hem gelin olucam hem de zamanı gelince evimize bir gelin gelecek .Soyle ki ne kendim böyle bir şeyin altında kalırım nede evimize gelecek gelinin böyle bir şeyin altında kalmasına müsade ederim kaynana anne fark etmez kime yapılırsa terbiyesizlik . 5 tl kar ettim lafını bir güzel geri iade ederim .konu sahibi yeterince makul bir insan bir beklentisi isteği yok .kadın kendi arkadaşlarına hava atacam diye gosterisini yapiyor sonra da aldığı hediyeyi ertesi gün satıyor .bak hele bak .

Genişletmek için tıkla...

Time Traveler .!.:

Ben sizi anladım. Çok da haklısınız. Size 40 yıl nevresim almasa niye almadı demek bir yana aklınıza bile gelmezdi. Ama siz ufacık bir sevgi gösterisine o kadar muhtaçsınız ki kendiliğinden aldığı o nevresim size pahasından daha değerli gelmiş. Manevi bir değeri olmuş. Sonra da 'ben onu satıp kar ettim, hahayt' diye karşınıza çıkınca (sanki forexte milyonlar kazanmış) siz o nevresime verdiğiniz değerin aslında kayınvalidenizin umrunda olmadığını anlamışsınız. İleriye yönelik bu kayınvalideden maddi ve manevi hiçbir şey beklemeyin. Hiç olmazsa üzülmezsiniz.

Genişletmek için tıkla...

katrina_89 .!.:

bilmem mi. benimki de sevgililik dönemimizde dünya tatlısıydı. daha doğrusu ben öyle zannederdim. ne zaman daha çok vakit geçirmeye başladık, o zaman espriyle karışık laf sokmaları veya densiz konuşmalarına şahit oldum. misal en basitinden, nikahımızı önce yaptık. nikahtan sonra hep beraber ailecek yemeğe gittik, tabii yerlerimiz önceden ayırtılmıştı ve garsonlar yeni evlenen bir çift olduğumuzu anladıkları için özenli davranıyorlardı. yemekler geldiğinde şef garson ilk olarak benim önüme getirdi ve "önce gelin hanım başlasın." dedi jest olsun diye. bnm k.valide herkesin içinde "gelinler çok yemez ama"deyip bir kahkaha patlatıverdi. ki son zamanlarda kilo aldım ben. şimdi eşime sorsan bunda kötü niyet yok espri yapıyor, kesinlikle iğnelemiyor. kvalidem de beni çok seviyor. ama ben hoşlanmıyorum işte. bu ve daha bunun gibi neler var. başlarda ben de dayanamıyordum mesela onun ağzıyla cevap veriyordum. misal bu olayın üstüne "ama bu gelin çok yiyen cinsinden naparsın annecim"deyip ben de kahkaha attım ama her zaman uğraşamıyorum inan. çünkü çok yorucu. o yüzden oluruna bıraktım.

Genişletmek için tıkla...

carmenares .!.:

burada mesele çeyiz alıp almaması değil benim anladığım, altı üstü kıytırık bir nevresimi 20 kişi içinde alıp çeyiz diziyormuş havası yaratmak sonra da mizansen bitince taliplisi çıkınca sattırmak.
ucuz bir davranış, bana yapılsa ben de bozulurdum. minnet etmeyin bence size bundan sonra böyle tekliflerle gelirse, "ben fazlasıyla aldım herşeyim tamam" deyip geçiştirin. anladığım kadarıyla bir nevresimden prim yapan bir karakter ilerde bir bardak dahi alsa ev bağışlamış gibi hareket edecek.

Genişletmek için tıkla...

nikotinella .!.:

Evet canım tam da sinirlendiğim kısım buydu. İstemiyorum zaten artık hiçbişey. Bu bana çok güzel bi ders oldu işte.

Genişletmek için tıkla...

carmenares .!.:

sıkma canını, benzer şeyler ben de yaşadım, bu bir yetişme tarzı ve görgü meselesi kültürümüzde evlenirken kendimizi ailelerden soyutlayamıyoruz ve ne kadar iyi insanlar olurlarsa olsunlar ailemizden görmediğimiz tavrı onlardan görünce hayalkırıklığına uğruyoruz ama bu da yanlış, evlilikte kendimizi konumlandırdığımız yer birincil olarak geniş aile ilişkileri olmamalı.
şahsen kafamdaki ideal gelin tipine uygun biçimde davranmaya çalışıyorum, davranışlara tepki olsun diye değil kendime ne yakıştırıyorsam onu yapıyorum ve bu durum hayatıma olumlu yansıyor. (şu da var ki kendini ezdirmeyen haksızlığa savaş açan bir yapım olduğu tüm çevremce bilinir ve ona göre davranılır)

ayrıca eklemek isterim. 5 yıllık evliliğimde böyle ufak tefek şeyleri asla eşime yansıtmadım. son raddeye geldiğim iki ayrı olayı anlatmak zorunda kaldım eşime (o da çok sıkıştırdı ısrar etti diye) o iki olayda da normalde her konuda benden önce benle aynı düşünen, hatta annesine haksızlık yaptığı zaman annesini savunduğumda "bir kere de benim tarafımı tut" diyen eşim, "annem kötü niyetle yapmamıştır" diyerek geçiştirdi. belki de içten içe hak veriyordu bana ama konuları irdelemek istemedi.

o yüzden böyle durumlarda hemen sözlünün/nişanlının/eşin avucuna yazmak bana doğru gelmiyor. empati kuralım, ailemle ilgili bir durumda eşimden olumsuz ifadeler duysam çoğunlukla ona hak veriyorum ama bir yandan da güceniyorum. aramızda sözsüz bir anlaşma var sanki, o benim ailemde bazı olumsuzluklara katlanıyor ben de onun ailesinde... ve son noktada hayatımızın aktörleri sadece ikimiziz.

bugün yine çenem düştü

Genişletmek için tıkla...

nikotinella .!.:

Yok canım bende bu tarz şeyleri hiç konuşmadım bugüne kadar konuşmamda. Bu benim sorunum ve sonuçta onun annesi böyle bişey için kalp kırmaya değmez kesinlikle. Şuda var bunu anlatsam bana hakverir ve gider annesiyle konuşur bunu biliyorum bu da bana yetiyor zaten. Ama o konuşmadan sonra annesi sözlüme tavır alır benim yüzümden böyle şeyler yaşanmasını istemem ben de. Bir kere benim haberim olmadan sözlüm başka bir konu için bir konuşma yapmış annesiyle bir hafta küsmüş konuşmamış sözlüme. Bunu ben farkedip nedenini sorunca anlattı. O zaman bile kızmıştım böyle olmaz git özür dile diye. Bilmiyorum annesiyle arasına benim yüzümden kırgınlık girse vicdan yaparım açıkcası. Her durumda arkamda olduğunu bilmek yetiyor bana. Ama annesinin bazı davranışları kırıcı olabiliyor. Kendimce çözümler buluyorum hep. Bundan sonra bu tarz konularda takınacağım tavır gibi mesela :)

Genişletmek için tıkla...

AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:

nasıl benim gibi

Genişletmek için tıkla...