Bağışlayın lütfen
Ama bu yoğun empatik sempatik düşünceler bana kibir gibi geliyor.
Ablanız şu an kendisinin çocuğu olmadığı için üzülüyor olabilir. Bu insani bir hal. Normal
Başkasının çocuğu olmasına (sizin veya dünyada milyarlarca insanın çocuğu olmasına ) üzülmesinin adı haset hali. Bende yok onda da olmasın.
Ablanız haset biri mi ?
( hasette bir biçimde elde edilemeyen, bizim değil de başka insanların sahip olduğu özelliklere, varlıklara, yaradılış özelliklerine karşı bir miktar kin ve nefret var
Kıskançlık mesela böyle değil. Kıskançlıkta bir kişiyi ya da şeyi kimselerle paylaşamama, onu kendine saklama, kendine kısma var. )
Zaten bir bebeğiniz var. Başka bebekleriniz olup olmaması konusunda ablanıza duyduğunuz empati gereğiyle geliştirdiğiniz hassasiyetin belki ablanızla ilgisi yoktur. Belki sadece sizinle ilgilidir.
Ablanız çok genç. Henüz 3 yıl evlilik. Üzülmek kendinize kızmak yerine ona destek olmak istiyorsanız, olanlara değil, isteklerine odaklanması konusunda Maddi ve manevi destek olabilirsiniz tıbbi süreçte. Bir daha bir daha denemesi konusunda motive edebilirsiniz.
Her 8 saniyede bir bebek doğuyor. Mucize değil. Siz Anne olduğunuz için daha fazla özel daha fazla başarılı değilsiniz. Ablanız anne olmadığı için daha az özel veya başarısız değil. En büyük destek bu gerçeğin bilincinde olabilmek
️