Merhaba kızlar. Uzun zamandır türlü konularda bu forumdan yardım aldım ama bir gün bu konuya yazacağım hiç aklıma gelmezdi. Birçok konu okudum sabahtan beri. benim durumumda olan çok kişi varmış, kimi çözmüş kimi çaresiz kalmış. Sanırım ben de çaresiz kalanlardanım.
2,5 yıllık bir birlikteliğim var ve geçen yaz evlenmeye karar verdik. Kız isteme, nişan, resmi nikah vs. aşamalarından hiçbirinde sıkıntı yaşamadık şimdiki kadar. Ne olduysa bir hafta önce oldu. Ben, nişanlım ve ailesi aynı şehirdeyiz ailem başka şehirde. Ailem geçen hafta çeyizimin bir parçasını getirdi ve o akşam babam onlara yemeğe gitmek istemedi, çok yorgundu biraz dinlendi onlara çaya gittik, ertesi gün ailem geri döndü. Onların gitmesini fırsat bilen kayınvalidem evime geldi ve beni çocuk gibi azarladı. arada samimiyet yokmuş, neden ailem onlarda yemek yememiş, ben onu aramıyormuşum artık (ki her haftasonu onları ziyaret ederim.) vs vs saçma sapan uzun zamandır biriktirdiği belli olan bana göre ufak tefek ama sinir bozucu şeyler söyledi. Ben gerektiği kadar cevap verdim kendimi bozmadan. O gün nişanlımla da görüştük hiçbir sorun yoktu, onların sorun olarak gördükleri şeyleri de çözmeye karar verdik. Biz ailelerin arasında kalmayalım dedik. Dedik de uyan olmadı. Akşamına kavga etmeye başladı benimle. Ama normal sözler değil söyledikleri. Bana, sevgime, bu evliliğe inanmıyormuş, güvenmiyormuş falan filan. birkaç gün görüşmedik sonrasında kesin karar verelim diye oturduk masaya. Olumlu çıktı kararımız. Dün gelinlik provasına gittik, ilişkimiz için güzel kararlar aldık. Bir ara durgundu "bitireceksen burada bitsin" dedim. "sen ilk ve teksin senden sonrası olmaz" dedi. Eski biz olmaya karar verdik ama akşam yine kavga hem de sudan sebeple. Borca harca düğün yapılıyormıuş, beni artık tanıyormuş vs.
Ben hiçbir olayı aileme yansıtmadım üzülmesinler ve ben bu kişiyi tercih ettim diye. Ancak son kavgada dayanamadım. Kayınpederim babama mesaj göndermiş kandil için "çocuklar güvensiz, ilgilenin" diye not düşmüş. Annem kayınvalidemi aramış buz gibi cevaplar vermiş. Ailemin de benim de bu muameleye tahammülü kalmadı. Sabah feci hastaydım gel doktora gidelim dedim cevap bile vermedi. Sonradan farkettim ki telefondan engellemiş, sosyal siteden silmiş. Ailem gelip konuşacak ama çözüm odaklı bir konuşma olamayacak, artık istemiyorlar. Ben ise her şeyi yaşadığım, hala çok sevdiğim ve sevildiğime inandığım dünyadaki tek insandan ayrılmak istemiyorum. Ama bu tavırlara karşı sevgim yetmiyor, düzelmiyor hiçbir şey. 25 gün sonra düğünümüz olacaktı. Şu mübarek günde ağlamaktan yoruldum
2,5 yıllık bir birlikteliğim var ve geçen yaz evlenmeye karar verdik. Kız isteme, nişan, resmi nikah vs. aşamalarından hiçbirinde sıkıntı yaşamadık şimdiki kadar. Ne olduysa bir hafta önce oldu. Ben, nişanlım ve ailesi aynı şehirdeyiz ailem başka şehirde. Ailem geçen hafta çeyizimin bir parçasını getirdi ve o akşam babam onlara yemeğe gitmek istemedi, çok yorgundu biraz dinlendi onlara çaya gittik, ertesi gün ailem geri döndü. Onların gitmesini fırsat bilen kayınvalidem evime geldi ve beni çocuk gibi azarladı. arada samimiyet yokmuş, neden ailem onlarda yemek yememiş, ben onu aramıyormuşum artık (ki her haftasonu onları ziyaret ederim.) vs vs saçma sapan uzun zamandır biriktirdiği belli olan bana göre ufak tefek ama sinir bozucu şeyler söyledi. Ben gerektiği kadar cevap verdim kendimi bozmadan. O gün nişanlımla da görüştük hiçbir sorun yoktu, onların sorun olarak gördükleri şeyleri de çözmeye karar verdik. Biz ailelerin arasında kalmayalım dedik. Dedik de uyan olmadı. Akşamına kavga etmeye başladı benimle. Ama normal sözler değil söyledikleri. Bana, sevgime, bu evliliğe inanmıyormuş, güvenmiyormuş falan filan. birkaç gün görüşmedik sonrasında kesin karar verelim diye oturduk masaya. Olumlu çıktı kararımız. Dün gelinlik provasına gittik, ilişkimiz için güzel kararlar aldık. Bir ara durgundu "bitireceksen burada bitsin" dedim. "sen ilk ve teksin senden sonrası olmaz" dedi. Eski biz olmaya karar verdik ama akşam yine kavga hem de sudan sebeple. Borca harca düğün yapılıyormıuş, beni artık tanıyormuş vs.
Ben hiçbir olayı aileme yansıtmadım üzülmesinler ve ben bu kişiyi tercih ettim diye. Ancak son kavgada dayanamadım. Kayınpederim babama mesaj göndermiş kandil için "çocuklar güvensiz, ilgilenin" diye not düşmüş. Annem kayınvalidemi aramış buz gibi cevaplar vermiş. Ailemin de benim de bu muameleye tahammülü kalmadı. Sabah feci hastaydım gel doktora gidelim dedim cevap bile vermedi. Sonradan farkettim ki telefondan engellemiş, sosyal siteden silmiş. Ailem gelip konuşacak ama çözüm odaklı bir konuşma olamayacak, artık istemiyorlar. Ben ise her şeyi yaşadığım, hala çok sevdiğim ve sevildiğime inandığım dünyadaki tek insandan ayrılmak istemiyorum. Ama bu tavırlara karşı sevgim yetmiyor, düzelmiyor hiçbir şey. 25 gün sonra düğünümüz olacaktı. Şu mübarek günde ağlamaktan yoruldum