5 - 6 Mayıs Hıdırellez'iniz hayırlı, dualarınız kabul olsun.

Çok severim Hıdırellezi. Hiç dileği kabul olan oldu mu? Hızır vs hikayelerine bayılırım. Neler yapıyorsunuz? Birileri anlatırsa sevinirim.
Ben küçükken Manisa da spil dağının eteklerinde bulunan (sözde )bir yatira ismi Hacet dedesiydi giderdik herkes duvarlara dilek dileyip taş yapistirrdi yapisirsa kabul olurmuş :))

Ve sonra türbeleri gezerek dua ederdik
 

Aminn.. Rabbim ilkkk önce şu corona illetini bitirsin ülkem ve dünya için...
Sonra herkese boll kazanç sağlık huzur mutluluk versin bol bol boll..
Bebiş isteyenlere sağlıklı bebişler versinn...
 
Hamza baba turbesini bilirsin minik orayı duymuştuk ve gitmiştik biz benimde orda caputtan bı besigim var ağaçta
 
Hamza baba turbesini bilirsin minik orayı duymuştuk ve gitmiştik biz benimde orda caputtan bı besigim var ağaçta
İllaki gitmisimdir ama hatırlayamadım aklımda kalan yedikizlar :))

En son gittiğimde lise hazırlık okuyordum o kadar eski yani :/

Birde orda piknik yapardı gidenler ne güzel günlerdi :))

Herkes hayır dağıtırdı kalabalıkta
 
Toprak tooraktir dedim şimdiden gömdüm yarın gül ağacı arayışına cikicam
Göğsünden bağrında n kopmuştur inşallah dilediğin yerine ulaşır ...

İnşallah en hayırlısı gelsin hepimize
 
Yedi kızlar yerini öğrenmem lazım ya alırım yol tarifini
 
Göğsünden bağrında n kopmuştur inşallah dilediğin yerine ulaşır ...

İnşallah en hayırlısı gelsin hepimize
Derdi olana derman olarak evlat için yanana evlat olarak kimin ne sıkıntısı varsa ona iyi gelicek şekilde gelsin mınigim
 
Sizinde kutlu olsun...
Uzaklara daldım çocukluğumu hatırladım. Ateşten atlardik sirayla, tüm mahalle değişik agaclardan otlardan toplar kapilara asardik. Karinca yuvalarina asla zarar vermeden yuva arar kenardan azcik alırdık, toplardik bir mendilde. O agac dallariyla sirtlarimiza vururduk sağlıklı olalım diye. Dere boyuna inip dilek dilerdik kimi, gül altina dilerdi.
Bakınca cogu kisiye coook uzak belki kabile adeti gelmiştir ama öyle değildi. Çünkü yaşım daha küçük ve kabile olmayan bir şehirde yasiyordum.
Ama komşuluk, dostluk, birliktelik vardı. Birlikte eglenmek, birlikte gülmek vardi.
Sonra bazen komsu çocuklarla agaclardan topladigimiz erikleri yemek vardi. Hava iyice kararmadan girmezdik içeri herkes disardaydi. Okulda devam ederdi kollarimiza beyaz kırmızı ip baglardik birbirimize getirdigimiz.
Şimdi bakıyorum herkes evine çekilmiş corona olsun olmasin, kimse kimseye kirmizi beyaz ip vermiyor, kimse o ateşi umursamiyor, kimse birlikte olmayi umursamiyor. Ve ben şuan bunları görmüyorum çocuğum, cocuklarimizin belki haberi bile olmayacak bu güzel anlardan anca anlattığımız kadar o zamanda anlayamacaklar o duyguyu yarim kalacak.

Ahh çocukluğum, ahh o birlik, ahh o neşe özlendin.
Bu hidrellezde yâd edeyim dedim.
 

Rabbim şifa versin anneciğinize.Çok geçmiş olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…