• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

50, 60, 70 veya 80li Yıllarda mı Büyüdün .. ? Nasıl oldu da hayatta kalmayı ba

zzeyy

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Ekim 2006
274
9
96
46
Zonguldak
50, 60, 70 veya 80’li Yıllarda mı Büyüdün .. ? Nasıl oldu da hayatta kalmayı başardın?


• 1.- Arabaların emniyet kemeri, kafalıkları ve kesinlikle hava yastıkları yoktu.
• 2.- Arka koltuk tehlikeli değil de eğlenceliydi.
• 3.- Bebek yatakları ve oyuncaklar renkliydi. Ya da en azından kurşunlu, muhtelif zehirli maddeler ile boyanmıştı.
• 4.- Prizlerin, araba kapılarının, ilaç şişelerin ve kimyasal ev temizliyicilerinin üzerinde çocuk kilitleri yoktu...
• 5.- Kasksız bisiklete biniliyordu.
• 6.- Steril su şişelerinden değil de bahçe hortumundan yada muhtelif başka kaynaklardan su içiliyordu...
Oyun oynamaya çıkmanın tek şartı hava kararmadan önce eve dönmekti. Cep telefonu ve hiç kimse nerelerde gezdiğimizi bilmiyordu. İnanılmaz!!! Yoktu...
• 9.- Okul öğlen bitiyordu... Ve öğlen yemeği için evimize geliyorduk...
• 10.- Bir sürü yaramız , kırılmış kemiğimiz ve kırılmış dişimiz vardı, fakat hiçbir zaman birileri bu yüzden mahkemeye verilmiyordu.... Kendimizden başka kimse sorumlu değildi...
• 11.-Bolca tatlı ve tereyağlı ekmekler yiyorduk, ve gerçek şekerli içecekler
içiyorduk ve hiç kilo sorunumuz olmazdı - çünkü hep dışarıda oynardık aktif olarak ...
• 12.- Dört çocuk bir limonatayı paylaşabiliyorduk... Aynı bardaktan içebiliyorduk ve kimse bu yüzden ölmüyordu.
• 13.- Playstation, Nintendo 64,X boxes, Vídeo oyunlarımız, 99 kablolu kanalımız Dolby surround , Cep telefonumuz ,Bilgisayarımız , Internet de Chat odalarımız YOKTU onun yerine ARKADAŞIMIZ vardı bolca!!!
• 14.- Yürüyerek veya bisiklet ile uzakta oturan arkadaşlarımızı ziyaret edebiliyorduk,
kapılarını çalıp hatta çalmayarak içeri girip onları oyun oynamaya çağırabiliyorduk!!!
• 15.- Evet dışarda, o acımasız korkunç dünyada! Korumamız olmadan! nasıl mümkün oluyordu bu? Tek kale üzerine maç yapardık ve birisi takıma alınmadığında psikolojik travma oluşmuyordu ya da dünyanın sonu gelmiyordu.
• 16.- Bazı öğrenciler diğer öğrenciler gibi başarılı değildi ve sınıfta kalabiliyordu. Fakat bu yüzden kimse Psikoloğa ya da Pedagoğa gönderilmiyordu. Kimsede Dislexia, konsantrasyon sorunu veya hiperaktivite yoktu, basitçe o okul yılını tekrarlıyordu.
• Özgürlüğümüz, üzüntülerimiz, başarılarımız, görevlerimiz vardı... ve bunlar ile yaşamayı öğreniyorduk.
• Soru: nasıl oldu da bütün bunlara rağmen hayatta kalmayı başardık???
Ve daha da önemlisi kendi kişiliğimizi bu şartlar altında nasıl oldu da geliştirebildik???
• Sende bu kuşaktan mısın? 50-60-70-80
• Yanıtın evet ise çocuklarına ve yeğenlerine anlat bunları. geçmişte nasıl yaşamışız bir fikirleri olsun.
• Büyük bir olasılık ile bizim yaşama şeklimizi sıkıcı bulacaklar - fakat-
• çok güzel ve mutlu yaşadık!!!!!!

değil mi????
 
