7 yillik iliskimin ailem yüzünden sona ermesi.. cok caresizim.

parcammm .!.:

Kizlar yeni katildim araniza umarim dogru yere acmisimdir konuyu. Ben 23 yasindayim ve yurtdisinda yasiyorum. sevdigim turkiyedendi ve iliskimizde mesafe vardi anlicaniz. ama bu mesafe bizim sevgimize engel degildi aksine daha cok kenetledi bizi birbirimize. cok sevdik.. ama ailem istemiyordu ilk ogrendiklerinde yasim kucuktu. tatsiz bir olayla ortaya cikti 19 yasimdayken. babam o dönem 1 sene küstü bana ama yilmadik sabrettik ailem 7 yilin sonunda bu yaz sevdigimin ailesiyle tanismayi kabul etmisti. o kadar mutluydum ki.. yavastan ceyizlik seyler dahi aliyorduk. biz turkiyeye vardik ve onlari evimize davet ettik. lakin soyle bir durum varki sevdigimin annesi ve babasi biraz özürlü. söyle ki her ikisininde tek kolu tutmuyor. kücükken yanlis bir igne vurulmus. bunu ben en basindan biliyordum. ailemde haberdardi cunku babam aileyi arastirmisti. lakin tanismadan sonra hersey tersine döndü. razi olan ailem birden istemez oldu. üzerime geldiler. tehdit ettiler. vazgececeksin o aile bize uygun degil nasil yakistiriyorsun o sakat insanlari bize vs gibi sözler ettiler. sok oldum yikildim. okadar yil umitle bekledim sabrettim. tam ailemin rizasini almisken basima boyle bir isin gelmesi beni mahvetti. nereden toparlayayim ben? aile buyuklerinden soktum araya sozu gececek olanlari.. yapmayin etmeyin yazik kiziniza o öyle kabul etmis bize söz düsmez sevmis dediler anlamadilar. özürlü olmak onlarin sucu degil yarin ne olacagimiz belli mi hepsi Allahtan bize dusmez yargilamak dediler yine is yaramadi. hic bi söz fayda etmedi.. ve ben ayrildim. ailem silmekle tehdit etti. eger cok istiyorsan kapi orda defol git dediler bizide unut dediler. bana sevdigim adam kacmami söyledi ama o adimi atamadim. kendimde o cesareti bulamadim. hersey daha da kotu bir hal alir diye yapamadim. yoksa cok istedim. hemde herseyden cok.. onunla bi gelecek kurmayi, birlikte bi hayat surmeyi dilemistim sadece. ama olmadi.. ben 23 o ise 27 yasinda. kaldik ikimizde ortada. benim gibi bi hikayesi olan varmi kizlar bu anlattigim sadece daha devede kulak.. benzerini yasayanlariniz varsa ne yaptiniz bana yol gosterin o kadar cikmazdayim ki.. cok seviyorum ama bu saatten sonra kavusmamiz imkansiz gibi gozukuyor. nasil unutacagim onu? o kadar kuvvetli bi bagimiz vardiki.. gercekten seven sevdigini unutabiliyor mu? hayatina bombos bir kalple ama mutlu bi sekilde devam edebilen varmi? teselliye ihtiyacim var nolur yardim edin

Genişletmek için tıkla...

parcammm .!.:

Kizlar yeni katildim araniza umarim dogru yere acmisimdir konuyu. Ben 23 yasindayim ve yurtdisinda yasiyorum. sevdigim turkiyedendi ve iliskimizde mesafe vardi anlicaniz. ama bu mesafe bizim sevgimize engel degildi aksine daha cok kenetledi bizi birbirimize. cok sevdik.. ama ailem istemiyordu ilk ogrendiklerinde yasim kucuktu. tatsiz bir olayla ortaya cikti 19 yasimdayken. babam o dönem 1 sene küstü bana ama yilmadik sabrettik ailem 7 yilin sonunda bu yaz sevdigimin ailesiyle tanismayi kabul etmisti. o kadar mutluydum ki.. yavastan ceyizlik seyler dahi aliyorduk. biz turkiyeye vardik ve onlari evimize davet ettik. lakin soyle bir durum varki sevdigimin annesi ve babasi biraz özürlü. söyle ki her ikisininde tek kolu tutmuyor. kücükken yanlis bir igne vurulmus. bunu ben en basindan biliyordum. ailemde haberdardi cunku babam aileyi arastirmisti. lakin tanismadan sonra hersey tersine döndü. razi olan ailem birden istemez oldu. üzerime geldiler. tehdit ettiler. vazgececeksin o aile bize uygun degil nasil yakistiriyorsun o sakat insanlari bize vs gibi sözler ettiler. sok oldum yikildim. okadar yil umitle bekledim sabrettim. tam ailemin rizasini almisken basima boyle bir isin gelmesi beni mahvetti. nereden toparlayayim ben? aile buyuklerinden soktum araya sozu gececek olanlari.. yapmayin etmeyin yazik kiziniza o öyle kabul etmis bize söz düsmez sevmis dediler anlamadilar. özürlü olmak onlarin sucu degil yarin ne olacagimiz belli mi hepsi Allahtan bize dusmez yargilamak dediler yine is yaramadi. hic bi söz fayda etmedi.. ve ben ayrildim. ailem silmekle tehdit etti. eger cok istiyorsan kapi orda defol git dediler bizide unut dediler. bana sevdigim adam kacmami söyledi ama o adimi atamadim. kendimde o cesareti bulamadim. hersey daha da kotu bir hal alir diye yapamadim. yoksa cok istedim. hemde herseyden cok.. onunla bi gelecek kurmayi, birlikte bi hayat surmeyi dilemistim sadece. ama olmadi.. ben 23 o ise 27 yasinda. kaldik ikimizde ortada. benim gibi bi hikayesi olan varmi kizlar bu anlattigim sadece daha devede kulak.. benzerini yasayanlariniz varsa ne yaptiniz bana yol gosterin o kadar cikmazdayim ki.. cok seviyorum ama bu saatten sonra kavusmamiz imkansiz gibi gozukuyor. nasil unutacagim onu? o kadar kuvvetli bi bagimiz vardiki.. gercekten seven sevdigini unutabiliyor mu? hayatina bombos bir kalple ama mutlu bi sekilde devam edebilen varmi? teselliye ihtiyacim var nolur yardim edin

Genişletmek için tıkla...

parcammm .!.:

Henuz kendi ayaklarim uzerinde duramiyorum. Hukuk okuyorum ve yurt disinda bu bolum turkiyeden daha uzun suruyor. Okulumuda bu sene turkiyeye aldirip orda denklik yapacaktim 1 sene. Zaten isim gucum olsaydi ailemin sozunu bir dakika dinlemezdim boyle sacma bir sebep icin. Herseyimi kendim karsilardim. Ama suan onlara muhtacligim var. Sakin yanlis anlasilmayim para pul meraklisi kesinlikle degilim bana gelinlik giymiceksin deseler ona bile raziydim yeterki olsun isimiz derdim. Ama iste insan yeri geliyor bi yudum suyu bulamiyor.. Kizlar cokmu fazla dusunuyorum cokmu derine iniyorum boyle seyler dusunerek hic bilmiyorum.. Rabbim hakkimda hayirlisini versin.

Genişletmek için tıkla...