Eşi çocuk isteseydi çaba gösterirdi. Ortada sorun var görmüyor musunuz? Tek tarafın istemesiyle çocuk yapılmıyor, yapılsa da sen istedin bak o zaman diyen ilgisiz ebeveyni oluyor. Aşılama tüp bebek bunlar para istiyor. Adam daha fazla masraf istemiyor olabilir mi? Yani bir taraf çok istiyorken diğer taraf olursa olur olmazsa olmaz napalım kafasındaysa bebek olmaması daha hayırlı geliyor bana. Ya da anlaşıp yolları ayırmak gerek. Kimsenin annelik babalık hakkı elinden alınmamalı. Paşalar 60 yaşında bile baba olabiliyor. Ben yerinizde olsam ablamla da bu samimiyetim olsa konuşurdum. Kocası niye isteksiz mesela, ilişki mi istemiyor, çocuk mu istemiyor? İkisi de farklı ve ayrı ayrı önemli.
Bu arada benim çocukların arasında da iki yaş var. Klasik, korunurken olduculardanım ama biz anne baba olarak hemen sevindik hiç karalar bağlamadık. Şartlarımız gayet uygundu, çocuk daha doğmadan planı programı yapabildik. Anne baba istiyorsa, maddi manevi yeteceklerine inanıyorsa yapılabilir. Bana göre de birinci büyüdükten rahata erdikten sonra asıl o zaman ikinci zor. Uyku yemek saatleri aynı, oyuncak desen hep 0-3 yaş alınıyor. Büyüğe ders yaptırırken küçük ağlayıp rahatsız edemiyor ikisi de oyun çocuğu bebeği. Evet basit gibi anlatıyorum çok zor dönemlerim oldu ama hepsi ilk çocuk zamanıydı. İkincide daha tecrübeli olunduğu için panik olunmuyor. Akşam yataklarına koyunca karşılıklı ağlayıp birbirlerinin sesinden rahatsız oluyorlar, pes edip uyuyorlar. Büyük çocuğum bezden çıkıp kreş anasınıfı yaşına gelseydi asla tekrar çocuk istemezdim. Kimseden de yardım vs istemedik, biz yaptık biz baktık.
Ablamın çocuğu olmuyor diye ben ikinciyi yapamıyorum u da doğru bulmuyorum. Sadece siz söz konusu değilsiniz, eşinizin de söz hakkı var. Görümcenizin çocuğu olmasaydı ve eşiniz size başka çocuk yok deseydi ne hissederdiniz? Benim ablamın da çocuğu yok, iki kızımı tepesinde gezdirdi. Dur demesen durmuyor, çocukların gözlerinin içine bakıyor bir şey istesinler de teyzeleri koşsun alsın diye. Her şeyim yeğenlerimin diyor.
