- 11 Eylül 2020
- 2.203
- 560
- 73
- Konu Sahibi iyikiamaiyiki
-
- #1
Devlet hastanelerinden ilgili bölümden randevu alin. Kolay degil bi anne olarak. Yıpranmışsınız cok.destek almak şart.9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.
Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Hayır, aksine sürekli hayır diyen ve yaptıklarının karşılığında ceza veren biriyimYumuşak huylu ve hayır diyemeyen bir insan olduğunuzu düşünüyorum. Doğru mu?
Devlet hastanelerinde çocuk ve ergen psikiyatri bölümü var oraya götürebilirsiniz.9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.
Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Çocuğunuz küçükken de böyle miydiniz? Yanlışlıkla bardak kıırsa çorba dökse yine böyle mi yapıyordınuzHayır, aksine sürekli hayır diyen ve yaptıklarının karşılığında ceza veren biriyim
Amin saolun, inanın çok zorlanıyorumKıyamam ya.
Bütçenizi toparlayıp psikoloğa götürürsünüz inşallah.
Belli ki hem sizin hem evladınızın yardıma ihtiyacınız var.
Allahım kolaylık versin inşallah.
Evet haklısınız, ama şu dönem inanın hiç olmadığı kadar maddi sıkıntı çekiyoruz. 2 ay kadarda böyle gidicekÖyle ya da böyle bu çocuğu bir uzmanın görmesi gerekiyor. Devlet bu işi ücretsiz sağlıyor mu bilmiyorum ama böyle bir durumda olsam en azından bir kaç seans ne oldugunu anlayana kadar götürürdüm doktora. Belli ki problemi var. Bugün veremem dediğiniz 200 liradan olmak yarın başınıza daha beter işler gelmesinden iyidir. Gerekirse borç alın, kredi çekin, satın savın ama çocuğu biri görsün derim ben.
Çok yıprandım. Hiç tahammül edemiyorum. Neden böyle bu çocuk diye düşünmekten kafayı yicem artık. Sürekli anlatıyoruzda ama yok birşeyler eksik kalıyorDevlet hastanelerinden ilgili bölümden randevu alin. Kolay degil bi anne olarak. Yıpranmışsınız cok.destek almak şart.
Çözümsüz kalınan noktada psikologlar devreye giriyor zaten. Onlar niye var, bizlere yol göstermek icin. Kendinizi de suclamayin. Çünkü doğuştan getirdikleri özellikler de var cocuklarin.Çok yıprandım. Hiç tahammül edemiyorum. Neden böyle bu çocuk diye düşünmekten kafayı yicem artık. Sürekli anlatıyoruzda ama yok birşeyler eksik kalıyor
Hayır bu tarz şeylere kızmamÇocuğunuz küçükken de böyle miydiniz? Yanlışlıkla bardak kıırsa çorba dökse yine böyle mi yapıyordınuz
Hepsini gectim de 9 yasinda ki cocuk nasil sizden habersiz baskalari ile birebir temasa gecip para isteyip alisverise gidebiliyor.9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.
Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Çocuğa sürekli hayır demek de doğru bi şey değil. O zaman mecbur kalır yalan söylemeye veya inatlaşmaya. Fedakarlık yapabileceğiniz konularda hayır demeyin bence. Ama arkadaşlara katılıyorum bi uzmanla görüşmeniz en mantıklısı.Hayır, aksine sürekli hayır diyen ve yaptıklarının karşılığında ceza veren biriyim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?