İyi akşamlar herkese. Akıl alma amaçlı yazıyorum. Uzun olabilir kusura bakmayın.
Geçmiş ilişkimde dolandırıldım ve terkedildim. Baya zaman geçti. Mesajlarını arşivlemiştim çünkü ilerde tekrar para için gelirse şikayetçi olmam gerekirse diye düşünmüştüm. Tatilde kardeşimin evine gittim. Ben banyodayken kendi şarjı bittiği için benim telden eşini aramak için cebimi almış ve aradıktan sonra merakından whatsabıma da bakmış. (Tuş kilidim yoktu malesef, telefonu karıştıracağını düşünmemiştim.) Arşivdeki mesajları görünce benim kaptırdığım parayı geri almak için şikayetçi olmamı istedi. Ben istemiyordum ve geldi geçti artık uğraşamam dedim. Memlekete döndüm. Ama o dayıma, yengeme olayı anlatmış, "ablamın parasını geri alalım, o babama anlatamamış ama dava açılsın, o ite bırakmayalım, cezasını çeksin" demiş.
Dayımlar kalkıp bize geldi ve "en son para istediğinde neden şikayetçi olmadın" dediler, üst üste sordular, sunduğum nedenlere inanmadılar ve ben de panikle itiraf ettim "özel yazışmaları babam görmesin diye verdim" dedim. En son konuşmamızda "parayı ver yoksa baban mesajlarımızı görür" demişti.
Ertesi gün dayımlar pikniğe gidiyoruz diyerek beni savcılığa götürdü. Kardeşim "Abla eğer bu çakaldan şikayetçi olmazsan, aileni değil, onu seçmiş olursun" dedi. Üzerimdeki baskıya dayanamayarak şikayet dilekçesini imzaladım. Bu sırada dayım da onun ailesine ulaşmış ve "oğlunuz, bizim kızdan şantajla para almış, geri ödemezse başını ağrıtıcaz" demiş. Onun şehirdeki emniyet müdürlüğünden bir tanıdığa ziyarete gitmiş, napalım diye akıl danışmış.
Birkaç hafta sonra bu kişi işyerimi arayarak şikayeti geri almam için uzunca yalvardı. Ben de ona "artık ailemi çiğneyemem kusura bakma" deyip kapattım. Sonraki günler de abileri ablaları aramaya ve onlar da "nolur şikayetini çek, annemiz hasta, oğlu hapse girerse dayanamaz" dediler. En sonunda annesi bizim oraya geldi. Dedi ki "Kızım ben geçen sene kalp krizi geçirdim. Oğlum hapse girerse kaldıramam. Şikayetini çek yemin ederim, bir daha karşına çıkmayız" dedi. Ağladı. Sinirlerim bozuldu. Şikayeti çekmezsem sürekli o veya onunla bağlantılı birileri yakamdan düşmeyecek, hapse girerse kinlenip de çıkacak diye düşünerek şikayeti geri çektim.
Beni adliyede görenler olmuş ve aileme yetiştirmişler. Dayım da beni sıkıştırdı" Doğru söyle, şikayeti geri mi aldın, bak öğrenirim" dedi ve ben de bir haftadır hem o hem ailesi telden işten arıyor, annesi buraya kadar geldi, ağladı, ve ben de bunaldım, bundan sonra başlarına birşey gelirse benden bilecekler, başıma kalacaklar, uğraşacak halim kalmadı" dedim, "senden de yengemden de çok özür dilerim" dedim. Bana çok kızdılar. Ben de pişmanım. Çünkü yaşadığımız yerlerin arası 4 saat, sırf bu dava için git gel km ler teptiler, onun ailesine ulaştılar, diş gösterdiler, dayım onun şehrindeki emniyete bile gitti. Çok suçlu hissediyorum. Onlardan nasıl özür dileyeceğim bilemiyorum.
Tekrar savcılığa gittim, son durumu anlattım, savcı da "siz şikayetini alsanız da almasanız da ortada tehdit mesajı var, kamu davası açılacak, o zaman ifadeye çağrılınca bunları da anlatın veya şimdi tekrar şikayetçi olacaksanız ifadenizi tekrar alalım" dedi. Ona da cesaret edemedim. Karşı taraf tekrar iletişime geçer dayanamıycam artık dedim. Zaten aylardır aile akraba herkes beni konuşuyor bıktım artık. Şu an tek düşündüğüm dayımın ve yengemin gönlünü nasıl alabileceğim. Anneler babalar günlerinde hediye alsam çok mu zayıf kalır? Nasıl bir ifade kullansam? Siz olsanız napardınız?
