Küçükken benim de takıntılarım vardı :) annem bana bazen huysuzsun derdi bazen huylusun derdi kafam karisirdi
mesela yatağımın örtüsü bozulacak diye içine girip yatmak istemezdim. Asla yaramazlık yapmazdım. Tatlı yediysem tekrar tuzlu yemezdim. Kıyafetlerin ense kısmındaki etiketlere tahammül edemezdim. Firfirli çorabım vardı yiyince firfirlari eşit şekilde katlamazsam rahat edemezdim. Annemler künye almıştı koluma ağırlık yapıyor diye takmak istememiştim
ilk dişim sallandiginda ya dişim gider de bir daha geri gelmezse diye saatlerce aglamistim. Koca kız olduğumda hasta olunca hala şurup istiyordum çünkü hap yutmaktan korkuyordum. Bademcigime takılacak yutamayacagim sanıyordum. İlk hap yuttuğumda 7. Sınıftaydım.
Yani sen bunlara alış canım karakteri böyle
çok daha fenaları da olacak kendimden biliyorum