- Katılım
- 19 Ağustos 2015
- Mesajlar
- 255
- Emoji Skoru
- 169
- Puanlar
- 103
- Yaş
- 30
- Konu Sahibi Morpanjurluev
- #1
Merhabalar .
Bazen bu saatlerde girerim buraya bu saatte dert yazacak insan hakikaten dertlidir derim . Okuduysam da bu artık bir hak uzerimde yazayım iki cümle derim.
Bu defa bu saatte yazan benim . Yardım isteyen fikir isteyen benim .
Üniversite okuyan 22 yaşında bir kızım büyük ihtimalle hepinizden küçüğüm . Akademisyen olmak isteyen gayet etkin ve aktif biriyim . Üniversite mezunu ablalari ve abisi olan ama kimsye bu dertlerini dile getiremeyen bir zavalliyim sanirim artik . Anlatacağım şeyler yüreğimi yakıyor artık kaldırması güç geliyor .
Bundan tam 2 sene önce yine böyle bir yaz günü babama büyük aşkımı anlattım baş başa yemek yerken . Tamam dedi tanıştir beni ama ben de seni tanıştıracagım büyük Aşkimla .
(Bu arada benim İki amcam var ikisı de bir sürü halt eDerek evliliklerini bozUP yeni evlilik yaptılar . Babam ikisiyle de aylarca konuşmadı yaptığınz çok ama çok yanlış dedi nedense hep onun çok farkli olduğuru düşünmüştüm ve yaşı büyük diye ihtimal vermemiştim )
Sen ne diyosun demeye kalmadan . Ne olacak ki dedi . Bunda bir beis yanlış yok görüştüğüm biri var tanıştıralim karşılıklı . İkinci evliliğin caiz olduğunu düşünüyorum dedi
Gözlerimden damlayan yaşlara engel olamadım o kadar acizdim ki nasıl yaparsın bunu anneme diyemedim .
Baba saçmalama ; senin 4 torunun var hem annemle hiç bir ama hiç bir sorunun yok . Bir güne bir gun sana sırt dönmüşlügü sabretmedigi bir şey yok dedim. Bu yaptığın vefasizlik değil mi ?
Ben sana gelmiş burda ömrümun en büyük heyecanini yasayarak ne anlatıyorum dedim . Senin bana söylediklerine bak dedim .
Zaten kaldıramayacagini tahmin etmiştim hiç soylemedim say arkadaşına da söyle yarin şurda buluşalım dedi . Ben üzerimde büyük travmanın etkisiyle tamam dedim hesabı ödedi kalktı gitti . Kalkıp bağırıp çağırmam gerekirken yapmadım beni durduran büyük bir ağırlık şok vardı üzerimde
Orda o masada yalnız başıma kac saat kaldım hiç hatırlamıyorum. Sanıyorum ciddi bir şok yaşadım orda . Zaten kendime gelişim garsonun bana seslenişiyle olmuştu .
Eve döndüm sonraki güne kadar tek kelime edemedim kimseye . Sadece erkek arkadaşımla bir kez telefonda konuşup gelişmelerı anlattım ona . Asla söylemedim tabı babamın dediklerini .
Sonraki gün buluştular sorun yok dedi babam bana . Okulun bitince olur hem ben bahsettigim arkadaşimla da konuştum biri sevmişse asla engel olma ona dedi diye sana izin veriyorum dedi
Düşünebiliyor musunuz .
AnnemE değil ona sormuştu benim durumumu .
Yine şaşılacak şekilde sustum . Benim kimsenin görüşlerine ihtiyacım yok o kim oluyor ki diyebilidim sadece .
Planlarım anneme bunu asla anlatamam en iyisi bir an evlenip gitmem seklindeydi gerveklerle yüzleşemiyor kaçmak istiyordum
Bir kaç hafta sonra -ki o haftaları nasıl geçirdim bilmiyorum - gece annem gelip şüphelerini bana anlattı .
Ben de ona olan herseyi anlattım . Ve saatlerce tansiyonu duzelmedi ablalari abim duydu olanları . Abim babamla kavga etti .
Annem babama boşanmak istediğini gelip eşyalarını toplaması söyledi .
Babam anneme elinden geldiğince yumuşak davranıp vallahi yok öyle bişey ben senden başkasına bakmam dedi .
Gözümün önünde hala yalanlari .
Annem sustu . Güneydoğu nun ezilmiş kadını olmanın da verdiği rolle .
Babam beni arayıp seni mahvederim eğer bu is duyulur ve benim bu sehirde imajım zedelenirse size gün yüzü yaşatmam dedi tüm bunları da anlattım anneme . Ve ne oldu biliyor musunuz
Annem
Babama kandı beni dinlemedi . Daha doğrusu babama inanmaya inandırdı kendini . Bu yaştan sonra dul kalmanın verdiği ağırlığı yaşayamam dedi .
