- 1 Temmuz 2012
- 618
- 461
6 yıl önce aşka söz vermiştik 1 şubatta da herkesin önünde tekrar söz verdikk 
rabbim utandırmasın 
kısaca anlataym mı :) (( gerçi pek kısa olmadı ama inşallah sıkılmadan okursunuz ))
biz sevdiceğimle birlikte büyüdük resmen ve 6 yıldır evlilik hayali kuruyoduk ama yaşımız uygun değildi okul bahanemiz vardı derken bunlar sadece hayal olarak kaldı. ancak ağustos ayında ben ailemi ikna ettim ve gelip beni istediler. (eski konularımda var.) babam yurtdışında olduğu için ve istememde olmadığı için tabiki hiç birşey olmadı ve o muhabbet öylece kaldı ama biz hala hayaller kuruyoruz. ben sevgilime taakılıyorum istemeye geldiniz ama bi teklif bile almadım diye ki çocuk bana 50 kere teklif etti ama illaki yüzüğünü alıp gelicek
aşkım benim kasım ayında evlilik teklifi etti. yavrum askerden izin alıp kalkmış gelmiş bana kendi doğum gününde sürpriz yaptı ve bir kaç gün sonrada yıldönümümüzdü zaten çifte hoşluk yaptı bana :)
neyseee:)
babam sömestrda gelicem deyince erkek tarafıda hadi bizde gelelim babandan isteyip sözünüzü takalım dediler tabi beni aldı bir telaş :) yok forumda söz-nişan konularını takip etmeler, yok yüzük yastığı yapmalar, yok sözde dağıtmak için hediyelikler yapmalar...koşturuyorum, kpssyi falan unuttum. kıyafet bakıyorum karar veremiyorum onu mu giysem bunu mu giysem diye. en son söz mendili yapmak için alışverişe çıktım o bile o kadar heyecanlıydı ki akşamına hemen mendilimi yapıverdim :) o kadar tatlı telaşlar ki kaç gece uykusuz kaldım bu saydıklarımı yapmak için. ama kesinlikle pişman değilim inşallah da olmamm :)
nihayet babam geldi ve erkek tarafının geleceği kesinleşti sevdiceğim de askerden iznini alıp geldi :) ama ben babam geldikten sonra öyle sakinledim ki anlatamam sanki daha önce gecelerce uykusuz kalan ben değilmişim gibi o kadar rahatım. biz sevdiceğimle konuşup karar verdik 1 şubatta gelecekler beni isteyecekler, 2-3 şubatta da söz takacağız. neyse erkek tarafı 1 şubat cuma günü yola çıktı. öğlen bize geleceklerdi. ben hazırlandım ettim sevgilim demez mi ben gelmiyorum. sinirden köpürdüm ne demek gelmiyorum diye. ben isteme olacak sanıyorum meğer öğlen öyle konuşmaya geliyorlarmış akşama tekrar geleceklermiş isteme için. bunu öğrenince sakinledim tabi :) kayınvalidemler akşama kadar oturdular yemek falan yedik sohbet muhabbet derken söz takarız diye konuşuldu sonradan nişan mı olsa dendi. neyse akşam gittiler 1 saat sonra tekrar geldiler ben sadece isteme olacak diye etek badi ve hırka giyip eşarbımı bağladım hatta sevgilim bana geç haber verdiği için hazırlanmaya geç başladım insanlar geldiğinde makyajım eksikti eşarbımı yapmamıştım ama daha sonra çıkamam diye taktım tülbentimi kapıda karşıladım. üstüne bide akraba olmanın verdiği rahatlıkla niye erken geldiniz hazırlanamadım dedim teyzesine, yengesine neyse ikramlar yapıldı babamdan istendim ama babam cevap vermiyo bence erken oldu ben bişey diyemem daha kimseyle konuşmadım diyo saat 11i geçti babam hala cevap vermemişti. en son aile büyüklerinin herkesin fikrini aldı benimle de konuştu sen güveniyomusun ileride birbirinize iyi günde kötü günde destek olabilecekmisiniz dedi güveniyorum baba dedim o zaman benden yana herşey tamam dedi içeriye geçtiler. ben mutfakta ikram hazırlarken babam hayırlı olsun demiş. bana seslendiler gittim içeri el öpücez ama sevgilim başka yerden öpüyo ben başka yerden karma karışık öptük ama canım babam ağlayarak çıkmış odadan bi baktım kız tarafından kimse yok odada hepsi ağlıyo öyle kötü oldum ki. ağlayamadm da. neyse kuzenim çikolatamızı dağıttı hayırlı olsun dendi. kahveleri yaptım kahve içtiler. tabiki tuzlu kahvemi de yaptıımmmm :)) ben tuzunu az atmıştım ama yengesi soğudu diye dökmüş 1 çorba kaşığı tuz atmış aşkım benimm nefesi kesilmiş göğsünü yumrukladı ama bütün dikkatler üzerindeydi :) ve sevgilimin bitiremediği booll tuzlu kahveden kayınpederimde bi fırt aldı en son sözden vazgeçip nişan yapalım tek seferde olsun daha rahat olur diye karar verildi. 3 şubatta nişanımız var diye haber verdik herkesee :))
