Merhaba arkadaslar sitenize yeni üye oldum kusura bakmayin hatam varsa nasil nereye paylasicam bilemedim. Bu arada almanyada dogup büyüdügüm icin haliyle türkcem hatali olabilir af buyrun.
Derdime gelelim ciddi fikirlerinizi bekliyorum. Ben 23 yasinda isi gücüyle ugrasan bir kizim. Normal bi Hayat sürdüren sosyal aktivitelerle zaman gecirip mutlu olmaya calisan birisiyim. Yaklasik bir sene önce bir organizasyond bir erkekle tanistim. Beni kalbimden öyle bi vurduki anlatamam. Arkadas vasitasiyla tanistik görüstük. Zamanin getirdigi duygularla bana öyle kapildiki ben bile sasirdim. Öyle narin bi karakterli erkekki ona asik oldum ama söyliyemedim ona. Benim ona durusumu ilk basta belirttim. Gizli kacak isler olmicak. Adam akilli olucak dedim. Oda kabul etti. Aileler tanistiginda ortalik karisti fakat ona orda birkez daha asik oldum. Bi cumartesi aksam bize geldiler sonunda. Oturuldu yedik ictik. Tanistik yani. Neticede onun Annesi sevdigimin hakaret etti düsünün annesi. O sadece boynu bükük dinledi herseferinde gözüme bakti. Ortalik tam karismak üzeriyken basini kaldirdi bizimkisi vede dediki birsey diyebilirmiyim. Ben soktayim ablam bana bakiyo. Konusmasi hem güldürdü hem düsündürdü. Alip veremediginiz ne derdiniz sizin beyler bayanlar diye sinirlenmeye basladi. Kalkti ayaga babamin yanina gitti elini öptü ben kizinizi seviyorum efendim bi itiraziniz varmi dedi. Kiyamam öyle güzel dediki. Ailesi orda olmasina ragmen baya agir konustu. Neticede iyi bir izle diyelim gittiler. Aradan bi vakit gecti ve onun annesi oglunun hakkinda hakaret etmeye basladi. Tartismalar basladi babamda karar verdi dedi o soytari birdaha bu eve gelmicek. Ama kendisi üniversite bitirmis iyi bir firmada calisiyo. Düzenli bakimli bi biri. Neyse bir aksam biz oturuyoz evde biri zili caldi. Bi baktim bizimkisi. Eve girmesi bir oldu. Dediki ben kabul etmiyorum bu durumu ama öyle bakiyoki babamin gözlerine bukadar kararli ben bi insan görmedim. Elindeki cicek cikolatayi anneme verdi babamdan beni istedi babamda bekledi az vermiyorum dedi baska kapiya git isim olmaz seninle dedi. Arkadaslar annesi yüzünden yüzü karalandi sevdigimin. Kac kere böyle yaptiysa ikna edemedi ailemi. Ben annesini sevmiyorum. Ama Allah var hakkini yiyemem asla beni kücük düsürcek bir söz hareket yapmadi. Gerekirse annesinin karsisinda beni savundu. Bize geldiklerindede savundu beni. Bu süre zarfinda düsünüyorumda ben bu cocuga nekadar kötü davransamda hic bir kez olsun sesini yükseltmedi hep yanimdaydi ince ve hassas davrandi bana. Üzmeyi gecin ne anne kuzusu nede baskasindan fikir almiyo. Sadece benim iyigilimi düsünüp davraniyor. Ben bu fedakarligina hayranim onun. Bana defalarca güvende oldugumu hissettirdi vede kanitladi. Degil bir ömür bin ömür gecirmeye raziyim bu insanla fakat annesini sevemiyorum. Bir sabah ise gitmek üzeri hazirlaniyorum assaya indim bi baktim kapida bekliyo üsümüste dün geceden beri bekliyorum dedi bana bir gül verdi agladini gördüm. Bana seni cok seviyorum özür dilerim agladim icin dedi ve gitti. O günü unutamiyorum cok dokunda kizlar bana. Bir dedigimi iki etmedi. Birkez olsun sözümden cikmadi. Bana sahip cikti. Herkese karsi savundu korudu beni. Simdi asil sorum Allah korusun insallah böyle birsey olmazda. Annesi yüzünden ondan vazgecmem dogrumudur nefret ediyorum o kadindan. Cok caresizim bi akil verin neolur