- Konu Sahibi akideciknane
-
- #681
şuan 41 yaşındayım öncelikle. 27 yaşında çok çok sevdiğim biriyle nişanlandık düğün hazırlıkları yapıyoduk ama nişanı attı. Aynı dönemde böbreklerimden rahatsızdım nerdeyse hergün hastanedeydim bu durumdan kaçtı sanırım ve beni yıkıp gitti... Çooookk uzun süre kimseyi istemedim beni isteyende oldu ama tanışmayı bile kabul etmedim. Sonra evlenip boşanmış biriyle tanıştım ve onu sevmeye başladım derken derken sevdim onu. Ama hiç evlenelim falan demiyordu ben deyincede acelen ne, böyle iyi falan diyodu tabi onun tuzu kuruydu bi oğlu vardı ama benim yaşım geçiyodu 34 yaşına gelmiştim. Baktım hayır yok ayrılmak istedim ve gitme demedi.sonradan öğrendim eski eşiyle tekrar barışmışlar çocuk için. Buda ayrı bi darbe oldu. Sonra evlenmeyi hiç düşünmedim.. Zaten hormon bozukluğum, adet düzensizliğim hep vardı. Bu dönemlerde psikiyatri ilaçlarıda kullandım bu ilaçlar hormonlarımı ve ruh dengemi mahvetti. Artık adet göremez oldum.
Sonra aileler aracılığıyla biriyle tanıştım saygısı hoşuma gitti o kadar. bana verdiği değeri sevdim ve evlenmeye karar verdik bu arada yaş 38 olmuştu. Evin en büyüğü olmama rağmen en küçük kardeşim bile evlenmişti. sağın solun lafından kurtulmak için evlendim ve başka şehire gelin gittim. Ben 38, eşim 40 yaşındaydı. Hemen çocuk istedik hiç korunmadık ama olmadı. sonra bazı şikayetlerimden dolayı genel cerrahiye gittim testler falan meme kanseri olduğumu öğrendim. yıllarca evlenip, çocuk sahibi olmak için dualar eden ben artık kanserdim. Bana mutluluk yok dedim kaderim dedim. Sonra ışın tedavileri, kemoterapiler derken bi gögsüm alındı. Doktor 1 yıl çocuk yok dedi istesende olmaz dedi hücreler ışınlara maruz kaldığı için. Tedavilerin biteli 1 yıl oldu ve yaş 41 oldu işte. Şimdide yumurtalarım yok denecek kadar az ve kalitesizler. 1 tüp bebek denedik döllenme bile olmadan tedavi sona erdi böyle işte...
canımm , Rabbim sabrını arttırsın öncelikle...Bütün çektiklerin geçmişte kalmış olsun, bundan sonra hep güzel günler göresin.
hepimiz kaderimizde yazılanları yaşayarak geldik bugünümüze..Şükürler olsun ki nefes alıyoruz , şükürler olsun ki imkanlarımız var ve ihtiyacımız olduğunda yararlanabiliyoruz bunlardan.
Yaşadıkların kolay şeyler değilmiş,dilerim geçip gitmiş olsun... Rabbim o zamanlar verdiği sabrını hiç eksiltmesin..korusun kollasın seni ve mucizesini benden önce sana göndersin , evlat sahibi yapsın seni...
İmkanın varsa ve gerçekten olmuyorsa donasyon ile bebek sahibi olabilirsin...internetten araştırma yaparsan bulabilirsin böyle merkezleri...özellikle Kıbrısta... bu konuda soruların varsa ve yazarsan , bizim kızlardan bilgisi olanlar mutlaka sana cevap verir.
38 yaş üstü diye bir topiğimiz daha var , oraya da yaz... orda da destek alabileceğin pek çok arkadaşımı bulacağından eminim.
Ara ara takip edersen topiklerimizi hem kendini daha iyi hissedeceksin hem de belkide sana yardımcı olacak doktoru buralardan bulacaksın.
hepimiz bir sürü şey yaşadık canım... kimimiz dillendirebiliyoruz... kimimiz içimizde saklı tutuyoruz... Her şeyin doğrusunu bilen Rabbimizle beraber...
