Alışırsınız hepimiz aynı aşamalardan geçtik bir anda öğrenmedik zamanla öğreniliyor bunlar hiç korkmayın. Sadece tavsiyem şu emzirmeye zorlayın ben de sağarak besliyorum bebeğimi 6.5 aylık 3. aydan sonra emmedi ne yapsam geri dönmedi sizinki daha çok küçük gücü yetmiyordur ama kaldığı kadar kalsın memede ev işi yemek vs boş verin gitsin gerekiyorsa bütün gün memede kalsın ama yeter ki emsin. sağıp beslemek o kadar zor ki biberona alıştırmayın sütünüz varsa yetmediği yerde tabi ki mamayla destekleyin ama sağım işi ilk başta kolay gibi gelse de sonrasında çok zor özellikle sosyal hayatta epey zorluyor dışarıda sağım yapamıyorsunuz temizleyemeyeceğiniz ve sütü saklayamayacağınız için o yüzden daha 5 günlükken sağım fikrini benimsemeyin derim benMerhaba kızlar,
Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.
31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.
11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.
Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.
Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)
Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.
Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.
Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.
Tutunca çok güzel emiyor ama.
Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.
O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.
Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?
Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.
Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.
Hayırlı uğurlu olsunMerhaba kızlar,
Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.
31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.
11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.
Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.
Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)
Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.
Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.
Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.
Tutunca çok güzel emiyor ama.
Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.
O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.
Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?
Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.
Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.
3 aylık taze bir anneyim. Psikolojim sağlam olmasına rağmen ilk 40 gün kendime gelemedim. Sürekli gergindim ağlıyordum eşime sarılıp benim canım çok yandı diyordum. Kızımla bağ kuramadım anne yeter artık ağlamasın bu yeter diye bağırıyordum. Altını alamıyor üstünü değiştiremiyordum. İlk doktor kontrolüne giderken bez ve çocuğun dosyasını bile almayı unutmuşum bebeğim daha 3 günlüktü.Yanlız olmadığımı bilmek çok güzel. Teşekkür ederim vakit ayırıp yazdığınız için
Umarım bi an önce geçer ve bi rutin gelir.
Şuan bunu yazarken bile sürekli ağlıyorum.
Hayırlı uhurlu olsun. Sağlıkla huzurla büyüsün.Allah acısını yasatmasin. Henüz çok yeni alisacaksin bu panikler bir süre sonra geçiyor.gogus ucunu iki parmağının arasında sıkıştırıp ağzına ver kavrasiginda kendisi emer zaten.Merhaba kızlar,
Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.
31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.
11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.
Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.
Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)
Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.
Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.
Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.
Tutunca çok güzel emiyor ama.
Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.
O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.
Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?
Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.
Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.
Tüm hayatımızda ilk yaptığımız her şey bizim için çok zor. Kendime zarar vermek, bebeği bırakıp kaçmak dahil her düşünce geliyordu aklıma ama gittikçe kolaylaşıyor. Fiziksel yorgunluklar azalıyor. İnsan da alışıyor çocuklu hayata. Bebeğiniz sütünüzü alıyorsa lütfen süt vermeye devam edin. Benim de çok zorlandığın bir konuydu. Ama fiziksel doyumdan da öte bebeğe verdiği duygusal doyum ve sakinleştirici etkisi bambaşka. Geçecek emin olunMerhaba kızlar,
Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.
31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.
11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.
Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.
Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)
Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.
Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.
Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.
Tutunca çok güzel emiyor ama.
Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.
O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.
Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?
Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.
Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.
Tek başına yaparsın, ben yaptım, yapmak zorunda kaldım.Merhaba kızlar,
Biraz içimi dökmek birazda annelerden fikir almak istiyorum.
31 yaşındayım ve şükürler olsun 10 sene sonra tüp bebekle bebeğime kavuştum.
11 aralıkta sezeryanla doğum yaptım, 5 günlük olduk yani.
Eşim kendine çalıştığı için iki hafta işlere ara verdi ve bir hafta kadar daha benimle olacak.
Birde burda devletin gönderdiği yardımcı bi abla var bir hafta kadar geliyor (çarşamba son günü)
Ben çok istememe ve çaba göstermeme rağmen yapamıyorum gibi hissediyorum.
Altını değiştirirken elim ayağıma dolanıyor olmuyor, emzirirken asla emmiyor.
Sütüm yeterince var ama tutturmakta çok zorlandığım için artık sağıp vermek ve yetmediği yerde mama vermek istiyorum.
Tutunca çok güzel emiyor ama.
Gerçekten aşırı huzursuz oluyorum.
O ağlıyor ben ağlıyorum bilmiyorum kendimi çok yetersiz hissediyorum.
Sizdede sağıp verenler varmı veya hazır mama kullananlar?
Bu duygusal dönem geçiyormu yani tek başıma yapabilirmiyim.
Bazen gerçekten aşırı kötü hissediyorum kendimi ve bebeğime haksızlık ettiğimi düşünüyorum.