rabbim utandırmasın kısaca anlataym mı :) (( gerçi pek kısa olmadı ama inşallah sıkılmadan okursunuz ))biz sevdiceğimle birlikte büyüdük resmen ve 6 yıldır evlilik hayali kuruyoduk ama yaşımız uygun değildi okul bahanemiz vardı derken bunlar sadece hayal olarak kaldı. ancak ağustos ayında ben ailemi ikna ettim ve gelip beni istediler. (eski konularımda var.) babam yurtdışında olduğu için ve istememde olmadığı için tabiki hiç birşey olmadı ve o muhabbet öylece kaldı ama biz hala hayaller kuruyoruz. ben sevgilime taakılıyorum istemeye geldiniz ama bi teklif bile almadım diye ki çocuk bana 50 kere teklif etti ama illaki yüzüğünü alıp gelicek
aşkım benim kasım ayında evlilik teklifi etti. yavrum askerden izin alıp kalkmış gelmiş bana kendi doğum gününde sürpriz yaptı ve bir kaç gün sonrada yıldönümümüzdü zaten çifte hoşluk yaptı bana :)neyseee:)
babam sömestrda gelicem deyince erkek tarafıda hadi bizde gelelim babandan isteyip sözünüzü takalım dediler tabi beni aldı bir telaş :) yok forumda söz-nişan konularını takip etmeler, yok yüzük yastığı yapmalar, yok sözde dağıtmak için hediyelikler yapmalar...koşturuyorum, kpssyi falan unuttum.
kıyafet bakıyorum karar veremiyorum onu mu giysem bunu mu giysem diye. en son söz mendili yapmak için alışverişe çıktım o bile o kadar heyecanlıydı ki akşamına hemen mendilimi yapıverdim :) o kadar tatlı telaşlar ki kaç gece uykusuz kaldım bu saydıklarımı yapmak için. ama kesinlikle pişman değilim inşallah da olmamm :)nihayet babam geldi ve erkek tarafının geleceği kesinleşti sevdiceğim de askerden iznini alıp geldi :) ama ben babam geldikten sonra öyle sakinledim ki anlatamam sanki daha önce gecelerce uykusuz kalan ben değilmişim gibi o kadar rahatım. biz sevdiceğimle konuşup karar verdik 1 şubatta gelecekler beni isteyecekler, 2-3 şubatta da söz takacağız. neyse erkek tarafı 1 şubat cuma günü yola çıktı. öğlen bize geleceklerdi. ben hazırlandım ettim sevgilim demez mi ben gelmiyorum. sinirden köpürdüm ne demek gelmiyorum diye. ben isteme olacak sanıyorum meğer öğlen öyle konuşmaya geliyorlarmış akşama tekrar geleceklermiş isteme için. bunu öğrenince sakinledim tabi :) kayınvalidemler akşama kadar oturdular yemek falan yedik sohbet muhabbet derken söz takarız diye konuşuldu sonradan nişan mı olsa dendi. neyse akşam gittiler 1 saat sonra tekrar geldiler ben sadece isteme olacak diye etek badi ve hırka giyip eşarbımı bağladım hatta sevgilim bana geç haber verdiği için hazırlanmaya geç başladım insanlar geldiğinde makyajım eksikti eşarbımı yapmamıştım ama daha sonra çıkamam diye taktım tülbentimi kapıda karşıladım. üstüne bide akraba olmanın verdiği rahatlıkla niye erken geldiniz hazırlanamadım dedim teyzesine, yengesine
neyse ikramlar yapıldı babamdan istendim ama babam cevap vermiyo bence erken oldu ben bişey diyemem daha kimseyle konuşmadım diyo saat 11i geçti babam hala cevap vermemişti. en son aile büyüklerinin herkesin fikrini aldı benimle de konuştu sen güveniyomusun ileride birbirinize iyi günde kötü günde destek olabilecekmisiniz dedi güveniyorum baba dedim o zaman benden yana herşey tamam dedi içeriye geçtiler. ben mutfakta ikram hazırlarken babam hayırlı olsun demiş. bana seslendiler gittim içeri el öpücez ama sevgilim başka yerden öpüyo ben başka yerden karma karışık öptük ama canım babam ağlayarak çıkmış odadan bi baktım kız tarafından kimse yok odada hepsi ağlıyo öyle kötü oldum ki. ağlayamadm da. neyse kuzenim çikolatamızı dağıttı hayırlı olsun dendi. kahveleri yaptım kahve içtiler. tabiki tuzlu kahvemi de yaptıımmmm :)) ben tuzunu az atmıştım ama yengesi soğudu diye dökmüş 1 çorba kaşığı tuz atmış aşkım benimm nefesi kesilmiş göğsünü yumrukladı ama bütün dikkatler üzerindeydi :) ve sevgilimin bitiremediği booll tuzlu kahveden kayınpederimde bi fırt aldı en son sözden vazgeçip nişan yapalım tek seferde olsun daha rahat olur diye karar verildi. 3 şubatta nişanımız var diye haber verdik herkesee :))
o nazar boncuklu kahve damada mı
