- 17 Aralık 2015
- 26.682
- 48.655
- 598
- Konu Sahibi iyikiamaiyiki
-
- #61
Yok artikBilemedim ya. Benim kizim 3.5 yasinda suan 9 yasinda gormedigim bir sekilde oynamaya gidebilirmi emim olamadim. Devir o kadar kotu ki heralde o yasa çip falan takarim cocuga.
Hangi durumlarda hayır diyorsunuz bilmiyorum ama gereksiz yere hayır demek de çok yanlışmışHayır, aksine sürekli hayır diyen ve yaptıklarının karşılığında ceza veren biriyim
9 yasimda bende kalıyordum ama o zaman ki toplumla simdi ki bir degil ki. Simdi ortalik sapik dolu.Yok artik
9 yasimdayken annem işe gidiyordu beni evde birakip, abim sabahci ben oglenciydim tek basima kaliyordum okul saatine kadar.
Kapida falanda tek basina oynar o yaşta cocuk gel sana cikolata alayim yaşı çoktan gecmis oluyor zaten.
Bu kadar sorunu olan bir çocuğu nasıl doktora götürmezsiniz? Gerekirse ek iş yapacaksınız, ama o doktora gidilecek yani, çocuğun buna ihtiyacı var belli.9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.
Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Yazdıklarımı okusaydınız, daha önce psikolog ve psikiyatr a götürdüğümü bilirdinizBu kadar sorunu olan bir çocuğu nasıl doktora götürmezsiniz? Gerekirse ek iş yapacaksınız, ama o doktora gidilecek yani, çocuğun buna ihtiyacı var belli.
Ayrıca ücretsiz pedagog hizmeti de veriliyor belediyeler tarafından sanırım, 9 senedir sorunlu olan çocuk için bu imkanı bir kez olsun denediniz mi?
Allah Allah devlet hastanelerinde de çocuk psikologlari var oraya götürün. Artik düşünüyorum cocukken cok kolaydım ben de ama ergenligim cok zordu. Belki sizin de ergenliginiz kolay geçer9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.
Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Soylediginiz bana black mirror dizisinin bir bolumunu hatirlatti. Anne kizina cip takip her yaptigini takip ediyor ama sonu farkli yerlere gidiyor.Bilemedim ya. Benim kizim 3.5 yasinda suan 9 yasinda gormedigim bir sekilde oynamaya gidebilirmi emim olamadim. Devir o kadar kotu ki heralde o yasa çip falan takarim cocuga.
Belki o zaman da doluydu ama biz duymuyorduk.9 yasimda bende kalıyordum ama o zaman ki toplumla simdi ki bir degil ki. Simdi ortalik sapik dolu.
Tam yazacaktim gerek kalmadi kesinlikle cocugun yaşına ve sevdigi bir etkinlikte meşgaleye ihtiyaci var .Belki inatlaşan çocuğunuz değil de sizsinizdir. Bunu yargılamak için yazmıyorum. Bazen hayır demek ve net sınırlar çekmek yerine çocuğun ilgisini başka r yere yönlendirmek gerekir. Üzerinde negatif bir baskı hissediyordur belki. Her gün o enerjiyi atacak bir spora, dansa vs ihtiyacı vardır. Her şeye hayır denip cezalandırıldığı için istediklerini yapmanın başka bir yolunu arıyor. Dikkatini buradan uzaklaştırın. Bir hobi, meşgale, spor vs yaptırın. İkinizin de dikkati başka bir yerde olsun ki inatlaşmayın.
Vardı tabikide simdiki gibi resimler paylasilmiyordu ki instada falan mahalle arasında konusulduguyla kalıyor.gerci simdide konusulsa Ne olacaktı sanki kanun sapiklari koruyor.Belki o zaman da doluydu ama biz duymuyorduk.
Sosyal medya yoktu vs.
Inan tek degilsin benimkilerde rüşvetle çalisiyor simdikiler susuz goturur susuz getirir.Son yazdığınızı ben çok uyguluyorum. Mesela yemeğini yemezsen , sevdiğin çizgi filmi izleyemezsin gibi… Eşim de bana tepki gösteriyor “çocuğu neden tehdit ediyorsun?” Acaba yanlış birsey mi yapıyorum diye düşünüyorum
Bizim oğlan da bir tık öyle, zor bir çocuk maalesef.Allah yardımcımız olsun,geçecek buyuyecekler inşallah,rabbim daha kaldıramayacağımiz dert vermesin9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.
Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Mutlaka bir uzmana danışın!! Bazen cezalandırma yerine ödüllendirmenin faydası olabilir. Beliki kızının davranış "bozukluğu" var. (nacizane fikrim..tabiki anlattıklarınız yeterli değil..ama inatlaşma ve sen üzülünce üzülmeme gibi davranışları otizm benzettim..yani insanların mimiklerini anlamakta zorlanırlar ve nasıl davranacaklarını bilmedikleri için inatlaşma gibi tutumları olabilir..ben yaşadım) ama tabiki tamamiyle test edilmesi gerekir bir uzman tarafından!9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.
Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?