• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

9 yaşındaki çocuğum

iyikiamaiyiki

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Eylül 2020
2.203
560
73
9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.

Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
 
Öyle ya da böyle bu çocuğu bir uzmanın görmesi gerekiyor. Devlet bu işi ücretsiz sağlıyor mu bilmiyorum ama böyle bir durumda olsam en azından bir kaç seans ne oldugunu anlayana kadar götürürdüm doktora. Belli ki problemi var. Bugün veremem dediğiniz 200 liradan olmak yarın başınıza daha beter işler gelmesinden iyidir. Gerekirse borç alın, kredi çekin, satın savın ama çocuğu biri görsün derim ben.
 
9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.

Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Devlet hastanelerinden ilgili bölümden randevu alin. Kolay degil bi anne olarak. Yıpranmışsınız cok.destek almak şart.
 
9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.

Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Devlet hastanelerinde çocuk ve ergen psikiyatri bölümü var oraya götürebilirsiniz.

Başka ne yapabilirsiniz hiç fikrim yok 🤷🏻‍♀️
 
Ben biraz ilgi çekmek için yaptığını düşündüm nedense.Sizden veya babasından yeterince ilgi görmediği için olabilir veya tam tersi çok çok fazla ilgi görüp buna alışmış ve sürekli dikkatleri üzerine çekmek istiyor da olabilir. Para durumu sıkıntıdaysa devletteki çocuk psikiyatri bölümüne götürebilirsiniz.
 
Belki inatlaşan çocuğunuz değil de sizsinizdir. Bunu yargılamak için yazmıyorum. Bazen hayır demek ve net sınırlar çekmek yerine çocuğun ilgisini başka r yere yönlendirmek gerekir. Üzerinde negatif bir baskı hissediyordur belki. Her gün o enerjiyi atacak bir spora, dansa vs ihtiyacı vardır. Her şeye hayır denip cezalandırıldığı için istediklerini yapmanın başka bir yolunu arıyor. Dikkatini buradan uzaklaştırın. Bir hobi, meşgale, spor vs yaptırın. İkinizin de dikkati başka bir yerde olsun ki inatlaşmayın.
 
Öyle ya da böyle bu çocuğu bir uzmanın görmesi gerekiyor. Devlet bu işi ücretsiz sağlıyor mu bilmiyorum ama böyle bir durumda olsam en azından bir kaç seans ne oldugunu anlayana kadar götürürdüm doktora. Belli ki problemi var. Bugün veremem dediğiniz 200 liradan olmak yarın başınıza daha beter işler gelmesinden iyidir. Gerekirse borç alın, kredi çekin, satın savın ama çocuğu biri görsün derim ben.
Evet haklısınız, ama şu dönem inanın hiç olmadığı kadar maddi sıkıntı çekiyoruz. 2 ay kadarda böyle gidicek
Ciddî bir sıkıntı olduğunun farkındayım. Daha önce görüşmüştük özel psikoloğa ancak uzun sürmedi
 
Çok yıprandım. Hiç tahammül edemiyorum. Neden böyle bu çocuk diye düşünmekten kafayı yicem artık. Sürekli anlatıyoruzda ama yok birşeyler eksik kalıyor
Çözümsüz kalınan noktada psikologlar devreye giriyor zaten. Onlar niye var, bizlere yol göstermek icin. Kendinizi de suclamayin. Çünkü doğuştan getirdikleri özellikler de var cocuklarin.
 
Kızınızla parklarda bulunan spor aletlerinde spor yaparak güne başlayın. Veya Güneş iyice yükselmeden yarım saatlik bir yürüyüş. Sonra evden zeytin peynir getirir, parkta simitle yersiniz. Bırakın parkta oynasın, sosyalleşsin, yorulsun. Olumsuz düşünmeye fırsat bulamasın. Evde küçük görevler verin. Bir çekmece düzeni görevi verin. Her gün orayı düzeltsin. İnş faydalı olur çok üzüldüm inanın.
 
istanbuldaysanız belediyelerin psikolog hizmetleri vardı orda. bir de özel hastane psikoloğu özel muayenehane'den daha ucuzdu. zararsız şeylere evet diyin, cezayı azaltın. "çocuğunuza sınır koyma" gibi bir kitap vardı mutlaka okuyun. yöntemi şöyle, çocuk yanlış bir şey yapıyor siz çok sakin kalıp ...hakkını kaybetmek istemiyorsan bunu yapma diyorsunuz, yapınca direk hakkı kayboluyor .mesela tv hakkı
 
Çocuğunuz küçükken de böyle miydiniz? Yanlışlıkla bardak kıırsa çorba dökse yine böyle mi yapıyordınuz
Hayır bu tarz şeylere kızmam
Yalan söyleme, kötü konuşma, saygısızlık yapma gibi konularda yaptığının yanlış olduğunu söyleyip,ceza veriyordum. Sevdiği birşeyi elinden almak gibi
 
9 yaşında kızım var. Doğduğundan beri zor bir çocuktu. İlkokula başladığından bu yana devamlı öğretmenden, arkadaşlarının ailerinden şikayet alıyorduk. Her yaşanan şeyde daha başka ne yapabilir derken yeni şeyler yapmaya devam etti.
Düzgün bir şekilde anlatıyorum,yeri geliyor ceza veriyorum, üzüldüğümü söylüyorum ama yok tam düzelir gibi olurken düzelmiyor. Laftan anlamayan, en basit şeylerde bile(yemek yemesi, dişlerini fırçalaması) inatlaşıyor. Bir konu hakkında konuşurken oralı olmuyor.

Geçen gün tanımadığı kişilerden para istemiş gitmiş dondurma almış ki her gün harçlık veriyoruz. Bunu duyunca konuştuk, ceza verdik yaptığının yanlış olduğunu söyledik. özür dilerim dedi. Ya başına birşey gelseydi ya kaçırsaydı ne yapardık
Bugün bana babasıyla telefonda konuşuyormuş gibi yapmış, ben gerçekten konuştu sandım. Aradım eşimi hayır beni aramadı dedi. Kızıma neden bana yalan söylüyorsun dedim şaka yaptım dedi
İnanın artık yaptıklarına tahammül edemiyorum. Yaramazlıktanda öte artık yaptıkları.
Ben birşeye üzüldüğümde üzülmüyor. Merhameti yokmuş gibi geliyor. İyi bir anne baba olduğumuzu düşünmüyorum. Arkadaşlarına çok düşkün, onlar için beni kırıyor
Psikoloğa götür diyenler olabilir ama 1 saate en az 200 TL verme durumunda değiliz şu an.
Nasıl olucak, nasıl yapıcam bilmiyorum. Konuşmaya da bıktım. En zorlandığım şey annelik oldu
Hepsini gectim de 9 yasinda ki cocuk nasil sizden habersiz baskalari ile birebir temasa gecip para isteyip alisverise gidebiliyor.
Tek caresi psikolog. Baska yolu yok.
 
Hayır, aksine sürekli hayır diyen ve yaptıklarının karşılığında ceza veren biriyim
Çocuğa sürekli hayır demek de doğru bi şey değil. O zaman mecbur kalır yalan söylemeye veya inatlaşmaya. Fedakarlık yapabileceğiniz konularda hayır demeyin bence. Ama arkadaşlara katılıyorum bi uzmanla görüşmeniz en mantıklısı.
 
Back