9 yaşındaki kızım ve babası

Uzun ve yorucu bir süreçten sonra eşimden boşandım, bu süreçte ben ne kadar dışında tutmaya çalışsamda kızım da nasibini aldı yaşananlardan…
Şimdi babasını görmek istemiyor, beni hiçbir konuda üzmez, çok naif bir çocuk ama bu konuda o kadar net ve katı ki kendi doğurduğum çocuk beni şaşkınlık içinde bırakıyor…
Babası da görmek istiyor, zorla olmasın ikna etmeye çalışayım diyorum olmuyor, benim babam yok diyor başka birsey demiyor..
Bu süreci yaşayan bana yol gösterecek arkadaşlar var mı?
Şimdiden teşekkür ederim

idildil .!.:

Uzun ve yorucu bir süreçten sonra eşimden boşandım, bu süreçte ben ne kadar dışında tutmaya çalışsamda kızım da nasibini aldı yaşananlardan…
Şimdi babasını görmek istemiyor, beni hiçbir konuda üzmez, çok naif bir çocuk ama bu konuda o kadar net ve katı ki kendi doğurduğum çocuk beni şaşkınlık içinde bırakıyor…
Babası da görmek istiyor, zorla olmasın ikna etmeye çalışayım diyorum olmuyor, benim babam yok diyor başka birsey demiyor..
Bu süreci yaşayan bana yol gösterecek arkadaşlar var mı?
Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

su surecte kızınız ıcın bır uzmandan destek alıyorsunuzdur
doktor ne onerıyor ?

sebebi nedir peki, üzüldünüz mü, aldatıldınız mı, şiddete mi uğradınız? Çocuk belki annesini üzen babası da olsa görmek istemiyordur.

nscckts .!.:

su surecte kızınız ıcın bır uzmandan destek alıyorsunuzdur
doktor ne onerıyor ?

Genişletmek için tıkla...

Evet bir süre yardım aldık, şuan almıyoruz, babaya karşı öfke dolu olduğunu, bu sürecin doğal akışına bırakılmasını, öfkesinin dinmesini beklemeyi, bu süre zarfında babasıyla benim iyi ilişkiler kurmamız gerektiğini söyledi ama bunun imkanı yok..

9 yaş çocuklar boşanmanın tam olarak ne olduğunu kavramak için aşırı ortada ve tehlikeli bi yaş.. umarım bir pedagog desteği alıyorsunuzdur..
almıyorsanız acil bir şekilde almalısınız..

bu arada aşırı muğlak yazmışsınız.. 9 yaşındaki bir çocuk babasından nefret edebilecek ne yaşadı onu detaylıca anlatırsanız daha sağlıklı yardım etmeye çalışalım..

Cok fazla olaya şahit olduysa bu şekilde davranması bir tarafa mesafe koyması normal olan çocuklara oluyor sözünde anlatılmak istenen bu işte... Bence uzerine gitmeyin küçükte olsa onunda biraz zamana ihtiyacı var durumu kabullenmesi için biraz zaman verin ona.

MissCherryBlossom .!.:

sebebi nedir peki, üzüldünüz mü, aldatıldınız mı, şiddete mi uğradınız? Çocuk belki annesini üzen babası da olsa görmek istemiyordur.

Genişletmek için tıkla...

Farklı bir süreçti, aldatılmadım, şiddette görmedim ama bunların hepsini birden yaşasam bu kadar yıpranmazdım belki
Çok mutsuz oldum, yalnız kaldım vs..
Kızımın pedagoga söylediği “biz çok mutluyduk, babam bizi bıraktı gitti, onu istemiyorum”

Bir uzmandan yardım almışsınız zaten onun dediğini yapın belki gerçekten zamanla geçecek bir durumdur

Bir süre sessiz kalınsa bu süreçte. Çünkü sürekli aynı teklif ters tepebilir.

idildil .!.:

Farklı bir süreçti, aldatılmadım, şiddette görmedim ama bunların hepsini birden yaşasam bu kadar yıpranmazdım belki
Çok mutsuz oldum, yalnız kaldım vs..
Kızımın pedagoga söylediği “biz çok mutluyduk, babam bizi bıraktı gitti, onu istemiyorum”

Genişletmek için tıkla...