Tüm bu süreçleri yaşarken üç dört ay sevdiğimi çok ama çok ihmal ettim .
Çok ters davrandım elimde olmayarak . Yanında ağladığım oldu ama asla anlatmadım anlatamadım .
En son ona evlenemeyecegimi söyledim ve ayrıldım . Tekrar başlamakiçin cok uğraşti ama olmayacagini anlayınca vazgeçti herseyden tüm Hayaller den .
Babamın 50 yaşından sonra arzu ettigi iki hanimli hayatı beni sevdiğimden ömrümun en büyük aşkindan etti .
Sonuç ne mi ?
* 1 senedir her gün anıyorum ahmetimi unutamıyorum başkasına bakamıyorum bile . Onun da ayrilirken beni kırdıgı konular olsa da biliyorum benim yuzumden bitti ve YüreğiM hep onunla atıyor hala . Her bir hatıra hala gözümün önünde . Fakat geriye dönüş yok bunu adım gibi biliyorum
Üniversitemi okumaya devam ediyorum . Ama bazen babamın derdinden uyuyamadigim sınavlarıma çalışamadigim oluyor
*Annem ve ben aradan 2 sene geçmesine rağmen babamın bitmeyen is seyahatleri ; her seyahatinde kabaran kredi kartı ekstrelerini gormezden geliyoruz . Hiç bir şey ama hiç bir şey olmamış gibi davranıyoruz kahkahalar espriler eksik olmuyor benden gün boyu . Ta ki bu saatlere kadar
*Telefonunu alıp eline gülümseyerek yazdığı mesajları gormezden geliyoruz .
*Bu süreçte 5.torunları da doğdu . Ne acı neler çektirdigini bilmeden canım dedem Diye onun kucağına koşacak bir masum yeğenim daha oldu
* Bir yanım kaçıp gitmek isterken bu şehirden bir yanim kalıp savaşman gerek hatta belki de okurken çalışıp para kazanıp annene olasi zararlardan koruman gerek diyor . (Onun en buyük zararı kendine ve bana verdiğinı biliyorum ama elimden hiç bir şey gelmiyor )
Daha az evvel bu saatte babamın telefonunda yine mesajlar gördüm ve yine susuyorum .
Yüreğim yanıyor .
Annem asla boşanmaz bunu biliyorum
Bu yük bana bu yaşimda çok ağir geliyor .
bir cümle bir kelimeye dahi çok ihtiyacım var
Esirgemeyin lütfen
Bunları yazarken gün doğdu
Herkese
Hayırlı sabahlar
Bazen bu saatlerde girerim buraya bu saatte dert yazacak insan hakikaten dertlidir derim . Okuduysam da bu artık bir hak uzerimde yazayım iki cümle derim.
Bu defa bu saatte yazan benim . Yardım isteyen fikir isteyen benim .
Üniversite okuyan 22 yaşında bir kızım büyük ihtimalle hepinizden küçüğüm . Akademisyen olmak isteyen gayet etkin ve aktif biriyim . Üniversite mezunu ablalari ve abisi olan ama kimsye bu dertlerini dile getiremeyen bir zavalliyim sanirim artik . Anlatacağım şeyler yüreğimi yakıyor artık kaldırması güç geliyor .
Bundan tam 2 sene önce yine böyle bir yaz günü babama büyük aşkımı anlattım baş başa yemek yerken . Tamam dedi tanıştir beni ama ben de seni tanıştıracagım büyük Aşkimla .
(Bu arada benim İki amcam var ikisı de bir sürü halt eDerek evliliklerini bozUP yeni evlilik yaptılar . Babam ikisiyle de aylarca konuşmadı yaptığınz çok ama çok yanlış dedi nedense hep onun çok farkli olduğuru düşünmüştüm ve yaşı büyük diye ihtimal vermemiştim )
Sen ne diyosun demeye kalmadan . Ne olacak ki dedi . Bunda bir beis yanlış yok görüştüğüm biri var tanıştıralim karşılıklı . İkinci evliliğin caiz olduğunu düşünüyorum dedi
Gözlerimden damlayan yaşlara engel olamadım o kadar acizdim ki nasıl yaparsın bunu anneme diyemedim .
Baba saçmalama ; senin 4 torunun var hem annemle hiç bir ama hiç bir sorunun yok . Bir güne bir gun sana sırt dönmüşlügü sabretmedigi bir şey yok dedim. Bu yaptığın vefasizlik değil mi ?
Ben sana gelmiş burda ömrümun en büyük heyecanini yasayarak ne anlatıyorum dedim . Senin bana söylediklerine bak dedim .