Evet bizlerden daha mutsuzlar ama bunun sebebi de biz ebevyler olduk.Çocuklarımızın önüne maddiyatla elde edilecek şeyleri önlerine serdiğimizde mutlu edeceğimizi sandık ama şu bir gerçekki çok yanıldık.Bu hatalrın çoğunu ne yazık ki bende yaptım oğlumu yetiştirirken.Çoğumuz istiyoruz ki hiç düşmeden yaralanmadan hastalanmadan çocuk yetiştirelim
 
evet zeyy, gerçektende bizim kuşağımız çok mutlu bir çocukluk geçirdi bencede. belki şimdi çocuklarımıza sağladığımız ve bir ayrıcalık sandığımız teknolojik oyuncaklar markalı kıyafetler vs. yoktu ama özgürlüğümüz vardı. ben çok iyi hatırlarım elimize yarım somun ekmek:) alıp abimlerle sokağa oyuna gittiğimizi ve hava kararmadan eve asla girmediğimizi. akşama kadar binbir türlü oyun oynardık. pilav yemece, birdirbir, yakartop, bilye:)aklıma geldi ya, bide bizim orda böğürtlenler vardı kocaman orman gibiydi ve mukavva kutuları açıp, onlarla kendimize yol yapıp en uçtaki böğürtlenleri bile toplardık:)
dut ağacının tepesinde kovalamaç oynardık:) ya bak beni çocukluğuma döndürdün:) bunuda anlatmadan geçemiycem:) bizim sokak bir hayli yokuştu ve bilyeli arabalar yapardık tahtadan, en güzel abimle ikimizin bilyelisi olurdu bu arada:)) onlarla yokuştan aşağıya kayardık bu arada o yokuşun sonu dere, frene sağlam basmazsak dereye uçarız yani:))
neyse ben bir ara bu çocukluk anılarımı köşemde yazayım. şimdi düşünüyorumda anlatacak çok şey varmış:)
 
evet biz mutlu bir çocukluk yaşadık çocuklarımız şimdi evlerde kapalılar oyun alanları kısıtlı alanlar kısıtlı olmasa bile başlarında korumalar(anne,baba) olmadan oynayamıyorlar biz hava kararmayı bırakın gece yatarken anca eve giriyorduk ve kaçırılma, organlarımızın alınması,dilendirilmemiz gibi korkularımız yoktu ve özgürdük şimdiki çocukları eve kapatınca haliyle bilgisayar da kaçınılmaz oluyor
 
ahhhhhhhh ahhhhhhhhhh
nerde o günlerrrrrrr
evet cocukken cok mutluydukk
bizde cift ip dalye yakartop istop vardi arada komsunun bahcesinden erik elma asirma birde annemlerin cay toplantilari ohhh gel keyfin gell
aksama kadar kapida oynamaaa aksam banyo ama sabahin nasil oldunu bilmezdik
simdiki cocuklar öylemi bence cok yanlizlar cok
cocuklugum en mutlu zamanimizdi geriye alma imkanimiz olsaydiiiii
 
birde evcilikler vardı domates peynir ekmek kapan çıkardı sokağaaltınada bir hasır oldu sana ev misafirliğe giderdik karşı kaldırıma bisiklet lastiği çevirirdik sokakta yağmur yağarken saçak altında beklerdik biran önce kesilsin oyuna kaldığımız yerden devam edelim diye hiç ıslanmazmıydık ne annemiz çağırmazdı yavrum ıslandınız diye hoş çağırsada gitmezdikki biz servisler yoktu okula yürüyerekgiderdik tüm mahalle çocukları ne maceralar çıkardı geceleri zilleri çalar sonra kaçardık komşu bahçeden elma erik yürütürdük neymişiz biz yaaaaaa
 
• 1.- Arabaların emniyet kemeri, kafalıkları ve kesinlikle hava yastıkları yoktu.
• 2.- Arka koltuk tehlikeli değil de eğlenceliydi.
Arabamız mı vardı ki,her yere tren.

Bebek yatakları ve oyuncaklar renkliydi. Ya da en azından kurşunlu, muhtelif zehirli maddeler ile boyanmıştı.
oyuncak da satılmazdı kolay kolay,iki tane bebek.Yatak desen divan üzerinde pamuk yataktı.
Prizlerin, araba kapılarının, ilaç şişelerin ve kimyasal ev temizliyicilerinin üzerinde çocuk kilitleri yoktu...
sadece fayı hatırlıyorum.Onu da erişemeyeceğim yere koyarlardı.
Steril su şişelerinden değil de bahçe hortumundan yada muhtelif başka kaynaklardan su içiliyordu...
İnanılmaz bişey ama sudan hiç hastalanmadık
.-Bolca tatlı ve tereyağlı ekmekler yiyorduk, ve gerçek şekerli içecekler
bırak tereyağını bayılıyorduk kasede çıkmış ramayı yemeye
• çok güzel ve mutlu yaşadık!!!!!!
Sonuna kadar evet!......
(güzel bir yazı güncellemek gerekli.)
 
Yürüyerek veya bisiklet ile uzakta oturan arkadaşlarımızı ziyaret edebiliyorduk,
kapılarını çalıp hatta çalmayarak içeri girip onları oyun oynamaya çağırabiliyorduk!!!

evet ya ne günlerdi bizde ev sahibinin kızıydık ki eve hemen dalardık bi kıymet bi kıymet ahh 70 80li yılllar nerdee

teşekkürlr
 
Back
X