40+1 de suyum geldi, hastaneye gıttık, 3cm acılma vardı, sancımda çok hafıf vardı. saat 1,30da sunı sancı taktılar. acayıp bi agrı yaa, dayanma sınırımın üstünde bi sancıydı. şimdikı aklım olsa sunı sancıyı taktımazdım. zaten suyum gelmıs, 3cm acılmam var, sancım var hafıf hafıf. işte 1,30sunu sancı takıldı, benım rahım 3 saatte acıldı 7 cm oldu. 3 saat deli gibi sancı çektım ama. 4:30da dogumhaneye aldılar, doktor ve ebe ellerını bileklerıne kadar içime sokarak cocugun geçicegı yolu acmaya calıştılar 40dk boyunca. bırden sunı sancı aldıgım için rahım acıldı ama çatılarım acılmadı.o an yasadıgım acıyı düşünün artık. doktor elını içime sokarak aldı bebegı, ebede ustume cıkmıstı tabı. iri yarı bı kadındı zaten. cocuk dogduktan sonra acıdan şoka girmişim. bayıltın benı dıye bagırıyodum.ayrıca sunı sancıdan mıdır nedendır çocuk dogduktan sonrada benım sancım felaket sekılde devam edıyordu.hep derler ya dogumdan sonra kuş gibi olunuyo dıye ben kuş gibi falan olmadım yani:) narkoz verdıler sonra, bayılmışım. 10gun dıkışlerımden dolayı yuruyemedım bıle, sezeryanlıdan beter oldum.çok dikişim vardı. kabus gıbı bi dogumdu benımkı, kızım 2,5 aylık oldu, hala gözlerımı kapayınca dogumhanede cektıgım ızdırap gozumun önüne gelıyo.