- 20 Eylül 2020
- 46
- 2
- 28
- Konu Sahibi Ahududuelma
- #1
Merhaba arkadaslar( kendimi yüksekte gördüğüm için değil sadece olayı daha iyi kavramını için belirtiyorum 25 yaşımda üniversite mezunu pek çok eğitim almış ve kesinlikle çalışmak isteyen ve çevrem tarafından hep beğenilen takdir edilen güzel bulunan biriyim eşim 34 yaşında egitim konusunda ilerlemeyi tercih etmemiş esnaf evlenirken insanlar esimi bana denk görmeyip nasıl olurda onunla evlenirsin yada nasıl seninle evlenmeyi kabul etti gibi tepkiler verdi ama ben hiç bir zaman bunu problem etmedim hala da aynı şekilde benim için önemsiz bir konu Anadolu da yaşıyoruz 2 yıllık evliyiz henüz çocuğumuz yok daha doğrusu denemelerimiz sonucu doğal yollarla olmadığının farkındayız ama bir çabamız da yok henüz eşim istediğini söylüyor ama doktora gitmeye çekiniyor ben bir kaç kez rutin kontrolle gittim sorun olmadığını öğrendim eşimde gitmeye çekiniyor.) 7 senelik uzun bir beraberlikten sonra eski erkek arkadaşımdan ayrıldım eşimle tanıştım kısa bir zaman içinde evlenmeye karar verdik ve 8 9 Ay gibi bir süreçte evlendik. Eşimin ailesiyle ayni sitenin içinde oturuyoruz ve kayinvalidem yılda 6 7 kez ev temizliği için çağırıyor evi triplex temizlik icin yardımcı birilerini öneriyoruz ama onu da kabul etmiyor ve ben 2 senedir ortama uymak için ses çıkarmıyorum artık dayanamıyorum kullanıldığımı hissediyorum sağol Allah razı olsun diyor ve padişahın arkasından da söverler duymamak lazım diyor iyice sinirlerimi bozuyor benim anneminde gelinleri var ama çağırmaz ki bence cağırmak gibi bir hakkı yok bu konuya çok takılıyorum eşime söylemekte istemiyorum çünkü ailesine karşı çok çabuk tavır alan biri dolduruşa getirmiş olmak istemiyorum. Görümcelerim sehir disinda ama yaz tatillerinde hep burdalar ve neredeyse hergun gelirler ve eşim onlar burdayken hep annesigilde olmak istiyor ve gelin olarak surekli hizmet isteniyor bir iki gun neyse diyorsun ama sonra sinir geliyor insana. ikinci konu ise çocuk mevzu yavaş yavaş çevreden baskı gelmeye başladı pek önemsemem ama insan kafasına takıyor. Eşime doğru yoldan hiç demedim sende gitsen mi diye yani direkt söylemek yerine insanların anlamasını bekliyorum hep. Sanki söylersem bir daha eşimle eskisi gibi olmayacakmış gibi yani söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama düzenli bir cinsel hayatımızda yok ayda bir kez beraber oluyoruz o kadar artık bende istemiyorum eşim birlikte olmak istediğnde reddetmiyorum ama hiç bir zaman kendim yakınlaşmıyorum ve insan bir süre sonra acaba ben mi çekici gelmiyorum bende mi bir problem var diye düşünüyor ki kişisel temizliğime ve dış görüşünüme cok özen gösteririm evin içinde dahi şık giyinmeye ve makyaj yapmaya özen gösteririm bu kendi içimden gelen bir şey kendime güzel görünmeyi seviyorum . Gerçekten bu durum beni çok yıpratıyor ama hiç bir dile getirmiyorum ben söyledikten sonra anlamı kalmıyor çünkü. Hiç bir özel günümüzü kutlamayız ama bana sürekli birseyler alir özellikle kıyafet ayakkabı vs. En önemlisi de ben evlenmeden önce kesinlikle çalışmak istediğimi belirttim ve bu sartla evlendim ama su anda pandemiden dolayı çalışma alanlarım uzun süredir kapalı açık olsa da surekli erkeklerin olmadığı bir yerde olsun diyor ama bu imkansız olmaz demiyor ama sürekli bahane buluyor bu durumlar artık beni cok sıktı. Gerçekten artık çok bunaldım belki bu sebepler size basit geliyor ama gerçekten yaşaması insanı çok yoruyor. Ve ben sıkıntımı kimseye açamam içimde tutarım yüzümde daima gülücük olur ve herkes hayrandır nasıl bu kadar pozitif olabiliyorsun diye ama içimde yaşadığm duygu değişimleri beni yiyip bitiriyor su an çıksam ben ayrılmak istiyorum desem herkes beni haksız bulacak çünkü kimsenin durumlardan haberi yok ne yapacağımı bilemiyorum. Bir yanım sürekli ayrıl ve hayal ettiğin hayatı yaşa diyor çünkü hayal ettiğim hayatı yaşayamıyorum. Her geçen gün birseylere geç kalıyorum gibi hissediyorum. Ama pişmanlık duymaktan da korkuyorum bilmem farkında misinz ama hiç esimi seviyorum bu yüzden dayanıyorum yazmamışım seviyorum ama öyle büyük bir aşk değil yani bunları görmezden gelemiyorum. Cocuk istediğimden de emin değilim çünkü sanki hayatım yanlış şekilde gidiyormuş gibi normale dönmem gerekiyormuş gibi hissediyorum bana bir akıl verin biraz uzun oldu amaaa kusura bakmayın
