- 19 Şubat 2023
- 597
- 463
- 23
- Konu Sahibi depresifbirinsan
-
- #1
Kalabalık denecek bir aile olduğumuz için ben ne olursa olsun kardeşimdir deyip gitmek istemiyorum ama sürekli diğerleri kan bağımız var ne yapacaksın kardeşlikten mi sileceksin vb diyorlar. Anlamıyorlar zaten kardeşlik bu değil. Hiç görüşmek istemiyorum keşke farklı bir şehirde olsam ve hiç iletişim kurmasam. Tayin bile düşünüyorum bu yüzden.yani hiç görüşmek istemiyorsanız görüşmeyin sizi etkilemesine izin vermeyin ama ne olursa olsun kardeşimdir diyeceksiniz bir çiçekle gidebilirsiniz.
Çokta değer vermem altin hiç almam mesela giderim yarım saat kalır ciksrim sonra mesafe koyarım zaten ablaninda bebekten pek fırsatı olmayacak sei aramaya
Zaten hiç aranıyor ki. Ben arıyordum bebeğin gelişimi için vs. son zamanlarda gözlemlediğim kadarıyla onun bilgisini de vermek istemiyor. Ben de bıraktım neticede onun çocuğu onun hamileliği bilgi vermek istemiyorsa vermesin. O bebeğini benden uzak tutmak istiyorsa neden ben yakın olmaya çalışayım ki diye düşündüm ve aramadım uzun zamandir. Doğuma da gitmedim.Çokta değer vermem altin hiç almam mesela giderim yarım saat kalır ciksrim sonra mesafe koyarım zaten ablaninda bebekten pek fırsatı olmayacak sei aramaya
Yaaaa mesajınızı okurken nasıl kendimi hissettim size anlatamam. O kadar iyi anlıyorum sizi ve o kadar gerçek ki yasadiklariniz. Farklı sebeplerle benzeri durumları yaşıyorum sürekli. Ben annemi de affedemiyorim siz o konuda benden daha iyisiniz. Neden en yakınlarımız bu denli uzak ve zarar veriyorlar bizeEn son intiharın eşiğine gelince annem dahil herkesle iletişimimi kopardım.
Beni sürekli olumsuza iten, kullanan zerre değer görmediğim ablalarım var.
Abla dediysem de çıkarı yoksa ablam olmayan ablalar.
Annemle barıştım Kalbim kırık olsada Annemdir dedim. Ama diğerlerinin yüzünü görmek istemiyorum.
Ben ameliyat olacaktım bebeğim var rica ettim bakarmısın diye işim var dedi. İki çocukla hastaneye gidip ameliyat oldum.
Doktor kızım kimseniz mi yok çocukları bırakmaya diyince o anda ne kadar üzüldüğümü anlatamam. Aynı ablam komşusu ameliyat olsa evini temizler.
O günden sonra görüşmedim asla bu bardağı taşıran son noktaydı.
Haa bu arada kalp ameliyatı oldu gitmedim.
Doğurmuş olsalardq gitmem.
İnsan degillermis gercekten iyi ki anneniz görüşmüyormus. Anneniz ve sözde teyzeleriniz ayrı şehirlerde yaşıyorlardı öyle anlıyorum. Aynı şehirde olduğum için ben tüm "ailem" ile ya çarşıda ya pazarda ya cenzede ya düğünde karşılaşıyoruz görmezden gelmek beni çok yoruyorAnnem ve teyzelerim "8 adet" baya uzun yıllardır görüşmüyorlar ve biz deprem bölgesindeyiz arayıp nasılsınız diye bile sormadılar bunun kan bağıyla alakası olduğunu düşünmüyorum insan olmadıktan sonra kardeşin de bir önemi yok.
