Konuya nereden başlarım bilemiyorum ağlamaktan gözlerim şişti :-(
Abim daha önce bir evlilik yaptı, anlaşamadılar ve ve 7 yıl önce ayrıldı.
Müşterek çocuklarına annem hem babalık hem annelik yaptı çünkü birsüre sonra ikiside evlendi.
Hakim çocuğu ikisinede vermedi.
Ya çocuk yuvası, ya annemdi seçenek.
Yıllardır başka şehirde yaşıyor abim 2. Eşi ve çocukları geriye bıraktığı yavrusu da anneme anne diyor biz okutup büyütüyoruz. Ve onu hiç affedemedim..
2. Eşi de hiç sevmediğimiz uzaktan bir akrabanın kızı..
Abimle kaçmadan sadece 1 hafta önce evden çıkamıyorum gelip beni çıkar sevgilim bekliyor demişti ve beraber çocuğun yanına gitmiştik düşünün.
1 hafta sonrada duyduk ki abimle kaçmış. Günler aylar yıllar derken 2 çocukta ondan olmuş.
Bize 16 saat uzaklık bir şehire yerleşmişler biz ne çocukları ne kendilerini gördük...
Annem dönem dönem hediye kolileri hazırlar yollardı torunlarına yelekler işler ceplerine para koyar yollardı onlara..
Tam 4 gün önce gece telefon çaldı arayan abim.. ilk defa ağladığını duydum ki babam öldüğünde bile ağlarken görmedim onu. Kaynı içmiş ve dövmüş..
O kızgınlık ve can havliyle yaşadığımız şehre biletini almış ve geldi..
Ertesi sabah eşi annemi aramış, annemde buna hakkınız yoktu diyince o..pu sen kimsin karışıyorsun diyip teli yüzüne kapatmış..
Velhasıl artik açılan yara daha da büyük, çok kızgınım arayıp ağzıma geleni saymak istiyorum ama diyorum ya sonra? Bu işin sonu nereye varır. Geride kalan 2 çocuk daha...
Bugün abim ilk defa evime geldi, elinde meyve getirmiş yigenime yarasın dedi karnımı öptü..
Ona hala çok kızgınım ama şimdi her dolabı açıp meyvelerini gördükçe kalbim ağrıyor ya çocukları açsa ? Kızın ailesi yanında ama benim neden içimin acısı dinmiyor. Görmediğim çocuklar için ağlıyorum saatlerdir...
o cocuk cok sanskiymis ki anneniz siz varsiniz ama anne baba yerini tutar mi hic 