Yani şu durumda çocuğu çok da haksız bulmadım açıkçası

MissCherryBlossom .!.:

Yani şu durumda çocuğu çok da haksız bulmadım açıkçası

Genişletmek için tıkla...

Çok acı ama kızım babasının yokluğunun daha iyi olduğunu söylüyor, ne olursa olsun babası diyorum
Beni çocuğumla görüştürmüyor gibi bir tavır oluşsun istemiyorum, kızıma dil döküyorum bazen nuh diyor peygamber demiyor, zorla mı göndermem gerek bilmiyorum normalde o kadar iyi kalplidir ki kızım, nasıl bu kadar soğudu anlamadım, asla babası hakkında konuşmadım. Benimde kafam allak bullak oldu, normalde arkadaşlarım benden akıl alır, benim aklım bana yetmez oldu..

idildil .!.:

Çok acı ama kızım babasının yokluğunun daha iyi olduğunu söylüyor, ne olursa olsun babası diyorum
Beni çocuğumla görüştürmüyor gibi bir tavır oluşsun istemiyorum, kızıma dil döküyorum bazen nuh diyor peygamber demiyor, zorla mı göndermem gerek bilmiyorum normalde o kadar iyi kalplidir ki kızım, nasıl bu kadar soğudu anlamadım, asla babası hakkında konuşmadım. Benimde kafam allak bullak oldu, normalde arkadaşlarım benden akıl alır, benim aklım bana yetmez oldu..

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten anlayamıyor musunuz ?
Kızınız ihanete uğramış hissediyor , 9 yıllık ömründe güvendiği , aşık olduğu , onu herseyden koruyacağını düşündüğü adam tarafından terk edilmiş hissediyor , bu hissettikleri çok normal , hiçbir şeye zorlamayın , sakince anlatın , durumunuz varsa iyi bir pedagogdan destek alın , zorla güzellik olmaz , sakince yavaşça babasının onu terk etmediğini , sorunun karı koca arasında olduğunu anlatın yoksa o öfkesi hiç dinmez babaya

idildil .!.:

Uzun ve yorucu bir süreçten sonra eşimden boşandım, bu süreçte ben ne kadar dışında tutmaya çalışsamda kızım da nasibini aldı yaşananlardan…
Şimdi babasını görmek istemiyor, beni hiçbir konuda üzmez, çok naif bir çocuk ama bu konuda o kadar net ve katı ki kendi doğurduğum çocuk beni şaşkınlık içinde bırakıyor…
Babası da görmek istiyor, zorla olmasın ikna etmeye çalışayım diyorum olmuyor, benim babam yok diyor başka birsey demiyor..
Bu süreci yaşayan bana yol gösterecek arkadaşlar var mı?
Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Acaba siz veya sizin ailenizden çevrenizden birileri çocuğun yanında babayı kötülüyor çocuk da bunları duyuyor olabilir mi?

Mesela şöyle çocuklar genelde oyun oynarken veya ders çalışırken sanki o ilgilendiği şeye çok odaklanmış gibi görünüyor ama etrafında konuşulan herşeyi duyuyorlar...

Bu tür konuşmalar olduysa etkilenip babadan nefret edebilir. Ama bu durumlar genelde kız çocuklarında geçici oluyor.

Yine kızınızı karşınıza alarak sanki o da çok büyük biriymiş gibi davranarak onu dinleyerek konuşun. Onu benimsediğinizi görüşlerine her zaman saygı duyduğunuzu ama bu durumda baba olunca onun da babasını anlamasını biz ayrılsak da baban senden asla ayrılmaz çünkü o sana çok değer veren çok seven bir baba olarak anlatın...

