- 11 Haziran 2010
- 7.705
- 13.974
-
- Konu Sahibi elifak0106
- #21
Annemle kardeşlerim de görüşmüyor. Önceden ben memleketten uzakta olduğum için gittiğimde görüşüyorduk.
Annemle kardeşlerim de görüşmüyor. Önceden ben memleketten uzakta olduğum için gittiğimde görüşüyorduk.Aile buluşmalarını nasıl yapıyorsunuz peki?
Anladım, sizinki toplu bir karar olmuş bu noktada sevindim adınıza. Ben ailede tek iletişimi kesen olarak zorlanıyorum biraz, herhalde zamanla alışırımAnnemle kardeşlerim de görüşmüyor. Önceden ben memleketten uzakta olduğum için gittiğimde görüşüyorduk.
Çok şaşırdım ortanca olmasına. O zaman neden siz olmasanız daha çok para kalacağını düşünüyor ki kendisi olmasa en büyüğünüze kalacaktı bütün para. Değişik bir kişilikmiş. Sınırınızı çizin aşamasın.bizde kendisi ortanca. elbette sizin dediğiniz örnekler de olabilir ama benim ailem adaletli davranır çoğunlukla. Benzer sıcaklık ve yakınlık kurduklarını düşünüyorum.
Bizimkinin tamamen kişiliği. Onun hayatını gözden geçirdiğimde hep bi çatışma kaos ve gerginlik hakim. Rahat, mutlu, keyfine bakarken çok az hatırlıyorum onu. Sürekli takıntıları ve kendisi hayata devam ediyor
Benim ablam benim çocukluğumu mahvetti, annemin de bütün hayatını, kadını 40 yaşında tansiyon hastası yaptı sinirden, anneme defalarca sil hayatından dedim annem evlat silinmiyor dedi. En son yaptıkları bardağı taşırdı şimdi hiçbirimiz görüşmüyoruz. Aynen o da huzursuz, hiç kimse ile anlaşamaz, uzun soluklu bir arkadaşı yoktur, hayatı çıkar üzerine, iyilik bilmez, bencil.Anladım, sizinki toplu bir karar olmuş bu noktada sevindim adınıza. Ben ailede tek iletişimi kesen olarak zorlanıyorum biraz, herhalde zamanla alışırım
Belki o da buraya üyedir. Linçlensin de okusun görsün diye mi yazdınız anlamadım mi. Buralar da bir tuhaf oldu. Okuyup okuyup hey Allahım ne dertler var diyorum.
benim de abim 11 yaş büyük çok benzer sorunları yaşıyoruz. ben artık görüşmüyorum ve ona karşı asla susmuyorum. bazen çok ilgilidir her şeyime koşar durup dururken yanaklarımı sever sarılır öper bazen de öyle fenalıklar yapar ki nefret ediyorum. çocukken beni oldukça severdi aslında sürekli bir yerlere götürürdü. o üniversitede başka bölüm okumak istedi tarih ailem de izin vermedi meslek öğrensin istedi uçak teknisyeni olduğu için 2 yıllık bölüme gönderdi onu da bitirmedi. ailemin onu saçma sapan yönlendirmeleri bana olmadı diye burnumdan getiriyor.
Benim ablama benziyorişte öyle biri :) insan şaka olmasını dileyerek gülüyor karşısında
Ne yazık ki birebir olmasa da benzer durumları ben de yaşıyorum ablamla . Sülalede görüştüğü bir ben kaldım. O da ben alttan aldığım için . Ben de görüşmesem intihar etmekle tehdit eder. Yukarı tükürsen bıyık aşağı tükürsen sakal. Ben nihayetinde bir çözüm bulamadım kangren olarak hayatımın içinden delip geçiyor öyle işte.arkadaşlar merhaba. bu aralar zihnimde çözemediğim bir duygusal sürecin içerisindeyim. bu düşünceden kurtulamıyorum.