Rabbim yar ve yardımcın olsun.
Allah razı olsun canım cümlemizin yardımcısı olsun. Açıkçası ben zaten donasyon düşünüyorum ama bunu kimseye söyleyemiyorum pek normal karşılanmıyor bu durum sadece eşim ve ben biliyoruz o kadar.
Allah razı olsun canım cümlemizin yardımcısı olsun. Açıkçası ben zaten donasyon düşünüyorum ama bunu kimseye söyleyemiyorum pek normal karşılanmıyor bu durum sadece eşim ve ben biliyoruz o kadar.
şuan 41 yaşındayım öncelikle. 27 yaşında çok çok sevdiğim biriyle nişanlandık düğün hazırlıkları yapıyoduk ama nişanı attı. Aynı dönemde böbreklerimden rahatsızdım nerdeyse hergün hastanedeydim bu durumdan kaçtı sanırım ve beni yıkıp gitti... Çooookk uzun süre kimseyi istemedim beni isteyende oldu ama tanışmayı bile kabul etmedim. Sonra evlenip boşanmış biriyle tanıştım ve onu sevmeye başladım derken derken sevdim onu. Ama hiç evlenelim falan demiyordu ben deyincede acelen ne, böyle iyi falan diyodu tabi onun tuzu kuruydu bi oğlu vardı ama benim yaşım geçiyodu 34 yaşına gelmiştim. Baktım hayır yok ayrılmak istedim ve gitme demedi.sonradan öğrendim eski eşiyle tekrar barışmışlar çocuk için. Buda ayrı bi darbe oldu. Sonra evlenmeyi hiç düşünmedim.. Zaten hormon bozukluğum, adet düzensizliğim hep vardı. Bu dönemlerde psikiyatri ilaçlarıda kullandım bu ilaçlar hormonlarımı ve ruh dengemi mahvetti. Artık adet göremez oldum.
Sonra aileler aracılığıyla biriyle tanıştım saygısı hoşuma gitti o kadar. bana verdiği değeri sevdim ve evlenmeye karar verdik bu arada yaş 38 olmuştu. Evin en büyüğü olmama rağmen en küçük kardeşim bile evlenmişti. sağın solun lafından kurtulmak için evlendim ve başka şehire gelin gittim. Ben 38, eşim 40 yaşındaydı. Hemen çocuk istedik hiç korunmadık ama olmadı. sonra bazı şikayetlerimden dolayı genel cerrahiye gittim testler falan meme kanseri olduğumu öğrendim. yıllarca evlenip, çocuk sahibi olmak için dualar eden ben artık kanserdim. Bana mutluluk yok dedim kaderim dedim. Sonra ışın tedavileri, kemoterapiler derken bi gögsüm alındı. Doktor 1 yıl çocuk yok dedi istesende olmaz dedi hücreler ışınlara maruz kaldığı için. Tedavilerin biteli 1 yıl oldu ve yaş 41 oldu işte. Şimdide yumurtalarım yok denecek kadar az ve kalitesizler. 1 tüp bebek denedik döllenme bile olmadan tedavi sona erdi böyle işte...
Merhaba arkadaşım. Herkesin sınavı farklı farklı işte.. Ama ben şuna inanıyorum Rabbim kuluna kaldıramayacağı dert vermezmiş.. Sen şükrünü ve duanı eksik etme. bu kadar derdin arasında hele ki kanser gibi bir hastalığı atlattıysan daha diyecek bişey yok maşallahh. Allahım gücünü çok çok fazla arttırsın. Umarım bu kez hamile kalırsın. Eğer tüp bebek olmuyorsa donasyon dene canım anne olmak hepimizin hakkı. Bende kendime son bi şans verdim tüp bebekte. Baktım olmuyor dooooğruu Kıbrısa gitcem elden gelen başka bişey yok..