Gerekirse bir uzmanına götürün...
Belki babası veya baba tarafı sizi kötülüyorsa da görüşmek istemeyebilir. Bunu da siz üzüleceksiniz diye size anlatamayabilir...
Belki uzmanına nedenlerini anlatabilir...

Bu konuyu baba ile de görüşün sizin hakkinizda ne kendi nede bir başkasına laf söyletmesin...

idildil .!.:

Çok acı ama kızım babasının yokluğunun daha iyi olduğunu söylüyor, ne olursa olsun babası diyorum
Beni çocuğumla görüştürmüyor gibi bir tavır oluşsun istemiyorum, kızıma dil döküyorum bazen nuh diyor peygamber demiyor, zorla mı göndermem gerek bilmiyorum normalde o kadar iyi kalplidir ki kızım, nasıl bu kadar soğudu anlamadım, asla babası hakkında konuşmadım. Benimde kafam allak bullak oldu, normalde arkadaşlarım benden akıl alır, benim aklım bana yetmez oldu..

Genişletmek için tıkla...

O ne söylerse söylesin babasını mutlaka ozluyordur. Kızımda başta çok tepkiliydi. Ben asla karışmadim ilişkilerine. Ben iyi bir anne olmaya çalıştım sadece. Ama.babasinin kötü olmadığını ne olursa olsun onun babası olduğunu söyledim. Hala da derim hayatta hepimiz çok sevilecek kadar şanslı değiliz. Ki babainin sorunu cidden buydu. Şimdi mesafeli olsa da bir ilsikileri var. Birbirlerini arıyorlar beraber vakit geçiriyorlar falan filan.

Ben siz veya bir baskasinin farkinda olarak veya olmayarak çocuğun yaninda babasini kotuledigini düşünüyorum.. kızınız bu bosanmanin sadec sizin kari koca iliskinizin bitmesi olarak değil babasinin kendini de rerk etmesi olarak algilamis. Tam da cocugunuzun yaslarindaydim annemle babam bosandiginda. Tüm cocuklugum annemle anneannemin babami kotulemelerini dinlemekle geçti. Babam da kusursuz değildi bir sürü hatasi vardı ama bu yaşta tüm bunları bilmek benim için çok ağırdi. Babama ve onun tum sulalesine öfke duyarak büyüdüm. Kızınızla babasının iliskiñerinin tamamen kopmasini istemiyorsaniz, öfkeli ve travmali bir hayat gecirmesini istemiyorsaniz bosananin sadece ikiniz olduğunu, babasının Kızınızi terk etmedigini sizden duymali. Zamanla ofkesi dinecektir.

idildil .!.:

Uzun ve yorucu bir süreçten sonra eşimden boşandım, bu süreçte ben ne kadar dışında tutmaya çalışsamda kızım da nasibini aldı yaşananlardan…
Şimdi babasını görmek istemiyor, beni hiçbir konuda üzmez, çok naif bir çocuk ama bu konuda o kadar net ve katı ki kendi doğurduğum çocuk beni şaşkınlık içinde bırakıyor…
Babası da görmek istiyor, zorla olmasın ikna etmeye çalışayım diyorum olmuyor, benim babam yok diyor başka birsey demiyor..
Bu süreci yaşayan bana yol gösterecek arkadaşlar var mı?
Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Siz neden kafaya takıyorsunuz ki?Bırakın babası bir şeyleri telafi etmeye çalışsın.Çocugu zorlamayın.Ne zaman isterse o zaman görüşsün.Biyolojik olarak babası olsa bile çocuğa iyi gelmiyorsa,çocuk onunla görüşmekten mutlu olmuyorsa zorlamayın.Madem çocuğunu bu kadar seviyor,özlüyor,düşünüyordu annesini üzmeseymiş.Anne de huzurla evinde çocuğunu buyutseymis.Yanındayken yüzüne bakmazlar,bosaninca çocuk kıymetli olur nedense.Cocugun aklı erip,kendi kararlarını verinceye kadar üstelemeyin.O ne zaman görmek,görüşmek için hazır hissederse o zaman görüşür.Babasi da bi zahmet sabretsin.Cocugun suyuna gitsin.Bu kez de o fedakarlik yapsin.