ablamla aramda on iki yaş var. çocukluğum boyunca bana iyi bi abla olmadı, bence olmak da istemedi. sık sık azarlamaları, sadece ondan yaşça küçük oldugum için ona itaat etmemi isteyen tavırları, ayakçısıymışım gibi davranışları, okul harçlığımı elimden almaları, hiçbir eşyasını paylaşmak istememesi, hakkımda öğrendiği çocuk aklımızla olan gizli bilgileri anneme yetiştirmeleri, duygusal olarak asla destek olmaması ile bir çocukluk geçirdim. büyüdükçe yükü arttı. her sorununda beni ayakçısı gibi görmeye başladı. sosyal sorunlarını üzerimden çözmeye çalıştı. kendi düşünceleri ile diğer aile üyelerini yönlendirmem için manipüle etmeye çalıştı. çöp kovası gibi davrandı bana. hiç sevgi dolu davranmadı, mizacı da öyle değil ama sevgi ve saygıya dair hiçbir davranışı yok zihnimde. zaten çocuklukta iyi anlaşamazdık, yaşça büyük olması sebebiyle ailem de beni aşırı savunmazdı. ancak makul insanlardır ebeveynlerim.
iki kardeş bambaşka iki insanız. nasıl kardeşiz diye sık sık düşünüyorum. o takıntılı, soğuk, duygusuz yani büyük sevinçleri ve hüzünleri olmayan, materyalist, kindar, içe dönük, sık sık birileri ile problem yaşayan biri. bense daha rahat, arkadaş aile ilişkileri iyi, neşeli, sevgimi göstermekten hiç çekinmeyen biriyim. biraz kendimi övmüş gibi oldum ama, öyle görüyorum.. bundan bir sene öncesine kadar ite kalka sürüyordu, ben tepkisiz kalıyor, hayatımla ilgili bilgi vermiyor, onun anlattığı kadarını dinliyor, aile toplantılarında uyumlu davranıyordum. sürekli beklentileri ve talepleri olan ancak kendi kardeşine ve aile üyelerine karşı aşırı bencil biri. hayatı almak üzerine kurulu. hep bi ajitasyon. otuz yıllık kardeşiyim bir tane hediyesini görmedim. yürekten tebriğini görmedim. fakülteden mezun oldum, işe başladım, ayrı eve çıktım, evlendim, ev düzdüm. hepsinde el gibiydi. yaptığı en samimi davranış durumlar ile ilgili alaycı şakaları oldu
AMA BİR EŞİK VARDI VE BU İLİŞKİDEN MUTSUZ OLDUGUMU FARK ETTİM.
yaş farkımız sebebiyle ben ergenlik sonlarındayken o evlendi. çocuğu oldu. çocuğuyla çok iyi anlaşırım, beni çok sever. ama fark ettim ki ilişkimizde kendisi hala bana her şeyi söyleyebilecekmiş gibi davranıyor. sınır tanımıyor. evliliğim, kayın ailem, giyimim, konuşmam hakkında birçok olumsuz yorum yapabiliyor. en son çıkıştım, üslubunu düzeltmesini söyledim ve mesafe koydum.
ancak maalesef aile içinden biri olunca bunu korumak ve toplu ortamlarda bir arada olmak çok zor oluyor. onun olduğu yerlere gitmek istemiyorum. böyle biri arkadaş ortamımda olsa ikinci bir kahveyi kendisiyle asla içmezdim. ama bir ömür bu bağı taşımak bana zul geliyor..
benzer durumlar yaşayanlar nasıl bir çözüm buldu merak ediyorum.
Rica ederim ne demek herkes bir şeylere yorum almak ve yorum yazmak için bu foruma üye sonuçta. Buraya yazarken olumlu olumsuz tüm yorumlara saygı duymayı göz önünde bulundurmakta fayda var. Şükürler olsun ki vah vah vah denecek büyük dertlerim yok çünkü eşime, dostuma, ablama, kardeşime azılı düşmanım muamelesi yapıp kafama takıp kendimi öven onlara da hakaret eden yorumlar yazmıyorum. Pozitif bakıyorum pozitif görüyorum. Umarım feraha kavuşursunuz sorununuzun üstesinden gelirsiniz, sevgiler….hayır buraya üye olmadığına ve takip etmediğime emin olduğum için yazdım. kafama taktım ki sorun olarak görüyorum. sizin dertleriniz daha büyük demekki vah vah. illa kayınvalide görümce kocam beni aldatıyor diye mi konu açmak gerekiyor? teşekkürler yorumunuzdan ötürü.