Kizlar modemim arızali dünden bu yana internetim yok :)
Bende bebek battaniyesine basladim sarı , beyaz kalp motifli , tigla örüyorum :)
Bunu okuyunca elin kuş popon tas olsun deyin :) o zaman cabuk biter annem oyle öğretti ne zaman el ısı başlasak oyle söyletirdi
Gecmisi okuyamiyorum tel den giriyorum budanda fazla aksiyon yapılmıyor iyisinizdir insallah
Kizlar modemim arızali dünden bu yana internetim yok :)
Bende bebek battaniyesine basladim sarı , beyaz kalp motifli , tigla örüyorum :)
Bunu okuyunca elin kuş popon tas olsun deyin :) o zaman cabuk biter annem oyle öğretti ne zaman el ısı başlasak oyle söyletirdi
Gecmisi okuyamiyorum tel den giriyorum budanda fazla aksiyon yapılmıyor iyisinizdir insallah
Allah razı olsun arkadaşlar cevaplarınız için. forumu baya bi okudum ne güzel herkes arkadaş olmuş burda. En güzelide birbirini tanımayan bi sürü insanın aynı duygularla hareket etmesi ve birbirine destek olması. Zaman buldukça yazıcam sizlere ve yazılarınızı okuycam çok teşekkürler.
Allah razı olsun arkadaşlar cevaplarınız için. forumu baya bi okudum ne güzel herkes arkadaş olmuş burda. En güzelide birbirini tanımayan bi sürü insanın aynı duygularla hareket etmesi ve birbirine destek olması. Zaman buldukça yazıcam sizlere ve yazılarınızı okuycam çok teşekkürler.
biz burada biraz farklı bir şey yapıyoruz canım benim... görmeden birbirimizi , çoğu zaman seslerimizi bile duymadan hatta farklı ülkelerde yaşayan arkadaşlarımızla yüreklerimize dokunuyoruz birbirimizin..
hoşgeldin sen de
elin kuş popon taş olsun puffyimm
hem demesek de senin elinden kurtulmaz o battaniye ben bilirimmmm
kolay gelsin sana kuzum benimm,öpüyorum zıp zıp bebişini
Alllaha şükürler olsun iyiyiz , ben her zaman ki gibi
elin kus popon tas olsun puffycimbizde guzel haber aliyoruz seviniyoruz bazen uzuluyoruz iste hayat devam ediyor.
seni ve bebegini cok opuyoruz..arada buraya ugramiyi sakin ihmal etme
Allah razı olsun arkadaşlar cevaplarınız için. forumu baya bi okudum ne güzel herkes arkadaş olmuş burda. En güzelide birbirini tanımayan bi sürü insanın aynı duygularla hareket etmesi ve birbirine destek olması. Zaman buldukça yazıcam sizlere ve yazılarınızı okuycam çok teşekkürler.
Gökcil canim merhaba hos geldin aramiza , burası 40 topigi ama buranın ablası bile benim herhalde yasim 45 ( 44 yeni bitti )
Gittigim doktorların cogu olmaz dedi bana , ugrasma dediler , hatta kabul etmek istemediler paran varsa yap istersen dediler gönülsuz gönülsuz .
Sonra beni kabul eden ama cokta umut vermeyen bir merkezde bu arada %5 olma ihtimali veriler , 2. Denemede tek yumurta ki ben ona altin yumurta diyorum hamile kaldım cok sukur 3 Ayı buradaki arkadaşlarımla geçirdim sag saglim hatta bebek battaniyesine basladim.
Esim %5 ihtimali duyduğunda ben şokta iken ama hic yok degil dedi , esim tek yumurtayı duyduğunda yine ben soktayken ama 1 taned olsa var hic yok degil dedi , tekte olsa yumurta kaderini yasamalı dedi , ben her duyduğuma şokta beynimden alevler çıkarken esim sakin sakin olacak dei bana inanmanın gücünü öğretti.
Sana lazim olan tek yumurta zaten bu is tek yumurtayla olmuyormu sende o varsa dene yoksa donasyona gidersin sonucta senn kanınla caninla beslenecek.
İnanmanın gücüne inan Rabb'ime emanet ol gerisi gelir zaten.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?