TheQueeninthenorth .!.:

Ben siz veya bir baskasinin farkinda olarak veya olmayarak çocuğun yaninda babasini kotuledigini düşünüyorum.. kızınız bu bosanmanin sadec sizin kari koca iliskinizin bitmesi olarak değil babasinin kendini de rerk etmesi olarak algilamis. Tam da cocugunuzun yaslarindaydim annemle babam bosandiginda. Tüm cocuklugum annemle anneannemin babami kotulemelerini dinlemekle geçti. Babam da kusursuz değildi bir sürü hatasi vardı ama bu yaşta tüm bunları bilmek benim için çok ağırdi. Babama ve onun tum sulalesine öfke duyarak büyüdüm. Kızınızla babasının iliskiñerinin tamamen kopmasini istemiyorsaniz, öfkeli ve travmali bir hayat gecirmesini istemiyorsaniz bosananin sadece ikiniz olduğunu, babasının Kızınızi terk etmedigini sizden duymali. Zamanla ofkesi dinecektir.

Genişletmek için tıkla...

Zaten benim sorunum bu , ben ve ailem asla babası hakkında konuşmadık, ben her seferinde olanların seninle alakası yok, baban benden ayrıldı senin çok seviyor demekten dilimde tüy bitti, bayramda babasını görmek istemedi , annem saatlerce dil döktü, biz bu kadar olumlu konuşurken verdiği bu tepki beni şaşırtıyor zaten…

idildil .!.:

Zaten benim sorunum bu , ben ve ailem asla babası hakkında konuşmadık, ben her seferinde olanların seninle alakası yok, baban benden ayrıldı senin çok seviyor demekten dilimde tüy bitti, bayramda babasını görmek istemedi , annem saatlerce dil döktü, biz bu kadar olumlu konuşurken verdiği bu tepki beni şaşırtıyor zaten…

Genişletmek için tıkla...

O halde eski eşinizin kizinizin suyuna gitmek ve ona zaman tanimaktan başka çaresi yok. Kizinizin üstüne hiç gitmeyin derim. Siz zaten ustunuze duseni yapiyorsunuz. Baba da sabırlı bekleyip fedakarlik gosterecek. Elbet gercegi kavrayacaktir

Kızın çok zekiymiş. Valla benden bile akıllı ben olsam hemen yumuşardım. Çocuk haklı. İnsan ilk olarak ailesiyle güven duygusunu öğrenir. Baba olacak kişi yarı yolda bırakmış.
Ben olsam hayatta çabalamam. Bırak babası uğraşsın.

Ben, bebek kategorisinde degerlendirildikleri zaman bosandigima şükrediyorum. Oyleyken bile oğlumda çok zorlandım. Baba figürünün evden gitmesi,onun da bizim de ayrı evlerimiz olduğunu benimsetmeye çalışmak aylarimizi aldı diyebilirim. Kekin kakaolu kısımlarını ayırıp bu babanın diyordu,her kapı çaldığında gözlerini kapıya dikiyordu,uyku saatlerinde baba diye mizirdaniyordu. Şuan alıştılar. 9 yaş ergenliğin bir adım önündeki yaş,haliyle iyi kötü ayırt edebilme yetisini de kazandıkları yaş. Allah yardımcınız olsun,bence pedagog desteğine devam edilmeli. Ayrıca siz anneyseniz o da baba. Biraz da o düşünüp çözüm yolu bulmalı,herşeyi siz halletmeye çalışmayın