Anlıyorum sizi nerde karşılaşırsanız karşılaşın görmemezlikten gelinİnsan degillermis gercekten iyi ki anneniz görüşmüyormus. Anneniz ve sözde teyzeleriniz ayrı şehirlerde yaşıyorlardı öyle anlıyorum. Aynı şehirde olduğum için ben tüm "ailem" ile ya çarşıda ya pazarda ya cenzede ya düğünde karşılaşıyoruz görmezden gelmek beni çok yoruyor
Annem diyor bir daha konuyla ilgili yorum yaparsan senide aramam diyorum !!!Yaaaa mesajınızı okurken nasıl kendimi hissettim size anlatamam. O kadar iyi anlıyorum sizi ve o kadar gerçek ki yasadiklariniz. Farklı sebeplerle benzeri durumları yaşıyorum sürekli. Ben annemi de affedemiyorim siz o konuda benden daha iyisiniz. Neden en yakınlarımız bu denli uzak ve zarar veriyorlar bizeçok üzgünüm çok da ofkeliyim bu duruma göz yuman herkese. Siz tamamen cikartmissiniz hayatınızdan keşke ben de o kadar cesur olabilsem. Anneniz hiç konuş affet vb demiyor mu? Veya çevrede eş dost akraba bu gibi durumlarda nasıl cevap veriyorsunuz.
Çok imrendim size. Keşke ben de bu kadar güçlü durabilsem. Bir karar versem ve her ne olursa olsun bir daha hiç biriyle görüşmesem. Dediğiniz gibi sahteler. Peki ya eş dost sorduğunda nasıl cevap veriyorsunuz. Örneğin ortak bir tanidiginizla markette karşılaştınız anlamlar nasıl diye sordu veya işte kalp ameliyatı sonrası nasıl oldu vb gibi sorulara nasıl cevap veriyorsunuz? Amca dayı hala bunlardan da geliyor bu tip sorular telde veya yüzyüze .Annem diyor bir daha konuyla ilgili yorum yaparsan senide aramam diyorum !!!
Kii yaparım bir yıl konuşmadım daha önce.
Ablalarımda benle barışmayı çok istiyor.
Büyük ablam sürekli ağlıyor annemi sıkıştırıyor, küçüğü şehir dışında yaşıyor geçen hafta burdaydı 50 kere aradı açmadım. Çok sahte geliyor bunlar bana.
Benim çok üzüldüğüm bir konu vardı ne kadar üzüldüğümü bile bile bana nispet yaptılar. Canımı acıtmaktan zerre çekinmediler şimdi de benim umrumda değil hiç biri. Eş dost akraba da umrumda değil.
Herkes herşeyi bilmem zorunda değil ki.Çok imrendim size. Keşke ben de bu kadar güçlü durabilsem. Bir karar versem ve her ne olursa olsun bir daha hiç biriyle görüşmesem. Dediğiniz gibi sahteler. Peki ya eş dost sorduğunda nasıl cevap veriyorsunuz. Örneğin ortak bir tanidiginizla markette karşılaştınız anlamlar nasıl diye sordu veya işte kalp ameliyatı sonrası nasıl oldu vb gibi sorulara nasıl cevap veriyorsunuz? Amca dayı hala bunlardan da geliyor bu tip sorular telde veya yüzyüze .
Kangren olma seviyesine gelmiş bir ilişkide neden ziyarete gidesiniz hediye alasınız? Hele altın. İstiyorsanız annenizle bir bebek takımı ( tulum vs.) yollayın. Ama gitmeyin.Merhabalar,
Öncelikle belirtmek isterim ki bunca üzüntüden geçerken benim bu derdim çok saçma olacak ama maalesef hayatımı etkilediği için birilerine danışmak ve fikir almak durumundaydım. Çok üzgünüm evet benim derdim dertte değil belki bir çoğunuza göre ancak ikilemde kaldığım için hayatıma bir yön vermem gerekli
Kısaca anlatmak gerekirse dört kardesiz. Oldum olası ailem ile anlaşamıyoruz. Ya tartışırız ya uzaklasiriz ya da herkes bildiğini okur. Dolayısıyla ailevi bağlarım yok gibi bir şey. Sürekli kendimi yalnız hisseden kocaman bir bireyim. Benim bir buyugum ile yıllar icerisinde çeşitli sebeplerle kustuk barıştık kustuk barıştık.. Bu küskünler de kendisi her zaman beni kullandı, incitti, hor gördü ve hatta arkamdan farklı yüzüme farklı konuştu. Her defasında iyilik ben de kalsın dedim hastalık oldu ölüm oldu vb. Görüştük konuştuk. Çok yakın bir zaman da kendisi ile yine küsme noktasına geldik ve ben artık bu duruma tahammül edemediğim için yüzünü görmek sesini duymak dahi istemiyorum. Böyle bir insan ile ben nasıl aynı ailede yetişmiş inanın bilmiyorum. Ben ne kadar kendisi ile görüşmek istemesem de maalesef ortak sevinç ve uzuntulerimiz bizi bir araya getiriyor. İletişim kurmasam bile o negatif enerji beni etkiliyor ve bu saçma meseleleri düşünürken buluyorum kendimi. Bu kangren olmuş ilişki de nasıl bir yol izlemeliyim? Bu arada bir hafta önce bebeği doğdu görmeye henüz gitmedim gitsem mi? Gitmesem mi? Hediye altın mi almaliyim yoksa sıradan bir hediye mi? Siz olsanız ne yapardınız? Buraya kadar okuduysaniz gerçekten çok teşekkür ederim.