Zaten kaldıramayacagini tahmin etmiştim hiç soylemedim say arkadaşına da söyle yarin şurda buluşalım dedi . Ben üzerimde büyük travmanın etkisiyle tamam dedim hesabı ödedi kalktı gitti . Kalkıp bağırıp çağırmam gerekirken yapmadım beni durduran büyük bir ağırlık şok vardı üzerimde
Orda o masada yalnız başıma kac saat kaldım hiç hatırlamıyorum. Sanıyorum ciddi bir şok yaşadım orda . Zaten kendime gelişim garsonun bana seslenişiyle olmuştu .
Eve döndüm sonraki güne kadar tek kelime edemedim kimseye . Sadece erkek arkadaşımla bir kez telefonda konuşup gelişmelerı anlattım ona . Asla söylemedim tabı babamın dediklerini .
Sonraki gün buluştular sorun yok dedi babam bana . Okulun bitince olur hem ben bahsettigim arkadaşimla da konuştum biri sevmişse asla engel olma ona dedi diye sana izin veriyorum dedi
Düşünebiliyor musunuz .
AnnemE değil ona sormuştu benim durumumu .
Yine şaşılacak şekilde sustum . Benim kimsenin görüşlerine ihtiyacım yok o kim oluyor ki diyebilidim sadece .
Planlarım anneme bunu asla anlatamam en iyisi bir an evlenip gitmem seklindeydi gerveklerle yüzleşemiyor kaçmak istiyordum
Bir kaç hafta sonra -ki o haftaları nasıl geçirdim bilmiyorum - gece annem gelip şüphelerini bana anlattı .
Ben de ona olan herseyi anlattım . Ve saatlerce tansiyonu duzelmedi ablalari abim duydu olanları . Abim babamla kavga etti .
Annem babama boşanmak istediğini gelip eşyalarını toplaması söyledi .
Babam anneme elinden geldiğince yumuşak davranıp vallahi yok öyle bişey ben senden başkasına bakmam dedi .
Gözümün önünde hala yalanlari .
Annem sustu . Güneydoğu nun ezilmiş kadını olmanın da verdiği rolle .
Babam beni arayıp seni mahvederim eğer bu is duyulur ve benim bu sehirde imajım zedelenirse size gün yüzü yaşatmam dedi tüm bunları da anlattım anneme . Ve ne oldu biliyor musunuz
Annem
Babama kandı beni dinlemedi . Daha doğrusu babama inanmaya inandırdı kendini . Bu yaştan sonra dul kalmanın verdiği ağırlığı yaşayamam dedi .
Tüm bu süreçleri yaşarken üç dört ay sevdiğimi çok ama çok ihmal ettim .
Çok ters davrandım elimde olmayarak . Yanında ağladığım oldu ama asla anlatmadım anlatamadım .
En son ona evlenemeyecegimi söyledim ve ayrıldım . Tekrar başlamakiçin cok uğraşti ama olmayacagini anlayınca vazgeçti herseyden tüm Hayaller den .
Babamın 50 yaşından sonra arzu ettigi iki hanimli hayatı beni sevdiğimden ömrümun en büyük aşkindan etti .
Sonuç ne mi ?
* 1 senedir her gün anıyorum ahmetimi unutamıyorum başkasına bakamıyorum bile . Onun da ayrilirken beni kırdıgı konular olsa da biliyorum benim yuzumden bitti ve YüreğiM hep onunla atıyor hala . Her bir hatıra hala gözümün önünde . Fakat geriye dönüş yok bunu adım gibi biliyorum
Üniversitemi okumaya devam ediyorum . Ama bazen babamın derdinden uyuyamadigim sınavlarıma çalışamadigim oluyor
*Annem ve ben aradan 2 sene geçmesine rağmen babamın bitmeyen is seyahatleri ; her seyahatinde kabaran kredi kartı ekstrelerini gormezden geliyoruz . Hiç bir şey ama hiç bir şey olmamış gibi davranıyoruz kahkahalar espriler eksik olmuyor benden gün boyu . Ta ki bu saatlere kadar
*Telefonunu alıp eline gülümseyerek yazdığı mesajları gormezden geliyoruz .
*Bu süreçte 5.torunları da doğdu . Ne acı neler çektirdigini bilmeden canım dedem Diye onun kucağına koşacak bir masum yeğenim daha oldu
* Bir yanım kaçıp gitmek isterken bu şehirden bir yanim kalıp savaşman gerek hatta belki de okurken çalışıp para kazanıp annene olasi zararlardan koruman gerek diyor . (Onun en buyük zararı kendine ve bana verdiğinı biliyorum ama elimden hiç bir şey gelmiyor )
Daha az evvel bu saatte babamın telefonunda yine mesajlar gördüm ve yine susuyorum .
Yüreğim yanıyor .
Annem asla boşanmaz bunu biliyorum
Bu yük bana bu yaşimda çok ağir geliyor .
bir cümle bir kelimeye dahi çok ihtiyacım var
Esirgemeyin lütfen
Bunları yazarken gün doğdu
Herkese
Hayırlı sabahlar