Bakın kendiniz diyorsunuz ölüm var diye ne kadar istemeseniz de o kaninizdan birisi.Gorusun kusmeyin mesafe koyun az gidin yinede görüşün.Merhabalar,
Öncelikle belirtmek isterim ki bunca üzüntüden geçerken benim bu derdim çok saçma olacak ama maalesef hayatımı etkilediği için birilerine danışmak ve fikir almak durumundaydım. Çok üzgünüm evet benim derdim dertte değil belki bir çoğunuza göre ancak ikilemde kaldığım için hayatıma bir yön vermem gerekli
Kısaca anlatmak gerekirse dört kardesiz. Oldum olası ailem ile anlaşamıyoruz. Ya tartışırız ya uzaklasiriz ya da herkes bildiğini okur. Dolayısıyla ailevi bağlarım yok gibi bir şey. Sürekli kendimi yalnız hisseden kocaman bir bireyim. Benim bir buyugum ile yıllar icerisinde çeşitli sebeplerle kustuk barıştık kustuk barıştık.. Bu küskünler de kendisi her zaman beni kullandı, incitti, hor gördü ve hatta arkamdan farklı yüzüme farklı konuştu. Her defasında iyilik ben de kalsın dedim hastalık oldu ölüm oldu vb. Görüştük konuştuk. Çok yakın bir zaman da kendisi ile yine küsme noktasına geldik ve ben artık bu duruma tahammül edemediğim için yüzünü görmek sesini duymak dahi istemiyorum. Böyle bir insan ile ben nasıl aynı ailede yetişmiş inanın bilmiyorum. Ben ne kadar kendisi ile görüşmek istemesem de maalesef ortak sevinç ve uzuntulerimiz bizi bir araya getiriyor. İletişim kurmasam bile o negatif enerji beni etkiliyor ve bu saçma meseleleri düşünürken buluyorum kendimi. Bu kangren olmuş ilişki de nasıl bir yol izlemeliyim? Bu arada bir hafta önce bebeği doğdu görmeye henüz gitmedim gitsem mi? Gitmesem mi? Hediye altın mi almaliyim yoksa sıradan bir hediye mi? Siz olsanız ne yapardınız? Buraya kadar okuduysaniz gerçekten çok teşekkür ederim.
Sizi çok iyi anlıyorum,çünkü aynı konumdayımKalabalık denecek bir aile olduğumuz için ben ne olursa olsun kardeşimdir deyip gitmek istemiyorum ama sürekli diğerleri kan bağımız var ne yapacaksın kardeşlikten mi sileceksin vb diyorlar. Anlamıyorlar zaten kardeşlik bu değil. Hiç görüşmek istemiyorum keşke farklı bir şehirde olsam ve hiç iletişim kurmasam. Tayin bile düşünüyorum bu yüzden.
Gecistiriyorum ben de geçiştirmeye devam öyleyse..Herkes herşeyi bilmem zorunda değil ki.
Sorduklarında iyiler bir sorun yok diyip geçiştiriyorum.
Yaptığımın çok doğru olduğunu düşünmüyorum. Birbirine bağlı her durumda yanımda olan bir ailem olsaydı keşke.
5 yıldır görüşmüyorum. Küçük oğlum 7.5 yaşında ve teyzelerini tanımıyor güzel mi değil ama yapacak bişey yok.
Aradıklarında eşim bak pişman oldular sende uzatma artık dedi.
Pekii ya benim yaşadıklarım dedim.
Şimdi affedersem bana yazık değil mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?